เขาหลัก เกลียวคลื่นและนักเดินทาง

เขาหลักเกลียวคลื่นและนักเดินทาง(อสท)

ธเนศ งามสม...เรื่อง
ธเนศ งามสม โสกณ บูรณประพฤกษ์...ภาพ

          ผมพักอยู่เขาหลักหลายวันแล้ว นานพอที่จะรู้ว่ามีมุมสวย ๆ อยู่ที่ใดบ้างบนเขาหลัก จุดซึ่งถนนค่อย ๆ ไต่จากระดับน้ำทะเลขึ้นสู่ภูเขา มีร้านอาหารเล็ก ๆ อยู่ร้านหนึ่ง ตัวร้านสร้างอิงแอบไหล่เขา มองออกไปจะเห็นชายหาดเขาหลักทอดยาวสวยงาม ผมนั่งอยู่ริมระเบียง โต๊ะถัดไปเป็นคู่สามีภรรยาชาวยุโรป พวกเขาแวะมากินมื้อค่ำ ผิวบ่มลมแดดทำให้รู้ว่าทั้งสองพักอยู่ที่นี่หลายวันแล้ว เราต่างเป็นผู้มาเยือน ทิวทัศน์ทุกมุม ภาพทุกภาพล้วนน่าชม ดูแปลกตา

         
          ความที่ยังเป็นธรรมชาติ ปราศจากการปรุงแต่งใดๆ ทำให้เกรฮาดหลงใหลที่นี่ ชายหนุ่มกับแฟนคนไทยสร้างบังกะโลเล็ก ๆ ราคาคืนละไม่ถึง 100 บาท ค่อย ๆ เผยแพร่ให้คนทั่วโลกรู้จักเขาหลัก หมู่บ้านเล็ก ๆ ในอำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา



          ผมไม่แปลกใจเลยว่า เหตุใดเขาเหลักจึงกลายเป็นจุดหมายยอดนิยม ในเวลาไม่นานเขาหลักเติบโตเป็นชุมชนใหญ่ มีรีสอร์ตระดับ "๕ ดาว" ผุดขึ้นหลายสิบเจ้า ไม่นับรวมร้านเช่าสูท ร้านเช่ารถยนต์-มอเตอร์ไซค์ ร้านนวดเพื่อสุขภาพ ร้านอาหาร และร้านฟาสต์ฟู้ดชื่อดังเกรฮาดจากไปหลายปีแล้ว ต่างจากนักเดินทางผู้อื่น เขาจากเขาหลักไปตลอดกาล

          "ลูกค้าส่วนใหญ่ของเขาหลักคือชาวเยอรมัน พวกเขาพอเพียง 3 B คือ beer book และ beach แค่นี้ก็สุขแล้วละค่ะ" ศรีวิกา บุหงา ผู้จัดการเขาหลัก ลากูนา รีสอร์ต เล่าให้ฟังในเช้าวันหนึ่ง ในบรรยากาศสบายๆ ของล็อบบีรีสอร์ตเขาหลัก ลากูนาฯ อยู่ริมชายหาดเขาหลัก ร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่น้อย เดินเพียงไม่กี่ก้าวก็สัมผัสเกลียวคลื่น ผืนทราย ไอแดดอุ่น เช่นเดียวกับรีสอร์ตอื่น ๆ ที่ตั้งเรียบราย



          นอกจากชายหาดเขาหลัก ด้านทิศใต้ยังมีชายหาดอีกหลายแห่ง ซึ่งนักเดินทางนิยมเช่ามอเตอร์ไซค์ขี่ไปเยือน อาบลมห่มแดด ผมมาถึงหาดนางทองตอนแดดเริ่มจ้า น้ำทะเลกำลังลด ลูกจ้างชาวมอญแวะมาหาหอยนางรม ขณะคู่รักชาวยุโรปเดินเล่นข้าง ๆ เกลียวคลื่น

          ถัดจากหาดนางทองคือหาดบางเนียง มีรีสอร์ตเล็กๆ บรรยากาศดีตั้งอยู่ริมหาด ไม่ไกลกันนักคือหาดทอง หรือที่นักเดินทางเรียกกันว่า White Sand Beach ที่นี่เม็ดทรายขาวสะอาดเหมือนดั่งชื่อ ต่างจากชายหาดอื่น ๆ ซึ่งเป็นสีทองเจือขาว


