เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณชานมชงเอง สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม และ เฟซบุ๊ก chanomworld
ในการออกเดินทางท่องเที่ยวตามสถานที่ต่าง ๆ สำหรับของบางคนอาจหมายถึงการได้พักผ่อน แต่สำหรับบางคนนั่นหมายถึงการได้ทำในสิ่งที่ชื่นชอบและหลงใหล เพราะเสมือนเป็นแรงบันดาลใจให้กับชีวิต เฉกเช่นเดียวกับบันทึกการเดินทางของ คุณชานมชงเอง สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่รู้สึกสุขใจทุกครั้งกับการได้เดินทางออกไปตามหาทะเลหมอกกว้างไกลสุดสายตา และถ่ายทอดออกมาผ่านภาพถ่ายสวย ๆ และล่าสุดกับทริป ภูทอก (จ.เลย) VS ภูห้วยอีสัน (จ.หนองคาย) อันซีนไทยแลนด์ดินแดนแห่งทะเลหมอก ที่ได้ถูกเรียงร้อยเรื่องราวออกมาได้อย่างน่าประทับใจ แต่จะงดงามขนาดไหนนั้น ตามไปชมกันเลยค่ะ
ภูเขาสวย ๆ ที่เห็นกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ ทะเลหมอกที่ต้องวางแผนเพื่อให้ได้เจอกันทุก ๆ ครั้ง และอีกหลาย ๆ อย่างที่บอกได้ไม่หมด หลาย ๆ อย่างที่เข้ามาอยู่ในความทรงจำของผม อาจจะเป็นสิ่งที่ผมได้เห็น ได้รู้สึก ได้สัมผัส ทุก ๆ อย่างมันเป็นความทรงจำที่บางทีเราอยากได้แต่ไม่ได้ บางอย่างไม่ได้อยากได้แต่ก็ได้มาบ่อย ๆ และนี่อาจจะเป็นสิ่งที่พิเศษที่จะยังคงสะท้อนไปสะท้อนมา และคอยบอกว่าครั้งหนึ่งเราเคยผ่านมาแต่ไม่เคยผ่านไป ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนที่เราได้ไปเห็นมา หรือที่ไหนก็ตามที่เรากำลังนึกถึงในตอนนี้ ^____^
. . . อันซีนไทยแลนด์ดินแดนแห่งทะเลหมอก . . . ภูทอก (จ.เลย) VS ภูห้วยอีสัน (จ.หนองคาย) มกราคม 2557
ป.ล.1 ข้อมูลเกี่ยวกับภูทอก @ เชียงคาน-เลย
ป.ล.2 ข้อมูลเกี่ยวกับภูห้วยอีสัน @ หนองคาย
ป.ล.3 อีกหนึ่งพื้นที่ของขุนเขาและทะเลหมอกในความทรงจำของผม https://www.facebook.com/chanomworld
แค่ผมได้นึกถึงเรื่องราวของภูทอก @ เลย เมื่อหนึ่งปีก่อน ผมก็รู้ได้ทันทีว่ามีอะไรบางอย่างที่ผมทำพลาดไป และสิ่งที่ได้ คือ การได้เห็นมุมมองภูเขาที่แปลกใหม่ แต่สิ่งที่พลาดไป คือ การไปอยู่ในช่วงที่ผิดเวลาของมัน
