จากบงเปียงสู่แม่กำปอง สัมผัสวิถีแห่งชีวิตและธรรมชาติ

          เส้นทางจากบงเปียงสู่แม่กำปอง แหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดเชียงใหม่ที่ได้รับความนิยมจากบรรดานักท่องเที่ยวและช่างภาพที่ชอบเก็บภาพความอุดมสมบูรณ์ของภูเขาและป่าไม้ ยิ่งในช่วงต้นเดือนกันยายาและปลายตุลาคมแบบนี้ นาข้าวที่บ้านบงเปียงจะเขียวชอุ่ม ดูแล้วสบายตาอย่างบอกไม่ถูก และแวะชมพระอาทิตย์และแสงยามเย็นสวย ๆ ที่ลอดผ่านก้อนเมฆมากระทบกับหุบเขาที่เรียงรายการสลับซับซ้อนเป็นภาพที่งดงามยิ่งนัก เช่นเดียวกับที่ คุณ teeShutterB สมาชิกเว็บไซต์พันทิพย์ดอทคอม ได้เก็บภาพความประทับใจของทริปนี้มาฝากพวกเรา อยากรู้แล้วใช่ไหมว่าจะสวยแค่ไหนไปดูกันเลย


          สวัสดีครับเพื่อนชาวพันทิป ครั้งนี้น่าจะเป็นครั้งแรกเลยตั้งแต่ถ่ายภาพมา ที่เดินทางไปเที่ยวด้วยอุปกรณ์ แบบมินิมอล (กล้องตัวเลนส์ตัว) และโดรนอีกลำ ทริปนี้อุปกรณ์ทีใช้ NikonD750 + เลนส์ kit FX ^^ ภาพทุกภาพใช้ Wi-Fi จากกล้องมาเข้ามือถือ แต่งภาพบ้าง ไม่แต่งภาพบ้าง กะว่าจะโพสต์ระหว่างทริป บางภาพอาจจะสีเพี้ยนไปบ้างก็ต้องขออภัยล่วงหน้า เพราะใช้มือถือดูภาพทั้งหมด

          พร้อมแล้วก็ตามไปเที่ยวกันได้เลย อ้อ...เกือบลืมไป เพื่อน ๆ ที่ติดตามกระทู้ผมอยู่กระทู้นี้ไม่มีภาพสวย ๆ แบบเดิม ๆ นะครับ เพราะทริปนี้เราจะไปกันแบบนักท่องเที่ยว

          แสงทไวไลท์ช่วงเช้าสวย ๆ เรายังไม่ออกจากที่พัก แสงยามเช้านั่งชิลอยู่ริมสายน้ำ แสงบ่าย ๆ เที่ยง ๆ ถ่ายรูปเล่น แสงเย็นงาม ๆ อยู่บนรถ T T แสงทไวไลท์ กินข้าวสบายแฮ  ตกดึก หนาวจะแย่ ใครจะไปถ่ายดาว ^^

          และขอบคุณบริษัท www.phantomthailand.com ที่ให้ phantom3 ยืมมาถ่ายภาพมุมสูง ยังใช้ไม่คล่องเลย คราวหน้าขอยืมอีกนะครับ ^^

          มารวมตัวรวมหัวกันที่สนามบิน มุ่งสู่เครื่องหางแดงเจ้าเดิม ลำใกล้สุดเป็น Thai lion ดีหรือเปล่าไม่รู้ ใครเคยนั่งบ้าง มีโอกาสจะไปลอง จองข้ามปี 1,000 บาท ไป-กลับ ถูก เร็ว ดี ต้องลอง (เวลาเดินทางน่ะเร็ว เวลาจองน่ะ 1 ปี แม่เจ้า)





          ถึงสนามบินแล้ว จุดหมายต่อไปสมาชิกพร้อมเพรียงกันลงมติเป็นเอกฉันท์...หาอะไรกินกัน จากสนามบินสามารถรอรถสองแถวที่ทางออกได้เลย อัตราค่าบริการ 20 บาท ไปไหนก็ได้ที่ไม่นอกเส้นทาง (จะถามว่าไปกรุงเทพฯ ไหมลุง กลัวไม่ได้กินข้าว)

          ชิลหลังรถ มุ่งสู่หลัง มช.