          บ่ายคล้อย เราเข้าไปชมหาดคึกคัก ที่แหลมปะการังซึ่งเป็นจุดดูนกทะเลดีที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชีย ชาวประมงนำเรือของตนกลับเข้าฝั่ง ขณะไกลออกไปในทะเลเมฆฝนดำทะมึนกำลังตั้งเค้าจากแหลมปะการัง ผมไปเยือนอนุสรณ์สถานสีนามิ เรือ ต. 813 ที่บ้านบางเนียง



          ย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน เรือตรวจการณ์ลำนี้ปฏิบัติการถวายความปลอดภัย แต่ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี พร้อมพระโอรสและพระธิดา ทว่าในเช้าวันที่ 26 ธันวาคม คลื่นสีนามิจากอินโดนีเซียก็โมชัดมาถึงที่นี่เรือ ต. 813 ถูกคลื่นกวาดขึ้นฝั่งไกลร่วม 2 กิโลเมตร

ผู้คนมากมายเสียชีวิต หายสาบสูญ...

          เย็นวันนั้น ผมไปเยือนบ้านน้ำเค็ม สถานที่ซึ่งประสบภัยสึนามิรุนแรงที่สุดในบ้านเรา ที่สวนอนุสรณ์สถานสึนามิ นักเดินทางคนหนึ่งยืนรำลึกถึงผู้จากไป ป้ายรายชื่อต่าง ๆ มีพวงมาลัย และช่อดอกไม้ไว้อาลัย ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ ทั้งคนไทย ชาวต่างประเทศ



          เย็นย่ำ ชายหาดบ้านน้ำเค็มดูสงบงามอย่างประหลาด ท้องฟ้าอาบทาด้วยสีส้ม แดง และชมพูสดเรือประมงกลับคืนฝั่ง ชาวบ้านนั่งพักผ่อนพูดคุยบนหาดทราย ผมเคยมาเยือนที่นี่ ภายหลังเกิดสึนามิ 1 สัปดาห์ ยังจำได้ว่าท้องฟ้ายามเย็นช่างงดงาม เกลียวคลื่นซัดแผ่วมาซอนซบผืนทราย



          เย็นวันนั้น ขณะตะวันคล้อยลับ ผมพบนักเดินทางคนหนึ่งยืนนิ่งอยู่บนชายหาด ราวกับเขาไว้อาลัยให้แก่ "ความงดงาม" ซึ่งค่อย ๆ ลับหายสู่ท้องทะเล

          นอกจากเกลียวคลื่น ผืนทราย ไอแดดอุ่น ผมสงสัยว่าเขาหลักยังมีสิ่งใดให้รื่นรมย์อีก "มีอีกมากนะครับ" เจ้าถิ่นบางคนบอก ใบหน้ากร้านแดดยิ้มเห็นฟันขาว



          จากย่านชุมชนใหม่ ผมย้อนกลับเข้าอำเภอตะกั่วป่า ชาวต่างชาติค่อยๆ บางตา แทนที่ด้วยคนไทยท้องถิ่น ชายชรานุ่งกางเกงขาสั้น-เปลือยอกรับลมทะเล ผู้หญิงมุสลิมคลุมฮิญาบดขรึมขลัง

          ในย่านเก่าซึ่งอยู่ลึกจากตัวอำเภอเข้าไป ปรากฏเรือนโบราณสองฝั่งตรอกซอย แต่ละหลังประดับลวดลายปูนปั้นตามแบบซิโน-โปรตุกีส ซึ่งได้รับอิทธิพลจากการค้าขายในอดีต เช่นเดียวกับภูเก็ต ระนอง ตัวเมืองพังงา



          เดินอยู่ในย่านเก่า เหมือนกาลเวลาหมุนย้อนสู่อดีต ทั้งตัวอาคารโบราณ เรื่องเล่า และน้ำใจผู้คนซึ่งพบได้น้อยในยุคนี้

          "เข้ามาในบ้านกันก่อนครับ" ชายวัยกลางคนเอ่ยเชื้อเชิญ เขาชื่อรักชาติบุญญานุวัตร เป็นเจ้าของบ้านหลังสวยเดิมบ้านหลังนี้ขายเครื่องใช้ไฟฟ้า ปัจจุบันเป็นเสมือนพิพิธภัณฑ์ ของสะสมอันมีค่าถูกจัดวางอย่างน่าชม เช่น ไหโบราณ เครื่องใช้ในชีวิตประจำวันเมื่อราว 50 ปีก่อน หนังสือเก่า รวมถึงภาพถ่ายเก่าของเมืองตะกั่วป่า