ผมเฝ้าดูและเช็กพยากรณ์อากาศวันละ 2 รอบ ในที่สุดเราก็ได้ช่วงเวลาที่ดีที่สุด 24-25-26 มกราคม 2557 มาแทน มันคือเวลาที่ดีที่สุดกับช่วงรอยต่อของลมหนาวที่กำลังหมดแรง นั้นคือช่วงเวลาที่หมอกเยอะสุด และลมนิ่ง เรา 3 คน ตั้งใจออกเดินทางจากนครปฐมตอน 6 โมงเย็น แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ทำให้มันล่าช้า กว่าจะได้เดินทางก็ราว ๆ 1 ทุ่มครึ่ง เป้าหมายของผม คือ จะทำยังไงก็ได้ให้เช้าวันพรุ่งนี้เราไปอยู่ที่ จุดชมวิวที่ภูทอก ซึ่งระยะทางห่างจากจุดเริ่มต้นก็ราว ๆ 650 กิโลเมตร
ผมบอกทุก ๆ คนว่ายังไงก็ต้องไปนอนแถวภูเรือให้ได้ จากบ้านไปถึงภูเรือก็ 550 กิโลเมตร ผมบอกว่าผมไหว เอาอยู่แน่ ๆ แม้จะต้องรับผิดชอบขับรถคนเดียวก็ตาม ^^ ผมทำเวลามาก ๆ ระหว่างรอเพื่อนที่มาช้า ผมก็หาอะไรทานไปก่อน และซื้อข้าวกล่องให้เพื่อน ๆ เพื่อกินกันบนรถ จะได้ไม่เสียเวลาแม้แต่นาทีเดียว ผมขับรถไปถึงหล่มสักราว ๆ 5 ทุ่ม รู้สึกไม่ไหว ๆ แล้ว เอามือลูบกระจกรู้สึกมันเย็นเยือกมาก ^^ ผมบอกกับเพื่อนว่านี่คงเป็นครั้งที่ 2 ที่เราจะนอนในรถ เพราะว่ายังไงพรุ่งนี้เช้าต้องขับรถอีก 120 กิโลเมตร ก็ต้องตื่นแต่ตี 3 ครึ่งกว่า ^^ จะเปิดโรงแรมนอน 3 ชั่วโมง ทำไม...รู้สึกไม่คุ้ม !!!!!
และสุดท้ายผมก็มาถึงภูเรือตอนเที่ยงคืนครึ่ง หาโรงแรมข้างทาง 400 บาท เปิดห้องนอนพักกัน ผมนี่แหละครับที่กลับคำ ให้นอนในรถคงหนาวตายแน่ ตอนลงจากรถบอกได้เลยว่าหนาวถึงกระดูกเลย 5 องศา นี่มันหนาวมาก ๆ จนรู้สึกปรับอุณหภูมิกันแทบไม่ทัน แล้วก็หลับไป !!!!
นอนไม่ถึง 3 ชั่วโมง ก็ได้เวลาขับรถต่อในตอนตี 4 มันเป็นการขับรถที่ยากมาก ๆ จากเส้นทางภูเรือมุ่งหน้าไปภูทอกให้ทันก่อนเวลา 06.00 น. และการที่ข้างนอกหนาวมาก ๆ แต่ในรถอุ่น ทำให้เกิดไอน้ำที่กระจกด้านในจนมองทางไม่เห็นเลย ผมเลยจำเป็นต้องปรับแอร์ให้เย็นสุด ๆ
ระหว่างทางยังงงอยู่เลยว่าทำไมไม่เห็นมีหมอกให้เห็นเลย แต่พอเข้าช่วงรอยต่อของตัวเมืองเลยที่จะเข้าเชียงคาน หมอกบังถนนด้านหน้ามิดเลย และนั้นเองที่ผมมั่นใจแล้วบอกกับเพื่อน ๆ ว่าเช้านี้ภูทอกจะต้องสวยที่สุดในแบบที่ผมจะได้เห็น และตอนนี้ผมกำลังบอกให้เพื่อนไปจ่ายค่ารถ เพื่อตีตั๋วขึ้นภูทอกกัน