          มาเชียงใหม่หลายครั้งยังไม่เคยมาชิมร้านนี้เลยต้องลอง ขอบอกว่าดุโคตร T T


          เข้ามาก็จะมีชุดปลาท่องโก๋ มาเสิร์ฟพร้อมสังขยา

          ปลาท่องโก๋ผมไม่พลาด เห็นบอกว่ากินปลาแล้วฉลาด กินมาตั้งแต่เด็กและ แต่ไม่รู้ทำไมอ้วนเอา ๆ ไซด์เอฟเฟคสินะ ปลาท่องโก๋และสังขยานี่ถ้าไม่มีคนกินก็วางทิ้งไว้ต่อ ๆ กันไป ไม่รู้ใครจิ้มชิมมาก่อนหน้าหรือเปล่า T T

          สักพักก็มีพนักงานเดินมาถามรับขนมจีบไหมคะ อร่อยมากนะ เต้าหู้ทอดด้วย น้ำ...อะไรนี่ละ ผสมมะนาว อร่อยมากขายดี ทำเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์

          แหม...พูดซะขนาดนี้สั่งทุกราย พอยกมาปรากฏว่ากินไม่หมดครับ เล่นไม่ถามเลยว่าจานใหญ่จานเล็ก ยกจานใหญ่มาหมดเลย T T รสชาติก็ทั่วไป

          และแล้วก็มาถึงเมนูเด็ดของที่นี่ ผมสั่งโจ๊กและต้มเลือดหมู แต่เอาหมูล้วน พอมาเสิร์ฟที่โต๊ะ ... ผมก็บอกว่าสั่งหมูล้วนไม่เอาเลือดครับ ดราม่าเกิด เจ๊เสียงดังฟังชัด

          "สั่งอะไร ได้บอกไหมไม่เอาเลือด คราวหน้าสั่งไม่เอาเลือดด้วย คนที่นี่รู้กันหมด"  (ดุชิบ ถ้าเจ๊ได้เป็นนายกฯ นะ โจรคงไม่มีอะ ฆ่าทิ้งหมด) แบบว่ากรูไม่รู้  T T ถ้าขายก๋วยเตี๋ยวจะสั่งเกาเหลาอยู่หรอก ขายต้มเลือดหมูนั่นมันชื่อเมนูก็สั่งตามเมนู ส่วนใส่อะไรบ้างมันคนละส่วนนี่หว่า

          "หมูล้วน หมูล้วน หมูล้วน หมูล้วน หมูล้วน หมูล้วน หมูล้วน หมูล้วน หมูล้วน ได้ยินไหม" ในใจจะบอกว่าพูดดี ๆ ก็ได้ คราวหลังจะไม่มากิน เลยรวบรวมความกล้าหันไปหาเจ๊แล้วตอบไปฉะฉาน "ครับเจ๊ T T ได้ครับ !   แต่ผมมาเที่ยวเชียงใหม่มาไกล คงไม่มีโอกาสมาเยี่ยมเยียนเจ๊อีก"

          ส่วนโจ๊กที่เด็ดและต่างจากที่อื่นเลยก็คือกลิ่นไหม้ของโจ๊กครับ เห็นว่าทำยาก มีไม่กี่ร้านที่ทำแบบนี้ แต่ไม่ค่อยถูกปากผมเท่าไร กินไม่ค่อยลง ผมชอบแบบปกติมากกว่า แล้วแต่รสนิยม


          ตอนคิดเงินนี่ไสยศาสตร์มาก ๆ  เจ๊เดินทางพึมพำ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ อยู่ครู่หนึ่ง นับ 1 2 3 4 5 6 7 นี่ล่ะ คิดออกมาได้ เหมือนกำลังบอกราคา แต่เกิดมีอับดุลกระซิบทำให้เกิดความไม่แน่ใจ เดินไปหยิบกระดาษมาเขียนขยิก ๆๆ  (ผมอ่านไม่รู้เรื่อง) น่าจะเข้าใจของแกละฮะ สรุปโปะเชะได้ราคามาในบัดดล

