เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณลูกอีสานบ้านเฮา สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม และ เฟซบุ๊ก Buksohn
สำหรับใครที่ต้องจากบ้านมาใช้ชีวิตวัยเรียนหรือทำงานในเมืองหลวง คงจะสัมผัสได้ถึงความรู้สึก "คิดถึงบ้าน" โดยเฉพาะดินแดนที่ถูกเรียกว่า "บ้านนอก" ที่ซึ่งแม้จะไม่เจริญไปด้วยเทคโนโลยี สัญญาณ Wi-Fi หรือแม้กระทั่งไฟฟ้าที่เข้าไม่ถึง แต่ในที่เหล่านั้นเรามักจะพบกับความสุขใจที่แท้จริง...ความสุขใจที่เป็นความสุขภายในโดยไม่ต้องพึ่งพาเทคโนโลยี การได้เห็นท้องทุ่งสีเขียวอยู่รอบตัว พร้อมสูดอากาศบริสุทธิ์ได้อย่างเต็มปอด ก็นับเป็นความสุขเล็ก ๆ ที่หาได้ง่าย ๆ ในบ้านนอก ดังนั้นเราจึงขอนำภาพบรรยากาศสวย ๆ ในจังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเป็นบ้านเกิดของ คุณลูกอีสานบ้านเฮา สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่ได้เล่าเรื่องราวผ่านภาพถ่ายเหล่านี้ได้อย่างลึกซึ้งและสวยงาม ซึ่งรับรองว่าคุณจะรู้สึกอยากมีบ้านนอกเป็นของตัวเองเลย :)
+++++++++++++++++++++++
สวัสดีครับพี่น้องชาวพันทิปทุกท่าน วันนี้ผมขอสร้างกระทู้สำหรับนำภาพถ่ายมาแบ่งปันให้ดูกันนะครับ ภาพชุดนี้เป็นภาพที่ถ่ายระหว่างการเดินทางและใช้ชีวิตอยู่ที่อีสานบ้านเกิดผมเองครับ ^___^ เป็นภาพถ่ายสนุก ๆ เพราะตั้งแต่มีกล้องถ่ายภาพเป็นของตัวเอง การถ่ายภาพก็กลายเป็นหนึ่งในงานอดิเรกที่ผมทำแล้วมีความสุขมาก ๆ เลยครับ
แวะไปทักทายกันได้ที่ เฟซบุ๊ก Buksohn นะครับ ^^
ช่วงนี้ในอีสานบ้านเฮากำลังเขียวชอุ่มไปด้วยต้นข้าวครับ ต่างจากช่วงหน้าร้อนที่แห้งแล้งเหลือทน ภาพนี้ถ่ายในยามพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าครับ
เดินทางกลับบ้านครั้งนี้ ผมนั่งเครื่องบินไปลงที่อุบลราชธานีครับ ระหว่างเครื่องกำลังจะร่อนลงจอดก็มองเห็นวิวแปลก ๆ สังเกตสีน้ำนะครับ สีฟ้า ๆ แบบนี้เป็นสีของสระน้ำที่ขุดใหม่ พอมองจากมุมสูงแล้วก็สวยไปอีกแบบนะครับผมว่า
เพราะผมเกิดและเติบโตมาท่ามกลางท้องไร่ท้องนา การได้เห็นภาพทุ่งนาเขียว ๆ มันทำให้หัวใจเบิกบานเสียเหลือเกิน อีสานบ้านผมนั้นทำนาปีครับ ต้องอาศัยน้ำฝน ปีไหนฝนดีก็มีเฮ ปีไหนฟ้าฝนแปรปรวนก็ทนทุกข์กันถ้วนหน้า
ท้องฟ้าในยามปลายฝนต้นหนาวมันช่างกระจ่าง เคลียร์ สวยงาม ฮ่า ๆๆๆ