          "เมื่อก่อนตะกั่วป่าเจริญมากเพราะเหมืองแร่ ผมมีโรงหนัง 2 โรง มีร้านขายหนังสือพิมพ์ร้านแรก ในตลาดนี่คนเดินเที่ยวตั้งแต่ค่ำจดเช้า"



          ผมเคยได้ยินเรื่องเล่าเช่นนี้มาบ้าง ในยุครุ่งเรือง ยุคเมืองแร่ "เมื่อก่อนสนุกค่ะ ในนี้มีโรงแรมตั้งสามสี่โรง มีโรงหนัง มีตู้เพลง มีบาร์รำวง เจริญกว่าในตัวจังหวัดอีกค่ะ" ป้าอี๊ด-เจ้าของร้านกาแฟเล็ก ๆ ข้างศาลเจ้า เล่าแล้ว ก็หัวเราะอารมณ์ดี


          ทว่า กาลเวลาหมุนไป ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลง "วันนี้เรามีคำขวัญใหม่ของตะกั่วป่าค่ะ" ป้าอี๊ดยิ้ม "เมืองโบราณ บ้านน้ำหลาก มากคนแก่ แร่ไม่มี ดีกินเจ"

เหมือนตามหาอดีต

          ผมพบเหมืองแร่เก่าระหว่างทางจากย่านเก่า เช่นเดียวกับทุกๆ ที่ ตัวเหมืองรกร้าง ปกคลุมด้วยพงหญ้า ทว่าในโรงแร่ ภาพอดีตยังมีชีวิตอยู่ในนั้น



          "เหมืองเราเป็นเหมืองเรือขุดครับ เมื่อก่อนมีคนงานร่วมสี่ร้อยคน ตอนนี้เหลือพวกผมสี่ห้าคนนี่ละ" เสน่ห์ กลัดอินทร์ ผู้จัดการบริษัทเรือขุดแร่บุญสูง จำกัด เล่าขณะนำชมในโรงแร่

          ที่โรงเก็บแร่ซึ่งวันนี้ดูเก่าโทรม เงียบเชียบ ถูกดัดแปลงเป็นโรงเชื่อมเหล็ก ชายวัยล่วงชราสามคนกำลังทำงานของตน ดัด-เชื่อมเหล็กให้เป็นของใช้ต่าง ๆ



          "ผมอยู่เรือขุดตั้งแต่อายุ 16 ตอนนี้ 52" น้าสมนึกบอก "ผมอยู่มา 46 ปีแล้วครับ เจ้านายใจตี ตอนนี้ผมก็เฝ้ายาม ทำงานอะไรไปเรื่อย" ลุงปรีชาเล่าให้ฟังบ้างกล่าวได้ว่า เหมืองแร่ปิดฉากลงโดยสมบูรณ์ หินสีดำที่เคยสูงค่ากลับหาค่าอันใดไม่ได้แล้ว

          คนทำเหมองคงไม่คาดคิดว่า ในเวลาต่อมาเกลียวคลื่นและผืนทรายจะกลายเป็นสิ่งมีค่า และทำให้ตะกั่วป่ารุ่งโรจน์อีกครั้ง
       
          ยามเย็น ไม่มีสิ่งใดรื่นรมย์เท่าได้นั่งชมท้องทะเล หลังจากพายเรือในคลองสังเนห์ ล่องแพที่น้ำตกวังเคียงคู่ ผมกลับมายังชายหาด ที่ร้านอาหารเล็กๆ บนเขาหลัก ผมนั่งอยู่ริมระเบียง ไกลออกไปเบื้องล่าง นักเดินทางหลายคู่กำลังเดินเล่นข้าง ๆ เกลียวคลื่น





          มันเป็นห้วงเวลาอันสงบงาม ตะวันดวงแดงค่อยๆ คล้อยต่ำ แสงอบอุ่นอาบไล้เกลียวคลื่นและผืนทราย ในที่สุดก็ลับหายไปในท้องทะเล โมงยามนั้น ผมอยากนั่งต่ออีกสักครู่ อยากอยู่ต่ออีกสักวัน เพื่อที่จะพบเขาหลักในอารมณ์อื่น ๆ ก่อนจะออกเดินทางรอนแรมต่อไป