          "เอ่อ นี่ถ้าถามขอบิลจะดราม่าอีกไหม T T"

          ออกมาจากร้านด้วยอาการตัวลีบเล็กน้อย เหมือนโดนฮุกปลายคาง มึน ๆ งง ๆ เราจะไปไหนกันดี สโลว์ไลฟ์เลย ไป Ristr8to² นิมมานกัน รถสองแถว 20 บาทต่อคนอีกเช่นเคย  ไปนิมมานซอย 6 น่าจะใช่มั้ง เดินอีกก็ไม่ไกล ไร้เสียงดุ รถชาติกาแฟร้อนที่นี่อร่อยดีนะ แต่อากาศช่วงนี้ร้อน T T ไว้มากินใหม่หน้าหนาว ร้านนี้คงรู้จักกันดี ผมชอบตรงที่มีเมล็ดกาแฟหลายแบบให้เลือก ผมชอบกลิ่นถั่วมาก เมื่ออิ่มแล้วเช็กบิลได้ในเสร็จสมใจ ก็เตรียมการมุ่งหน้าไปท่ารถแม่ริม เพื่อนั่งสองแถวไปตีนดอยอินทนนท์
          บริเวณคิวรถครับ นั่งรถสองแถวมา 20 บาท อีกเช่นเคย และต่อรถไปจอมทองสุดสายก็จะเป็นตีนดอยอินทนนท์ รถสองแถวขับแบบไปเรื่อย ๆ สบาย ๆ ปลอดภัยดีครับ ไม่เหมือนรถเมล์นรกหลาย ๆ สายในกรุงเทพฯ ถนนรถติด ๆ ยังซิ่งกันได้ อัตราค่าบริการคนละ 35 บาท นั่งต้นสายยันปลายทางคุ้ม !! แนะนำให้มาเร็ว ๆ เลือกนั่งในสุดจะได้พิงแล้วหลับไปเลย ถึงสุดสายค่อยลงเพราะนานมากกกกกกกกกก


          เมื่อถึงคิวรถที่อินทนนท์ก็เตรียมหารถขึ้นไปแม่กลางหลวง เพราะคืนนี้เราจะนอนกันที่นั่น ดั่งพรหมลิขิตได้เจอฝรั่งคนหนึ่ง (เรียกว่า Peter แล้วกัน) ต่อราคาคิวรถมา 3 ชั่วโมง ก่อนหน้าเรา (อดทนดีแท้) สองแถวจะเอา 1,000 บาท ฝรั่งต่อราคาเหลือ 600 บาท จากตีนดอยขึ้นไปยอดดอย, พระธาตุ, น้ำตกวชิรธาร และจุดชมวิวอีกที่หนึ่ง เดชะบุญพวกผมมาก็ถามราคาเรตคือ 300 บาท ไปแม่กลางหลวงทั้งหมด 6 คน ทางรถสองแถวก็เลยยอมฝรั่ง 600 บาท เท่ากับว่าได้ 900 บาท Peter ก็มาถามราคาพวกผมว่าเท่าไร มันโวยวายใหญ่ว่าทำไมถูกกว่า ขึ้นไปเหมือนกัน (ไม่ฟังเลยว่าเราไปใกล้กว่าเยอะ) มันจะจ่ายแค่ 400 บาท มันไปคนเดียว บลา ๆๆ ยื่นคำขาดไม่ไปถ้าไม่ได้ 400 บาท ลุงสองแถวหันมาถามว่าให้พวกผมจ่าย 400 บาท แล้วกัน จะได้เฉลี่ยกันไป !!! เฮ๊ย ! นี่ชาติที่แล้วทำบุญกะ Peter นี่ใช่ไหม ตอบอย่างง่ายดายเลยว่า NO ! สรุปฝรั่งยอมจ่าย 500 บาท และเราก็พร้อมออกเดินทาง (กว่าจะออกได้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราเลย)