ถึงบ้านแล้วยามเย็น ๆ ก็ถือกล้องตัวน้อย ๆ 700D ออกไปที่ทุ่งนาเพื่อถ่ายภาพบรรยากาศ ช่วงนี้แสงในยามเย็นมีสีสันสวยงามเยอะครับ
ทุ่งข้าวสวย ๆ ปีนี้ข้าวสวยมากครับ ภาวนาอย่าให้น้ำมาตอนข้าวตั้งท้องนะครับ T.T
มุมนี้เป็นมุมที่ใช้เวลาเก็บภาพเยอะเลยครับ มียุ้งฉางของคุณน้าเป็นแบบหลัก ฉากหลังเป็นท้องฟ้าในยามอาทิตย์อัสดง
ฟ้าด้านบนก็ออกน้ำเงินเข้ม แล้วก็ไล่โทนสีมาเรื่อย ๆ ผมยิ่งชอบท้องฟ้าอยู่แล้ว เห็นฉากนี้เข้าไปหัวใจละลาย
เดินถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ เปลี่ยนมุมบ้าง ท้องฟ้าก็มีลูกเล่นอีกแบบ
ภาพนี้อยากให้ท้องฟ้ามีพื้นที่เยอะหน่อยครับ
เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ท้องฟ้าก็เปลี่ยนลูกเล่นไปอีกครับ ภาพนี้เป็นภาพที่แสงอาทิตย์สะท้อนกับก้อนเมฆด้านบน ทำให้เกิดริ้วสีแดง ๆ
สิ่งที่น่าเศร้าที่สุด ก็คือ ไม่ค่อยมีรูปตัวเองเท่าไรครับ ญาติ ๆ ผมกลัวการถือกล้อง DSLR กลัวทำตก กลัวโน่นกลัวนี่ กดก็กลัวกดไม่ถูก ผมเลยบอกไปว่ากดไปเลยรัว ๆๆๆๆ สรุปได้ภาพชัด ๆ มา "สองภาพ" .... ขอบคุณครับบบบบบบบ ฮ่า ๆๆๆ
ทุ่งนาเหล่านี้แหละครับที่เป็นตัวผลักดันให้ผมขวนขวายตั้งใจศึกษาเล่าเรียน เพราะไม่อยากเป็นชาวนา (ไม่ได้หมายความว่าชาวนาไม่ดีนะครับ) ตอนเป็นเด็กผมออกไปทำนากับพ่อแม่ โอ้โห ! แดดร้อนมาก ก้มทำนาปวดหลัง กว่าจะดำนาเสร็จอยากตายเสียให้ได้ ฮ่า ๆๆๆ เลยตั้งใจว่าไม่อยากเป็นชาวนา เพราะทนแดดทนฝนเหมือนพ่อแม่ไม่ไหว พอผมได้อ่านบทกลอนของ จิตร ภูมิศักดิ์ ที่ว่า
"เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิณ เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน"
ผมเข้าใจดีเลยว่ามันจริงแค่ไหน กว่าจะได้ข้าวมาเนี่ยเสียเหงื่อเสียพลังงานไปเยอะมาก ทุกวันนี้ขอขอบคุณชาวนาที่ทำนาปลูกข้าวให้พวกเราได้กินครับ
ในต่างจังหวัดหลาย ๆ บ้านก็จะมีสัตว์เลี้ยงน่ารัก ๆ ไว้ สัตว์เลี้ยงยอดนิยมก็คงหนีไม่พ้นหมาและแมว โดยส่วนตัวผมไม่ชอบแมวเลยครับ แต่วันนี้เจอแมวขี้อ้อน ชิชะ ! อยากเป็นนางแบบเข้ากล้องละซิ ดูสิครับมายืนจัดแถวมองหน้าแบบไม่สะทกสะท้าน และเจ้าตัวหลังเนี่ยสายตามันเอาเรื่องมาก ๆ แมวสองตัวนี้เป็นแมวที่บ้านคุณน้าผมเองครับ
แมวบ้าน ๆ แต่ดูไปดูมาก็น่ารักนะครับ ตัวนี้มีสีตาที่สวยดี (เพื่อนบอกมา ปกติผมไม่ค่อยสนใจว่าแมวมันมีสีตาอะไร อย่างไร เพราะไม่ชอบแมว ฮ่า ๆๆๆ)
สักพักแมวน้อยมันเริ่มง่วงครับ หาวซะมองเห็นลำไส้ใหญ่เลย !!
