มิตรภาพบนยอด เขาหลวง สุโขทัย

มิตรภาพบนยอด เขาหลวง สุโขทัย (คมชัดลึก)

          1. "นั่นไงครับต้น สารภีป่าที่สมเด็จพระเทพรัตนฯ ทรงปลูกไว้" พี่โหน่ง หรือ คุณภานุวัฒน์ พรน้อย เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติรามคำแหง ชี้ให้ผมดูต้นไม้ต้นหนึ่งที่โดดเด่นอยู่กลางลานกางเต็นท์ เมื่อตอนที่ผมถามถึงต้นสารภีป่าที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงปลูกไว้เมื่อคราวเสด็จฯ มาบน เขาหลวง สุโขทัย แห่งนี้เมื่อปี 2537

          ผมเดินมายังใต้ต้นสารภีป่าพลางมองรอบ ๆ เป็นเวลาเดียวกับที่ พี่โหน่ง เดินถือเต็นท์ที่ผมติดต่อเช่าไว้มาให้พอดี ไม่มีทำเลที่กางเต็นท์ตรงไหนดีเท่ากับใต้ต้นสารภีป่าต้นนี้อีกแล้ว ผมทรุดตัวลงนั่งบนผืนหญ้า พี่โหน่ง ลงมานั่งคุยกับผมด้วย มิตรภาพเล็ก ๆ จึงเริ่มก่อตัวขึ้น



          2. บน ยอดเขาเจดีย์ เป็นจุดหนึ่งที่สามารถชมอาทิตย์ลับขอบฟ้าอย่างสวยงาม ใช้เวลาเดินจากลานกางเต็นท์ไม่นานนัก ลมหนาวพัดแรงขึ้น แสงตะวันค่อย ๆ อ่อนลง ไม่ช้าความมืดเริ่มปกคลุมจนท้องฟ้ามืดสนิท คืนนี้เป็นคืนเดือนมืดเบื้องบนจึงเต็มไปด้วยดวงดาวมากมายเต็มท้องฟ้า



          3. ในช่วงสายของวันรุ่งขึ้น ผมเตรียมตัวเดินทางไปยังยอดเขาทั้ง 4 ของ เขาหลวง สุโขทัย ได้แก่ ยอดเขานารายณ์ เขาพระแม่ย่า ยอดเขาภูกา และ ยอดเขาเจดีย์ ก่อนออกเดินทางแวะพูดคุยกับ พี่โหน่ง และสอบถามเส้นทางการเดินทางในวันนี้

          ผมเดินกลับมาที่ ผานารายณ์ อีกครั้ง หลังจากช่วงเช้าได้เดินทางมาครั้งหนึ่งแล้วเพื่อมารอชมพระอาทิตย์ขึ้น ผานารายณ์ อยู่ไม่ไกลจากลานกางเต็นท์เท่าไหร่นัก ในเวลากลางวันสามารถมองเห็นอ่างเก็บน้ำคลองข้างในได้ชัดเจน ถัดไปทางด้านซ้ายมือมองลงไปเบื้องล่างมองเห็นที่ทำการและศูนย์บริการนักท่องเที่ยว เดินออกจาก ผานารายณ์ สักพักก็มาถึงบริเวณลานเฮลิคอปเตอร์ ซึ่งติดกับสถานีโทรคมนาคมเก่าที่ปิดกิจการไปแล้ว ข้าง ๆ สถานีโทรคมนาคมจะมีเส้นทางเล็ก ๆ มุ่งสู่ ผาชมปรง




          บริเวณ ผาชมปรง นี้นอกจากจะมีต้นปรงต้นไม้สมัยดึกดำบรรพ์ และวิวทิวทัศน์ที่สวยงามแล้วนั้น พี่โหน่ง บอกว่าบริเวณนี้เคยมีนักท่องเที่ยวถ่ายรูปเลียงผาได้ด้วย นั่นคือสิ่งที่ผมพยายามมองหา ความเชื่อผิด ๆ ที่ว่าชิ้นส่วนของเลียงผาเป็นเครื่องยารักษาโรคกระดูกได้อย่างดี ทำให้เลียงผายังคงถูกล่าและอยู่ในสถานะใกล้สูญพันธุ์