ระหว่างที่นั่งรอขึ้นภูทอก...ผมก็นึกถึงอะไรบางอย่าง บางอย่างที่บอกว่าเมื่อตอน 2 ทุ่ม ของเมื่อคืน ผมยังอยู่ห่างจากตรงนี้ราว ๆ 650 กิโลเมตร มันไกลมากแต่ผมก็มาถึงจนได้ เพื่อนบอกว่าผมอึดมาก และถ้าถามว่าผมเหนื่อยไหม ผมตอบได้เลยว่าเหนื่อยมาก และก็ง่วงนอนมาก เมื่อคืนยังคิดเลยว่าจะนอนที่เพชรบูรณ์ดีไหม ? แล้วเช้านี้ก็ขับรถเข้าไปดูทะเลหมอกที่เขาค้อก่อน !!! ดูทะเลหมอกเสร็จแล้วค่อยขับรถขึ้นมาที่หนองคาย มันเป็นทริป 3 วัน 2 คืน ที่มีลุ้นดูทะเลหมอกแค่ 2 เช้า ทริปนี้ผมโฟกัสไว้ที่ภูห้วยอีสัน-หนองคายถึง 2 เช้า ถ้าเช้าแรกที่ภูห้วยอีสันไม่มีทะเลหมอกแบบที่คาดไว้ เราจะนอนต่อที่นั้นอีกหนึ่งคืน เพื่อเอาความทรงจำแบบนั้นกลับมาให้ได้ !!! แต่ผมก็เลือกที่จะเดินทางหลังเลิกงานในคืนนั้นทันที แทนที่จะเดินทางตอนเช้า เพื่อเพิ่มอีกหนึ่งเช้า มันคือเช้าแห่งโบนัสที่จะทำให้โอกาสมีถึง 3 เช้า ที่จะได้ลุ้นทะเลหมอก มันอาจจะดูเป็นแผนการเดินทางที่โหดเอาการ แต่มันก็คุ้มค่าสำหรับความพยายามที่ลงทุนไป กับการได้เห็นบรรยากาศแบบนี้
และถ้าถามว่าถ้าเช้าวันนี้ไม่มีทะเลหมอกล่ะ ผมจะรู้สึกยังไง และจะทำยังไง ?? ผมตอบได้ทันทีว่านอยด์แน่ ๆ และคงจะเสียใจ แต่ผมจะไม่เสียดาย..ไม่เสียดายเลย เพราะความพยายามผมได้ใช้มันถึงขีดสุด และความเต็มที่...ก็ใส่มันจนไปหมด !!!!
นึกถึงตอนนั้นเวลาของปีก่อนที่ผมมายืนมองบางอย่างผิดเวลา นี่ละมั้งเหตุผลของเช้าวันนี้
แต่ผมรู้ว่ามันสามารถทำให้ผมขับรถข้ามคืนมาถึงที่นี่ในตอนนี้ และก็ทำให้ผมได้เห็นทุก ๆ อย่างในแบบที่ผมฝันถึง
และตอนนี้ผมก็ยังคงทำแบบเดิม คือ เฝ้าดูการเปลี่ยนแปลงของมัน...ทะเลหมอก ที่ดูกี่ครั้งก็รู้ว่าเป็นทะเลหมอก จะตอนเช้ามืดก็เป็นทะเลหมอก จะตอนสายก็เป็นทะเลหมอก หรือแม้กระทั้งในตอนนี้
และถ้ามันมีความหมายในแบบที่มันมี มันจะเป็นความทรงจำแบบไหน ? แต่สำหรับตอนนี้ ที่นี่คือความทรงจำที่ดีที่สุดอีกเรื่องหนึ่ง ที่ผมได้รู้ ที่ผมได้เห็น และได้รู้สึกในเช้านี้