นี่ขนาดไม่ชอบแมวนะครับ ยังได้ภาพแมวมาเยอะเลย ^^
หันซ้ายหันขวา
สีตาของแมวน้อย...
แมวของชาวบ้านก็จะอยู่ไปตามอัตภาพครับ ไม่มีการทำหมันให้พวกมัน เวลาคลอดลูกออกมาแต่ละที โอ๊ย...เสียงระงม เจ้าของแมวเองก็ไม่มีปัญญาเลี้ยงลูกแมวทั้งหมด บางคนก็เลยต้องเอามันไปทิ้งครับ น่าสงสารมาก ๆ
ภาพนี้ถ่ายตอนบ่ายกว่า ๆ แดดเปรี้ยงมาก แต่ฟ้าก็สวยมาก
ในคลองบ้านผมก็มีกอบัวด้วยครับ แชะมาสักภาพสองภาพ
เย็นอีกวัน ท้องฟ้าออกแนวสีม่วง ๆ ครับ
สืบเนื่องจากวันนี้ออกไปเก็บภาพยามเย็น ก็เย็นมากเกินไป แป๊บเดียวแสงก็ใกล้จะหมด แล้วน้อง ๆ ผมก็พากันวิ่งมาหาแล้วตะโกนว่า "พี่ชายยยยยยย ถ่ายรูปให้น้องหน่อย" อืม...เอาแนว Silhouette แล้วกันนะหนู ๆ เพราะฟ้ามันสีสวยดี หน้าหนูมืด ๆ นี่แหละอาร์ต !
แสงอาทิตย์ส่องออกเป็นแฉก ๆ ด้วยครับ
น้อง ๆ ผมเนี่ยเป็นน้องที่น่ารักมาก เป็น Subject ที่ทำให้ผมได้ฝึกฝนทักษะการถ่ายภาพจริง ๆ ครับ
ชี้นกชี้ไม้ไปเรื่อย แล้วแต่จะทำ
เพิ่งเคยถ่ายภาพแนว Silhouette จริง ๆ จัง ๆ ก็ครั้งนี้ละครับ
เปลี่ยนจาก Silhouette คนเป็นยุ้งฉางดูบ้าง ฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีอีกแล้ว
แสงวันนี้หมดลงแล้วแล้วครับ เดินกลับบ้าน ^__^
วัวควายเป็นสัตว์เลี้ยงอีกชนิดที่พบเห็นได้ทั่วไปในแถบอีสานครับ
น้อง ๆ ตามติดเช่นเคยครับ สนุกกับการได้เข้ากล้องถ่ายรูป ถ่ายเสร็จปุ๊บ วิ่งมาดูปั๊บว่าเป็นยังไง จนผมบอกว่าเดี๋ยวดูรอบเดียวตอนกลับบ้าน
สมัยเด็กเล่นน้ำต้องนี่เลยครับ คลองแถวบ้าน แก้ผ้าเสร็จก็กระโดดตูม...สนุกสนานกันใหญ่
น้องคนเล็กพอรู้ว่าพี่ชายกลับบ้านก็ติดพี่ชายแจครับ ไปไหนไปด้วย ไม่ให้ไปนี่ร้องไห้ใหญ่ ฮ่า ๆๆๆๆ (ไม่ใช่น้องแท้ ๆ นะครับ ลูกพี่ลูกน้อง)
ปิดท้ายด้วยภาพใบนี้นะครับ คุณยายกำลังเดินทางกลับจากนาพอดี
อีสานบ้านเฮาก็มีเสน่ห์นะครับ เหมาะกับการชิล ๆ ผมเองก็แบกคอมมานั่งทำงาน หาไอเดียใหม่ ๆ หนีเมืองหลวงมาอยู่สักสี่ห้าวัน ชาร์ตพลังชีวิตเสร็จแล้วก็กลับไปลุยงานในเมืองกรุงต่อครับ ฮ่า ๆๆ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชมนะครับ สำหรับกล้องที่ผมใช้คือ Canon 700D เลนส์ Tamron 17-50mm ครับผม
***หมายเหตุ : อัพเดทข้อมูลล่าสุดเมื่อเวลา 09.44 น. วันที่ 23 กันยายน 2557