          ปัญหาใหม่เกิด ณ จุดผ่านเข้าอุทยานแห่งชาติ ... ค่าผ่านทาง พอรถจอดก็บอกให้ฝรั่งไปชำระค่าธรรมเนียม (ใครก็คิดมาได้ ค่าธรรมเนียม Fee Free ออกเสียงก็ไม่ค่อยจะถูกสับสน 555) พอ Peter เดินไปเท่านั้นแหละ โวยวายใหญ่บอกไม่ไปแล้ว แล้วก็เดินลงจากเขาไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้เราและลุงงงเป็นไก่ตาแตก เกิดไรขึ้นเนี่ย หันไปดูค่าธรรมเนียมก็ถึงบางอ้อ 300 บาท สำหรับต่างชาติ ก่อนขึ้นมา Peter ต่อราคา 100 บาท มาสามชั่วโมง เสียดายเวลาแทนจริง ๆ เห็นบอกเช็กราคาคิวรถนั่นนี่มา ลืมไปว่ามีค่าธรรมเนียมสินะ

          และแล้วก็ถึงแม่กลางหลวงซะที ไปดูห้องพักกัน แม่กลางหลวงฮิลล์ 600 บาท !! ได้ห้องนอนได้ 6 คน นอนดิ้นได้พื้นที่เท่าสนามตะกร้อ (ได้อัพเกรดเพราะเต็ม) ความสะอาดถือกว่าโอเคเลยนะสำหรับบ้านแบบโฮมสเตย์ มีครบ ห้องน้ำสายฉีด อ่างล้างหน้า น้ำอุ่นแบบใช้แก๊ส มุ้ง โต๊ะหน้าบ้าน ไฟฟ้า ติดอยู่อย่างเดียวประตูไม่ค่อยสนิท ผ้าม่านสามารถแอบมองเข้ามาได้ (สองอย่างแล้ว !)





           วิวจากห้องพัก



          มาที่แม่กลางหลวงใครไม่มาร้านกาแฟฟรี "คุณสมศักดิ์" ถือว่ามาไม่ถึง ครั้งนี้รู้สึกว่าบรรยากาศภายในร้านดีขึ้นมาก รู้สึกฝรั่ง เอ้ย...ไฮโซน่านั่งมากกกกกก


          หลังจากดื่มด่ำกาแฟกาลาโต้แล้วก็ได้เวลาขึ้นรถเดินทางไปบงเปียง โดยแวะทานข้าวที่ทำการดอยอินทนนท์ก่อน อาหารตามเมนูหลากหลายดี แต่สั่งอะไร ๆ ก็ไม่มีของ 55+ แต่ชอบใส่ช้อนในถุงพลาสติกมาเลยทีเดียว


          กินอิ่มเรียบร้อยแล้วเราก็เดินทางสู่น้ำตกแม่ปาน เดินพอสนุก ไม่เหนื่อยมากเท่าไร มีจุดให้ลงเล่นน้ำได้นิด ๆ หน่อย ๆ





          และดราม่าเสียวแรกก็บังเกิดขึ้นหลังจากนั่งรถออกมาจากน้ำตกแม่ปาน รถที่เราจ้างมาเป็นรถ 4WD จุดเลี้ยวแยกไปบงเปียงเป็นทางสามแพร่ง โดยเป็นการเลี้ยวลงเขา แถมยังไม่สามารถเลี้ยวไปบงเปียงได้ในทีเดียว แต่ ๆๆๆๆ จู่ ๆ ท่านเทพ 4WD ก็หักเลี้ยวเต็มที่ !! แม่เจ้าเลี้ยวไม่พ้น ล้อหน้าชิดเหว แล้วไม่สามารถถอยหลังได้เพราะล้อฟรี !!! นอกจากเป็นเนินสูงแล้วดินยังร่วนอีกด้วย วิธีการขับรถของท่านเทพ 4WD คือ เหยียบคันเร่งมิด !!! โดยใช้ระบบขับเคลื่อนสองล้อ T T ยิ่งเหยียบก็ยิ่งไหล ยิ่งฟรี คนในรถต้องบอกวิธีปรับ 4WD และต้องบอกให้เปลี่ยนวิธีเหยียบคันเร่งให้ค่อยกดลงไป มิฉะนั้นคงได้ลงไปนอนรอหน่วยกู้ภัยที่ก้นเหว สักที่ตรงนั้น แถมยังไม่จบนะ