หลังจากได้เติมความทรงจำแบบใหม่ที่ภูทอกเรียบร้อยแล้ว พวกเราแวะลงมาทานข้าวที่แก่งคุดคู้ และหาปั๊มเติมแก๊สรถยนต์เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปยังปลายทางหลักของวันนี้ กับถนนสายนี้...เส้นทางที่ผมคุ้นเคย แม้จะเคยขับรถผ่านมาเพียงครั้งเดียวก็ตาม
มันเป็นเส้นทางที่มุ่งหน้าจากเชียงคานลัดเลาะไปตามริมแม่น้ำโขง ผมชอบเส้นทางสายนี้มาก ๆ มันเป็นเส้นทางพิเศษ เส้นทางที่บอกเรื่องราวมากมายของปีที่ผ่านมา ถ้ามันจะบอกถึงความสุข ผมก็จะจำมันได้ทันทีว่ามันเป็นเรื่องราวแบบไหน แต่ถ้ามันจะบอกถึงเรื่องราวอีกด้านล่ะ มันก็เป็นอีกมุมมองที่ผมลืมมันไม่ลงเลย
หลังจากขับรถมาจากเชียงคาน แค่ชั่วโมงครึ่งนิด ๆ ก็มาถึงที่พักในคืนนี้ "แม่โขงริเวอร์วิวรีสอร์ท" เป็นบ้านพักหลังเดียวคืนละ 700 บาท ที่พักดีมาก ๆ เห็นวิวแม่น้ำโขง...ห้องพักดี วิวสงบ ในโซนนี้เลย แต่เชื่อไหม ?? ผมรู้สึกกังวลแบบแปลก ๆ กับความคาดหวังที่พกมาเต็มตัว & เต็มหัวใจขนาดนี้ มันบอกไม่ถูกว่าผมลุ้นแค่ไหน อยากเห็นแค่ไหน ? กับบรรยากาศในเช้าวันพรุ่งนี้
รถอีแต๋นพาเราไต่เขามาทีละนิด ผ่านสวนยางพาราและดงกล้วยป่า บรรยากาศดูน่ากลัวนิดหน่อย แม้คืนนี้จะเป็นคืนเดือนสว่าง ผมก็ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าครั้งนี้เราจะได้พบได้เจอกันไหม ???
แต่เพราะแผนสองคืนกับสองเช้าของที่นี่ทำให้ผมไม่เครียดมากนัก เพราะถ้าพลาดเช้านี้คืนนี้ก็นอนต่อที่นี่อีกหนึ่งคืน แล้วลุ้นทะเลหมอกกันต่อ^^ แต่ผมก็อยากจะเจอไปเลยแต่เช้านี้ เพราะถ้าอยู่สองวันแล้วไม่เจอทะเลหมอกนี่นอยด์ไม่รู้จะนอยด์ยังไง
รถอีแต๋นพาพวกเราขึ้นเขามานิดหน่อยผมก็ยิ้มออกเลย เพราะเห็นหมอกบาง ๆ ที่เลื้อยอยู่ตรงหน้า มันลงตัวในแบบที่ผมคำนวณไว้เป๊ะ ^^ ดีใจที่เลื่อนเวลามาเป็นช่วงนี้แทน ดีใจที่ความเชื่อแบบนั้นทำงาน และดีใจที่เช้านี้เป็นไปได้อีกครั้ง
จะบอกว่ามันเป็นภูห้วยอีสันที่สวยที่สุดที่ผมได้เคยเห็นเลย ปีที่แล้วก็ว่าสวย แต่มันไม่มีทะเลหมอก และผมก็จินตนาการไม่ออกหรอกว่ามันจะยังไง ในแบบที่เรายังไม่เคยมาเห็นกับตา
ดูภาพของคนอื่นที่มีทะเลหมอก ผมก็ไม่เข้าใจ !!! ก็แค่รู้สึก แต่ก็ไม่เข้าใจหรอกว่ามันฟิลแบบไหน แต่ตอนนี้ผมเข้าใจ และเข้าใจได้ดีเลยว่าทำไมผมถึงต้องมาเห็นแบบนี้ให้ได้ !!!!
ดังนั้น ผมจะใช้เวลาในช่วงเวลานี้ให้ดีที่สุด ให้เหมือนกับว่าไม่เคยได้มาที่นี่มาก่อน และตอนนี้พระอาทิตย์ค่อย ๆ ลอยสูงไปเรื่อย ๆ แดดเริ่มอุ่นขึ้นจนรู้สึกร้อน
พวกเราเดินไปยังอีกจุดชมวิวอีกที่หนึ่ง ซึ่งห่างจากจุดชมวิวแรกราว ๆ 300-400 เมตร แต่ผมคงรีบไปหน่อย เดินไปวิ่งไปจนหอบเลย เพราะกลัวว่าทะเลหมอกจะลอยฟุ้งหายไปซะก่อน
มันเป็นมุมมองที่ผมชอบมาก ๆ ที่ได้ทำแบบนี้ ไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียวที่จะยืนอยู่แค่จุดใดจุดหนึ่ง ยิ่งได้มองหาก็ยิ่งทำให้เห็นอะไรมากขึ้นและมากขึ้น
และถ้าเปรียบความฝันที่กำลังเติบโต & สวยงาม ให้เหมือนกับสายหมอกที่ทำงานได้ทุกที่ เมื่อนั้นจินตนาการของเราก็ไปถึง ตราบเท่าที่ความฝันของเราอยากไปถึง
มันบอกกับผมแบบนั้นจริง ๆ โดยเฉพาะทริปนี้ ผมขับรถอดหลับอบนอนทั้งที่กำลังป่วย !!! แต่ผมก็ไม่มีวันเลื่อนทริปนี้ เพราะมันคือวันที่อยู่ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดในแบบที่ผมฝันถึง
และทริปนี้ทั้งภูทอกและภูห้วยอีสัน ก็คือความฝัน มันคือความสวยงาม มันคือจินตนาการในแบบที่ผมฝันถึง และพยายามเพื่อที่จะไปให้ถึง !!!! แม้บางทีมันอาจจะดูเหมือนความฝันแต่ถ้าได้พยายาม...ความฝันแบบที่เราอยากได้ก็มีโอกาสที่จะมีอยู่จริง ^^
หลังจากเต็มอิ่มกับชีวิตในแบบที่ผมฝันไว้กับการได้เฝ้าดูการเปลี่ยนแปลงของที่นั่น ภูห้วยอีสันในม่านหมอกทะเลแห่งความฝัน ก็ค่อย ๆ กำลังจะปิดฉากลง พวกเราก็ระดมความคิดกันใหญ่ว่าทริปนี้สมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว...จะทำไงต่อ มีเสียงที่บอกว่าไปเขาค้อดีไหม จะได้ใกล้บ้าน อีกเสียงบอกว่ามาถึงเลยก็น่าจะเที่ยวเลยดีกว่า จนเราขับรถผ่านเชียงคานแล้วแวะทานอาหาร เห็นทะเลหมอกสวย ๆ ในรูปของอุทยานแห่งชาติภูเรือ ^^ เลยรู้สึกลังเลว่าจะเอายังไงดี เพราะภูเรือได้ชื่อว่าเขาโต้ลม ลมพัดแรง และเกิดทะเลหมอกยากมาก
สุดท้ายเราก็ตกลงที่จะลุ้นที่อุทยานแห่งชาติภูเรือ แต่ตอนนี้ยังพอมีเวลาอีกเหลือเฟือ พวกเราแวะไปฆ่าเวลาที่แพกลางน้ำ ที่อ่างเก็บน้ำห้วยน้ำหมาน
พวกเราใช้เวลาที่นี่ราว ๆ 4 ชั่วโมง เพื่อรอดูช่วงเวลาบางอย่างที่เป็นรอยต่อ รอยต่อระหว่างความทรงจำของวันนี้กับความรู้สึกบางอย่างที่ค่อย ๆ หายไป
หลังดูวิวพระอาทิตย์ตกดินที่ห้วยน้ำหมาน ผมกับเพื่อนก็รีบขับรถมายังที่ภูเรือ เราได้ที่พักที่หนึ่งอยู่ใกล้ ๆ ปากทางขึ้นอุทยานฯ เย็นนี้อากาศยังหนาว ลมสงบมาก ๆ รู้สึกมั่นใจอย่างบอกไม่ถูกว่าพรุ่งนี้เราจะได้เห็นทะเลหมอกบนภูเรืออย่างแน่นอน
เช้านั้นผมขึ้นดอยภูเรือกันตั้งแต่ตีห้า แล้วก็ผิดแผนจริง ๆ ภูเรือไม่มีทะเลหมอก !!! เชื่อไหมผมไม่ได้ถ่ายรูปแม้แต่ใบเดียว พระอาทิตย์ยังไม่ทันขึ้น มั่นใจมาก ๆ ว่าทะเลหมอกไม่มีแน่ ๆ เพราะลมแรงมาก ๆ ผมกับเพื่อนตัดสินใจลงดอยทันที ไม่ใช่ว่าไม่ชอบภูเรือ แต่ถ้าไม่มีทะเลหมอกก็รู้สึกไม่สนุกแหละ...ไปสนุกกันข้างหน้าดีกว่า ผมรีบขับรถมาที่อำเภอด่านซ้าย กะมาดูวิวและบรรยากาศของทะเลหมอกที่ด่านซ้ายกัน ขับรถมาอย่างกับติดจรวด ไม่กี่นาทีก็มาถึง และก็ไม่มีทะเลหมอกอีก โทรศัพท์ไปที่อุทยานแห่งชาติภูสวนทราย ก็ไม่มีทะเลหมอก แต่โทรศัพท์ไปที่เขาค้อแจ้งว่ามีทะเลหมอก ป๊าดดดดดดดดดดดดดดด..นั้นไงบอกแล้ว ให้ไปนอนเขาค้อก็ไม่เชื่อ...เฮ้อ !!!! แต่กว่าจะขับรถไปถึงเขาค้อก็สายแล้วแน่ สุดท้ายก็เลือกอยู่นี่ละกัน!!!!
วิวริมถนน ณ เมืองด่านซ้าย
มันเป็นแผนที่ถูกออกแบบวันต่อวัน เพราะถ้าภูเรือไม่มีทะเลหมอกพวกเราจะรีบลงมาทันที เพื่อมาลุ้นดูทะเลหมอกที่ด่านซ้าย ไม่ก็ภูสวนทราย แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่นี่ ทางผ่านที่หลาย ๆ คนผ่านกัน กับวิวริมถนน....อีกหนึ่งเช้าที่ผมได้ใช้เวลาอยู่ที่นี่ ค่อย ๆ ลุ้นให้สายหมอกเยอะขึ้น เยอะขึ้น รถคันแล้วคันเล่าขับผ่านพวกเราไปเรื่อย ๆ มีแต่ผมกับเพื่อน ๆ ที่ยังคงยืนอยู่ตรงนั้น กับความทรงจำครั้งหนึ่งที่เราเคยได้มาเห็น เสาไฟฟ้าแรงสูงต้นนั้น ที่ฉากมันคือหมอกจาง ๆ หนึ่งเรื่องเล่าที่บอกว่าครั้งหนึ่งพวกเราเคยอยู่ที่ไหน และรู้สึกแบบไหนกัน ????
แล้วผมก็ใช้เวลาโดยประมาณ 6 ชั่วโมงเศษ ๆ ขับรถกลับมาถึงบ้าน...ความรู้สึกที่นั่นตลอด 3 วัน ยังคงไม่ไปไหน คงเพราะมันเป็นทริปที่ดีมาก ๆ กับทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นในการเดินทางครั้งนี้ ผมโหลดภาพจากกล้องคู่ใจลงในคอมฯ ทั้งหมด เลือกภาพที่ดูสะดุดตาที่สุด...มุมมองสวย ๆ และต้องเป็นภาพที่มีทะเลหมอกเท่านั้น โพสต์ลงในเพจ Chanomworld ใบแล้วใบเล่า
หลังจากนั้นผมก็เริ่มทำมินิรีวิวทริปนี้อีกครั้ง มันอาจจะดูทุลักทุเลไปหน่อยในตอนเริ่มต้น ในเรื่องของการเขียน เพื่อที่จะบอกเล่าทุกสิ่ง แต่พอเขียนได้สักพักมันก็กลับมาจนได้ !!! และบางทีไม่ว่าบทสรุปนั้นจะสมบูรณ์แบบหรือไม่สมบูรณ์ ผมก็เชื่อว่ามันจะต้องเป็นรอยต่อบางอย่าง...รอยต่อที่อาจจะทำให้ผมได้ทำอะไรแบบนั้นอีก เหมือนกับที่ผมได้ทำอะไรมากมายในการเดินทางครั้งนี้
>>ภูทอก–ภูห้วยอีสัน <เลย–หนองคาย>
https://www.facebook.com/chanomworld
http://pantip.com/profile/569090
Chanomworld* world of wonder
Photo by chanomniks : word by chanomworld*