          เดินย้อนกลับมาเส้นทางเดิมเดินต่อไปยัง ยอดเขาพระแม่ย่า ระหว่างทางเดินผ่านป่าทึบ ร่องรอยการขุดคุ้ยหาอาหารของหมูป่ามีให้เห็นตลอดทาง ถ้าจะเปรียบเทียบว่าหมูป่าเป็นหนึ่งในผู้ทำหน้าที่ปลูกป่าก็คงไม่ผิดนัก หมูป่าเป็นนักพรวนดินชั้นยอด ชอบใช้ปากดุน คุ้ยหาอาหารบนพื้นดินอย่างเช่น รากไม้ หน่อไม้ หัวมัน หรือสัตว์เล็ก ๆ อย่างแมลงและสัตว์ที่อาศัยอยู่ในดินอย่างไส้เดือนก็เช่นกัน ดินที่หมูป่าคุ้ยขึ้นมาหาอาหารนั้น จะมีลักษณะร่วนซุยไม่ต่างจากดินที่เราใช้ในการเพาะปลูกต้นไม้เลย เมื่อเมล็ดพืชเดินทางมาถึงไม่ว่าจะมาจากการร่วงหล่นมาเองตามธรรมชาติหรือมากับสัตว์ หรือมูลสัตว์ ดินที่เกิดจากร่องรอยของหมูป่านี้จะทำให้เมล็ดพืชเติบโตได้เป็นอย่างดี ป่าและสัตว์ป่า เขาอาศัยอยู่ด้วยการพึ่งพาอาศัยกันเสมอ

          เดินพ้นออกจากชายป่าไม่นานก็จะมีทางเดินขึ้นเนินสู่ ยอดเขาพระแม่ย่า ซึ่งมีความสูง 1,225 เมตร จากระดับน้ำทะเล เมื่อมาถึงยอดเขานั้นเราสามารถมองวิวทิวทัศน์ได้ถึง 360 องศา สิ่งที่น่าแปลกก็คือ จาก ยอดเขาพระแม่ย่า เมื่อมองย้อนกลับไปตรง ผาชมปรง ที่ผมเดินไปเมื่อสักครู่นี้ เราจะมองเห็น ผาชมปรง มีรูปร่างลักษณะเหมือนมีคนนอนหันข้างให้เราเห็น มีคางและริมฝีปากชัดเจน นี่คืออีกสิ่งหนึ่งที่ธรรมชาติสร้างสรรค์ได้อย่างน่าอัศจรรย์

          เมื่อเดินลงเขาจาก ยอดเขาพระแม่ย่า จะมีทางแยก 2 ทาง ซ้ายคือเดินไป ยอดเขาเจดีย์ และขวาไป ยอดเขาภูกา ซึ่งเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดของ เขาหลวง สุโขทัย นั่นคือ 1,250 เมตรจากระดับน้ำทะเล ถึงแม้จะเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดแต่ก็มีจุดชมวิวได้จำกัด เนื่องจากมีต้นไม้ใหญ่อยู่หลายต้น ต่างจากยอดเขาพระแม่ย่าที่มองเห็นได้โดยรอบ




          4. เสียงทักทายดังมาทันทีเมื่อผมเดินออกมาจากชายป่าเข้าสู่ลานกางเต็นท์ มีนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งเดินทางขึ้นมาถึง ผมแวะเข้าไปพูดคุยด้วย และนั่นทำให้ผมได้พบมิตรภาพใหม่อีกครั้ง ผมนัดเจอกลุ่มเพื่อนใหม่นี้อีกครั้งในช่วงเย็นที่ ยอดเขาพระแม่ย่า เพื่อรอชมพระอาทิตย์ตก

          พี่โหน่ง เดินมาตามผมถึงหน้าเต็นท์ชวนให้ไปร่วมทานข้าวกลางวันด้วยกัน ปฏิเสธไปหลายครั้งแต่สุดท้ายก็ยอมไปร่วมวงด้วย และมี พี่ตุ๋ย เจ้าหน้าที่อีกท่านรออยู่ก่อนแล้ว วันนั้นตรงกับวันเสาร์นักท่องเที่ยวเดินทางขึ้นมาจำนวนมาก ทำให้วงข้าวตั้งวงอยู่ได้ไม่นานเท่าไหร่ พี่ ๆ เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนต้องคอยออกไปบริการนักท่องเที่ยวที่เพิ่งเดินทางขึ้นมา ผมเลยร่วมผสมโรงทำตัวกลมกลืนเป็นเจ้าหน้าที่อุทยานฯ ไปช่วยงานด้วยอีกคน




          5. พี่ ๆ ลูกหาบและกลุ่มเพื่อนใหม่เดินทางล่วงหน้าลงเขาไปก่อนแล้ว และก็ถึงเวลาที่ต้องลาจากกัน ผมวิ่งย้อนกลับมาที่ พี่โหน่ง พูดคุยกันครั้งสุดท้าย ขอที่อยู่พร้อมสัญญาบอกว่าจะส่งภาพมาให้

          ทุกครั้งในการเดินทางในแต่ละครั้งนั้น ผมมักมีคำถามกับตัวเองเสมอว่า ผมได้อะไรจากการเดินทางในครั้งนั้น ย้อนเวลากลับไปคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดเวลา 3 วันที่อยู่บน เขาหลวง สุโขทัย ภาพความสวยงามของธรรมชาติ มิตรน้ำใจไมตรี รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ คำตอบหนึ่งที่ชัดเจนขึ้นมาในทันที ในการเดินทางครั้งนี้นั่นก็คือคำว่า "มิตรภาพ"

          มิตรภาพ ที่เกิดขึ้นทุกครั้งที่ได้ออกเดินทาง



ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก