กระบี่ ทะเลครามและห้วงงามแห่งชีวิต

ธเนศ งามสม...เรื่องและภาพ

1. นานแค่ไหนแล้ว ที่เราไม่ได้เห็นทะเลสีครามใสเช่นนี้

          ที่ซึ่งหาดทรายขาวละเอียดนุ่มเท้า ที่ซึ่งเรามองเห็นขอบน้ำจรดโค้งขอบฟ้า เรือหัวโทงลำสวยพาเราเยือนที่นี่ กลางทะเลอันดามัน ราว 1 ชั่วโมง จากชายฝั่งเมืองกระบี่ ขณะตะวันทาบเส้นขอบฟ้า เราก็พบตัวเองบนชายหาดรูปจันทร์เสี้ยวโอบกอดไว้ด้วยภูเขาและแนวหน้าผา

          "เหลาปิเละ" หรือเกาะห้อง เงียบสงบ และงดงามราวโลกอีกใบ นักท่องเที่ยวกลุ่มแรกยังไม่มาเยือน มีเพียงรอยเท้าราง ๆ บนผืนทรายกับเสียงหวานใสที่บินผลุบโผล่ตรงโน้นตรงนี้ ราวกับโลกเปิดม่านแห่งเวลา จันทร์แขวนค้างกลางท้องฟ้า แสงแรกค่อย ๆ ส่องฉายไล่ระบาย อาบไล้ทะเลคราม แล้วคืบความอบอุ่นสาดส่องแนวหน้าผา ชายหาดรูปจันทร์เสี้ยวยิ่งน่าชม ด้วยแสงราวสลักเสลารูปทรงเส้นสาย


          ผมวางกล้องถ่ายภาพ นอนแนบผืนทราย กลิ่นอายทะเลช่างนุ่มละมุนเกลียวคลื่นนั้นก็ราวท่วงทำนองกล่อมเห่ คงคล้ายบรรพบุรุษยามรอนแรมร่อนเร่ เหลาปิเละและกลุ่มเกาะน้อยใหญ่ คือ หมุดหมายของลูกทะเล เรือไม้ลำน้อยแล่นลอยทั่วอันดามันแสวงหาฝูงปลาและที่ทางหลบพายุฝน เหลาปิเละซึ่งซ่อนตัวมิดชิดในโตรกผา รวมถึงบลูลากูนที่อยู่ใกล้เคียงกัน ถูกค้นพบและกลายเป็นหมุดหมายของนักเดินทางในเวลาต่อมา เช่นเดียวกับ เกาะผักเบี้ย ที่ซึ่งหาดทรายเชื่อมเกาะเล็ก ๆ 3 เกาะไว้ด้วยกัน ใกล้กันนั้นเล่า "เหลาล่าดิง" หรือที่นักเดินทางเรียกขานกันว่า Paradise Island ก็งดงามราวเกาะสวรรค์ ยามเช้าเช่นนี้ทะเลอันดามันสงบงามราวภาพวาด เหลาล่าดิงอาบแดดอุ่นอยู่ในเวิ้งผา ประหนึ่งหญิงสาวผิวสีน้ำผึ้งไร้แป้งแต่งหน้า


          ตรงหน้าชายหาดโค้งเว้า ชิงช้าถูกแกร่งไกว หญิงสาวกลุ่มหนึ่งแนบกายกับทรายเม็ดละเอียด บางคนทอดเท้าเปล่าตามทางราง ๆ เข้าไปในหมู่ไม้กระท่อมไม้ไผ่ปรากฏใต้เงื้อมเงาภูผา ลมทะเลโบกโบย ทิวมะพร้าวเอนไหว แล้วบทเพลงหวานใสกันแว่วลอยออกมา

2. นานหลายปีแล้วที่เราไม่ได้มาเยือนทะเลกระบี่ มองจากเรือหัวโทงลำสวยหมู่เกาะน้อยใหญ่ดูแปลกตาชวนค้นหา

          นั่น หมู่เกาะห้อง ปรากฏเขาหินปูนผุดโผล่คล้ายกลุ่มดาว เบื้องหน้านั่น เกาะไก่ รูปลักษณ์ประหนึ่งไก่สลักเสลา เราจอดเรือดำดูปะการัง ใต้น้ำอุดมด้วยฝูงปลาและปะการังเขากวาง ขณะบนเกาะไก่ก็สมบูรณ์ด้วยพรรณไม้  มองเห็นฝูงค้างคาวไก่ ซึ่งเป็นค้างคาวขนาดใหญ่สุดของบ้านเรา เกาะพักนอนเป็นจุดดำพรืดตามเรือนยอดไม้ ขึ้นจากน้ำครามใส เราบ่ายเรือไปเยือน ทะเลแหวก หมุดหมายขึ้นชื่อของทะเลกระบี่ แม้เราจะมาช้าไป น้ำทะเลค่อย ๆ กลืนกอบหาดทราย ทว่าทะเลแหวกก็สวยไม่ด้อยกว่าที่ใดเลย เช่นเดียวกับ เกาะปอดะ อีกหนึ่งหมุดหมายที่เราหมายชื่นชม


          ใต้แสงตะวันฉาย ปอดะคล้ายภาพวาดสีน้ำมันสีสันสดใส ชายหาดขาวสะอาด น้ำทะเลครามใสจรดท้องฟ้าครามใส แต้มแต่งด้วยผู้คนแหวกว่าย และเสียงเย็น ๆ ของทิวสนยามต้องลมบ่าย เราอ้อยอิ่งที่เกาะปอดะ หลายคนจมอยู่ในโลกหลากสีใต้ผืนน้ำ บางคนจมอยู่ในวิวไฟน์เดอร์กล้องถ่ายภาพ จนบ่ายคล้อยแดดร่มลมโบกโบย เราจึงบ่ายเรือไปยังหมุดหมายสุดท้าย สำหรับคนเที่ยวขึ้นลงดอยบ่อยครั้งอย่างผม การมาเยือน ไร่เล เป็นครั้งแรกนี้คงไม่น่าแปลกใจเท่าใด หากเป็นผู้ชื่นชอบกิจกรรมผจญภัย การละเลยไร่เลก็คล้ายนักนิยมไพรไม่เคยเยือนเขาใหญ่-อาจเปรียบเช่นนั้นได้

          นานหลายปีแล้วที่ไร่เลเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก ในหมู่ผู้ชื่นชอบกีฬาปีนผาแนวหน้าผาชันดิ่งนั้นเย้ายวนให้ปีนไต่ยิ่งนัก อีกทั้งชายหาดโค้งขาวก็เชื้อเชิญ "ชาวแบกเป้" ทั่วทุกมุมโลกให้มาเยือน
         
          "ไร่เลเป็นแหล่งปีนผาที่ "พร้อม" ที่สุดในเมืองไทย" ปิยะฤทัย ปิโยพีระพงศ์ พี่สาวร่างกะทัดรัดของน้อง ๆ นักเขียนผู้ชื่นชมกีฬาปีผา และเป็นคนแรก ๆ ที่บอกเล่าไร่เลและคนปีนผาบนหน้านิตยสารให้นิยามเช่นนั้น แม้ไม่ใช่คนปีนผา ทว่าผมก็เห็นคล้อยอย่างยิ่ง เมื่อไร่เลเผยให้เห็นแนวหน้าผาสูงตระหง่านทั้งด้านตะวันออก ตะวันตก และใต้ บนแผ่นผาสีน้ำตาลแดงนั้นเล่าก็ราวเสกสรรปั้นแต่ง ทั้งรูปทรงโค้งเว้า ซอกหลืบ แผ่นผาตัดเรียบ และหินงอกหินย้อยซึ่งทั้งดูแข็งแกร่งและอ่อนช้อย

          นอกจาก อ่าวต้นไทร ซึ่งเป็นศูนย์รวมของคนปีนผา ที่อ่าวด้านตะวันออกและตะวันตกก็มีร้านให้บริการปีนผา ตรงหน้าถ้ำพระนางก็เป็นจุดน่าปีนไต่ เพราะทิวทัศน์สวย บรรยากาศรื่นรมย์เพลินตา ผมใช้เวลาตลอดบ่ายอยู่ที่อ่าวพระนาง หย่อนใจกับชายหาดและผู้คนหลากเชื้อชาติ ขณะบนหน้าผาชายหนุ่มชาวยุโรปกำลังไต่ตามเส้นเชือกขึ้นไป ราวกับลมหายใจแห่งไร่เล ผู้คนนอนอาบแดดบ่าย เกลียวคลื่นซอนซบผืนทราย แล้วก็คล้ายไร่เลเปิดม่านการแสดง เมื่อจู่ ๆ ชายชรานายหนึ่งโหนไต่ผาหินขึ้นไป ท่วงท่าของเขาช่างคล่องแคล่ว ท่อนบนเปลือยเปล่าไร้อุปกรณ์ใด ๆ แดดบ่ายอาบมัดกล้ามเป็นมัน เครายาว ๆ นั้นชวนให้นึกถึงนักพรตมากกว่านักปีนผา ผู้คนบนชายหาดคล้ายตื่นจากหลับใหล หลายคนส่งเสียงเชียร์สนุกสนาน เพียงชั่วอึดใจ ชายชราก็ได้ไปถึงจุดสูงสุด ท่วงท่าและอากัปกิริยาดูสบาย ๆ คล้ายกำลังเดินเล่นในสวนหลังบ้าน


          "ที่ไร่เล เราอาจได้เจอนักปีนผาระดับโลกได้ง่าย ๆ" พี่สาวผู้ชื่นชมกีฬาปีนผาบอกเล่าด้วยน้ำเสียงร่าเริง ผมอาจไม่ใช่คนชื่นชอบกีฬาท้าทาย ทว่าขณะชายวัย 57 โหนโจนลงหน้าผา ผู้คนพากันปรบมือ เป่าปากเริงร่า อารมณ์นั้นช่างคล้ายพบเจอดินแดนแปลกใหม่ ที่ซึ่งผู้คน "แปลกใหม่" มาพบเจอกันโดยไม่ได้นัดหมาย

3. เรือหัวโทงลำสวยพาเรากลับคืนฝั่ง ทะเลอันดามันมองเห็นราง ๆ ทว่า บางอย่างค่อย ๆ ชัดเจนเปี่ยมความหมาย

          ที่ท่าเรือเจ้าฟ้า เรามองเห็นรอยอดีตของเมืองท่ากระบี่ เรือสำเภาหลากสัญชาติเคยมาค้าขาย ป่าชายเลนรายรอบก็อุดมด้วยปูปลา นั่นเขาขนาบน้ำ เสมือนหมุดหมายในการก่อร่างสร้างเมืองชายฝั่ง ตรงข้ามตัวเมืองกระบี่กับท่าเรือเจ้าฟ้า ปรากฏ "เกาะกลาง" รายล้อมด้วยสายคลองและท้องทะเล ประหนึ่งหัวใจซึ่งเชื่อมร้อยทะเลและแผ่นดินใหญ่ไว้ด้วยกัน


          ด้วยผืนดินอันอุดมสมบูรณ์ เกาะกลางจึงเป็นแหล่งปลูกข้าวคุณภาพดี ทั้งสายพันธุ์สังข์หยด ข้าวดำ เล็บนก ซีบูกันตัง กลางฤดูหนาวเช่นนี้ เกาะกลางช่างเปี่ยมด้วยชีวิต ทุ่งข้าวกำลังเปลี่ยนเป็นสีทอง แว่วท่วงทำนองพื้นบ้านย่านนั้นย่านนี้

          "ปีนี้ได้ข้าวดี" หญิงชราบอกลูกหลานผู้มาเยือน ยิ้มใจดีปรากฏใต้ฮิญาบสีครามเข้ม ทุกบ้านเรือนล้วนใจดี บ้างหยิบยื่นน้ำเย็นชื่น บ้างก็ชวนร่วมวงอาหารที่นาบ้านหนึ่งกำลังตีข้าว ความที่ไม่เคยเห็นจึงเดินเลาะคันนาเข้าไป ที่ตีข้าวของชายชรายืดไว้ด้วยเสาไม้สี่มุม กว้างยาวราว 2 ศอก ขึงหุ้มด้วยผ้าตาข่ายใช้แรงกำรวงแล้วดีให้เม็ดข้าวหลุดร่วง เป็นวิธีง่าย ๆ ที่ได้ผลอย่างน่าชื่นใจ


          จากเกะกลางเราไปเยือน สวนกาแฟบ้านรำหมาด ด้วยเนื้อดินพอเหมาะพอดี ทำให้กาแฟโรบัสตาจากอำเภอคลองท่อมและที่นี่เหมาะจะทำ "กาแฟโบราณ" วิธีการทำนั้นน่าชมยิ่ง คือ การคั่วกาแฟด้วยไฟฟืนแล้วค่อย ๆ เคี่ยวรวมกับน้ำตาลทรายแดงและน้ำตาลรายขาว ผลที่ได้คือกาแฟรสลมกล่อมเข้มข้น หอมหวาน ยิ่งแกล้มด้วยขนมต้มห่อใบมะพร้าว รสหอมหวานก็เติมเต็มด้วยความมันรสละมุน


          "บ้านเราไม่ได้มีแค่ทะเลสวย" เจ้าถิ่นเมืองกระบี่ให้นิยามสั้น ๆ ด้วยความภาคภูมิใจ ผมพยักหน้าเห็นคล้อย หยิบขนมต้มซึ่งสอดร้อยด้วยใบมะพร้าวอย่างน่าชม ตามด้วยกาแฟหอมละมุนแก้วใหม่


          เช้าวันถัดมามวลมิตรช่างภาพพาผมไปเยือนกระบี่อีกมุมมองหนึ่ง ไม่ไกลจากตัวเมืองเท่าไรนัก ที่ บ้านหนองทะเล เทือกเขาหินปูนกลุ่มหนึ่งซ่อนพรางทะเลสาบน้ำจืดไว้ ราวค้นพบดินแดงในนิยาย รายล้อมด้วยหมู่ไม้โอบกอดไว้ด้วยทิวเขา หินปูนผุดโผล่ ปรากฏทะเลสาบใสห่มสายหมอกขาว สะท้อนงารายรอบดั่งกระจกเงา งดงามประหนึ่งบทกวี

          ลมเย็นชื่นโบกโบย พัดพากลิ่นดอกไม้ป่าล่องลอย สายหมอกสีน้ำนมลอยล่อง โมงยามนั้น ผมพบว่าถ้อยคำสามัญไม่อาจบรรยายภาพตรงหน้าได้ เมื่อขุนเขาและผืนน้ำทอดบรรจบกัน ขณะดวงจันทร์อาบแสงตะวันตรงโค้งขอบฟ้า
 

ขอขอบคุณ
 
          การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สำนักงานกระบี่
          คุณอารี จงรัก กลุ่มกาแฟโบราณบ้านรำหมาด
          เพื่อน ๆ ช่างภาพแห่งสำนัก KPR (KrabiPhotoRelax) ที่ช่วยเหลือทุกอย่างด้วยน้ำใจ
          คุณบุญมี ถนอมสุขสันต์ พี่ชายใจดีแห่งเมืองกระบี่
          Nikon Sales Thailand ที่สนับสนุนอุปกรณ์ในการจัดทำสารคดีเรื่องนี้

คู่มือนักเดินทาง

          เดือนมีนาคม กระบี่น่าเที่ยวชมทั้งทะเลและภูเขา ทะเลอันดามันสีสันสดใส ทั้งเกาะปอดะ เกาะเหลาล่าดิง ทะเลแหวก เกาะห้องไร่เล ล้วนน่าไปเยือนเพราะชายหาดขาวสะอาด ขณะที่ธรรมชาติบนแผ่นดินใหญ่ก็เชียวชอุ่มเย็นตา เช่น สระมรกต น้ำพุร้อนเค็มคลองท่อม หนองทะเล-จุดถ่ายภาพแห่งใหม่ของกระบี่ และจุดชมทิวทัศน์ที่พระธาตุเจดีย์ยอดเขาแก้ว

          สำหรับคอกาแฟ มีเวลาน่าไปชมการคั่วกาแฟโบราณที่บ้านรำหมาด ส่วนผู้ที่ชื่นชอบวิถีพื้นบ้านน่าไปเยือนชุมชนบ้านเกาะกลาง ค้างแรมในบ้านโฮมสเตย์

          แนะนำที่พัก May and Mark’s House อยู่กลางเมืองกระบี่ตรงตลาดซิตี้ ชั้นล่างเป็นร้านกาแฟบรรยากาศดี ชั้นบนเป็นห้องพัก ราคา 650-850 บาท โทรศัพท์ 08 7759 4521

          สอบถามข้อมูลท่องเที่ยวได้ที่ ททท. สำนักงานกระบี่ เลขที่ 292 ถนนมหาราช อำเภอเมืองกระบี่ โทรศัพท์ 0 7562 2163, 0 7561 2811-2

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก

ปีที่ 55 ฉบับที่ 8 มีนาคม 2558