คู่มือนักเดินทาง

          - เขาหลักน่าเที่ยวทุกฤดู ในฤดูหนาว นอกจากจะเงียบสงบแล้ว ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ยังถูกลงมาก

          - นอกจากชายหาดเขาหลัก ยังมีชายหาดอื่นๆ เรียงรายไปจนถึงตัวอำเภอตะกั่วป่า เช่น อ่าวทอง บรรยากาศดี มีร้านอาหา รน่านั่งที่ White Sand Beach แหลมปะการังบรรยากาศเงียบสงบ

          -  ที่บ้านบางเนียง นอกจากหาดบางเนียงซึ่งสวยงาม ริมถนนฝั่งตรงข้ามยังเป็นที่ตั้งอนุสรณ์สถานสึนามิ เรือ ต. 813 ซึ่งถูกคลื่นชัดเข้าฝั่งไกลร่วม 2 กิโลเมตร

          -  ชายหาดบ้านน้ำเค็มสวยงาม เหมาะที่จะชมตะวันตกลับท้องทะเลใกล้ๆ เป็นสวนอนุสรณ์สถานสึนามิ รำลึกถึงผู้จากไปเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ.2547

                   

          -  มีเวลาน่าแวะไปชมน้ำตกโตนช่องฟ้า น้ำตกสายรุ้ง น้ำตกวังเคียงคู่ มีกิจกรรมล่องแพ พายแคนู-ล่องเรือชมคลองสังเนห์ สองฝั่งคลองอุดมด้วยไทรสูงใหญ่ ดูแลโดยกลุ่มอนุรักษ์คลองสังเนห์ โทรศัพท์ 086-6827422
สนใจกิจกรรมท่องเที่ยวต่างๆ สอบถามได้ที่อีโค เขาหลัก แอดเวนเจอร์ โทรศัพท์  076-485586-7, 087-2642669

          - ในย่านเก่าตะกั่วป่าน่าเดินเที่ยว ตัวอาคารโบราณดูงามตามสถาปัตยกรรมชิโน-โปรตุกีส ทุกวันอาทิตย์ช่วงเย็นตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนเป็นต้นไป มีกิจกรรมถนนคนเดิน มีอาหารท้องถิ่นและของที่ระลึกจำหน่าย
การเดินทาง

          - จากกรุงเทพฯ ไปเขาหลักสะดวกโดยทางหลวงหมายเลข 4 (เพชรเกษม) ถึงสุราษฏร์ธานีแยกขวาใช้ทางหลวงหมายเลข 401 ผ่าน อำเภอบ้านตาขุน เส้นทางจะบรรจบกับทางหลวงหมายเลข 4 (สายเก่า) เลี้ยวซ้ายไปตะกั่วป่า ราว 40 กิโลเมตรถึงเขาหลัก

          - จากสถานีขนส่งหมอชิต บริษัทขนส่ง จำกัด มีรถโดยสารปรับอากาศชั้น ๑ กรุงเทพฯ-ตะกั่วป่า-โคกกลอย เที่ยวเวลา 20.00 นาฬิกา ค่าโดยสาร 607 บาท รถปรับอากาศชั้น 2 กรุงเทพฯ-ตะกั่วป่า-พังงา เที่ยวเวลา 19.00 นาฬิกา ค่าโดยสาร 459 บาท โทรศัพท์ 1490 (Call Center)

          - จากสถานีขนส่งสายใต้ใหม่ (ถนนบรมราชชนนี) บริษัทลิกไนท์ทัวร์มีรถโดยสารประจำทางกรุงเทพฯ-พังงา-ตะกั่วป่า-ภูเก็ต ปรับอากาศชั้น 1 เที่ยวเวลา 17.30 นาฬิกา ปรับอากาศชั้น 2 เที่ยวเวลา 18.30 นาฬิกา โทรศัพท์ 02-9461513




สอบถามข้อมูลเพิ่มเติม

          ททท. สำนักงานภูเก็ต โทรศัพท์ 076-211036, 076-212213 ศูนย์ประสานงานการท่องเที่ยว จังหวัดพังงา โทรศัพท์ 076-411586, 076-411720




ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก


ปีที่ 51 ฉบับที่ 4 พฤศจิกายน 2553