          ตลอดการเดินทางในสภาพดินเลนท่านเทพ 4WD เข้าเกียร์ 2, 3 วิ่งด้วยความเร็ว เพื่อจะได้ไม่ติดหล่ม เมื่อติดหล่มก็ใช้ 4WD T T (แล้วทำไมไม่ใช้แต่แรก) รถปัดตลอด ซ้ายที ขวาที โดยที่ด้านข้างของรถเห็นหน้าผาสูง บางชอตก็สไลด์เกือบตก บอกเลยไม่เอาอีกแล้ว พลาดตายสถานเดียว ใครจะไปก็​เสี่ยงกันเอาเองนะครับ ไม่เอาอีกแล้วรถรับจ้างบงเปียง ถ้าไม่มีหน่วยงานไหนเข้ามาจัดระเบียบเพื่อความปลอดภัย นี่ยังไม่รวมการขับรถคร่อมเลนตลอดของท่านเทพ 4WD นะ นอกจากเป็นอันตรายกับผู้โดยสาร แล้วยังอันตรายกับผู้ร่วมทางด้วย

          พอรอดจากการขับรถที่ยั่วยวนยมทูตก็ได้พบเจอกับ "บงเปียง" นี่ยังไม่รู้ว่าขากลับต้องเจออะไรแผลง ๆ จาก ท่านเทพ 4WD อีกหรือไม่ ภาพสมาชิกที่ร่วมเสี่ยงตาย






          หลังจากรอดออกมาจากบงเปียงแล้วก็กลับที่พัก รอตอนเช้าไปนั่งชิลที่ร้านกาแฟริมธาร ณ บ้านแม่กลางหลวง




          เมื่อสนุกกับนาขั้นบันไดเพียงพอแล้วก็เดินทางไปถนนคนเดิน กินข้าวในตัวเมือง เพื่อเอาแรงมุ่งสู่ "บ้านแม่กำปอง" ในวันรุ่งขึ้น

          เกือบลืมไปที่พักในคืนนี้ ราคาปกติ 1,200 บาท ซื้อกับ Ensoco ได้ส่วนลดอีกเหลือราว 850 บาท

          ห้องโคตรกว้าง มีห้องนั่งเล่น ห้องนอน สะอาดสะอ้านดี

          การเดินทางไปแม่กำปองนั้นไม่มีรถประจำทาง ต้องเหมารถไปรับไปส่ง เราจึงได้เช่ารถราคาเที่ยวหน้าฝนนั้นถูกมาก 900 บาท ก่อนไปก็แวะทานกาแฟหลายที่ ไฮไลท์คือ ไจแอนท์ (สำหรับมือใหม่ไม่แนะนำให้ขับรถเข้าไป) เป็นร้านกาแฟที่อยู่บนต้นไม้ใหญ่ ฮิตมาก สวยมาก เสียดายหยุดวันจันทร์ได้มาแต่ภาพภายนอก


          ร้านกาแฟที่สูงที่สุดในแม่กำปองขับเข้าไปลึกสุดเลยครับ

          ภาพมุมสูงหมู่บ้านแม่กำปองและบรรยากาศรอบ ๆ










          สรุปค่าน้ำมัน 400 บาทครับ ขึ้นเครื่องบินกับอยู่ในงบประมาณ และขออนุญาตไม่รวมค่าอาหารนะครับ กินหรู กินจานเดียว กินมาก กินน้อยไม่เท่ากัน

          และขอลากันไปที่ตรงนี้เลยนะครับ ขออภัยที่โพสต์นาน ค่อย ๆ เขียนไปโพสต์ไป ขอบคุณที่ตามอ่านจนจบนะครับ  _/\\_

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณ teeShutterB สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม  และ เฟซบุ๊ก teeshutterb