เที่ยวบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย สัมผัสวัฒนธรรมที่เที่ยวทางธรรมชาติ ทั้งป่าเขา ท้องทะเล และสถาปัตยกรรมสวย ๆ ที่ไม่ว่าใครไปเที่ยวก็ต้องประทับใจไม่รู้ลืม
บาหลี เกาะที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของประเทศอินโดนีเซีย เป็นอีกหนึ่งเกาะท่องเที่ยวยอดนิยม ใครหลายคนที่มีโอกาสได้เดินทางไปเที่ยวบาหลีล้วนติดใจในความสวยงามของบ้านเมือง ผู้คน รวมถึงความงดงามทางสถาปัตยกรรมด้วยกันทั้งนั้น เหล่านี้เป็นเสน่ห์ของบาหลีที่ยากจะลืมเลือน น่าจะไม่ต่างจากความรู้สึกของ คุณ ธนาคารความรัก สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่ได้ไปสัมผัสเสน่ห์ของบาหลีด้วยตัวเองมาแล้ว และก็ได้ค้นพบว่าเสน่ห์ของบาหลีเป็นมากกว่าเกาะท่องเที่ยวธรรมดา ๆ
เพราะที่นี่เต็มไปด้วยที่เที่ยวทางธรรมชาติ ป่าเขา ท้องทะเล และโบราณสถานที่ควรค่าแก่การไปเยือนสักครั้ง แถมยังมีความสะดวกสบายทั้งในแง่ของที่พัก ที่มีให้เลือกหลายระดับ และค่าครองชีพที่จัดว่าไม่แพงจนเกินไป แต่กลับได้ทั้งความสนุกและความประทับใจกลับบ้านมาเต็มกระเป๋า สงสัยว่างานนี้ถึงคราวที่ต้องเก็บกระเป๋าแล้วบินไปเที่ยวที่เกาะบาหลีดูสักครั้งแล้ว
+++++++++++++++++++++++
ช่วงเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมานี้เป็นช่วงปิดเทอมใหญ่ของเด็กมหาวิทยาลัยหลาย ๆ คน คงมีหลายคนแหละที่เกิดคำถามว่าฤดูฝนแบบนี้จะไปเที่ยวไหนดี ? เราเองก็เป็นคนที่เกิดคำถามแบบนี้ขึ้นในใจเหมือนกัน เพราะขึ้นเหนือก็ขี่รถลำบาก ลงใต้ก็มรสุมบ้าง ไฮซีซั่นบ้าง ดังนั้นวันนี้เราจะพาทุกคนเก็บกระเป๋า รัดเข็มขัดให้แน่น ปรับพนักเก้าอี้ให้ตรง เกาะขอบหน้าต่างให้มั่น ไปตะลุยหนึ่งในหมื่นเกาะของประเทศอินโดนีเซียอันมีชื่อว่า "บาหลี" นั่นเองก่อนจะไปถึงบาหลีนั้นเราก็ต้องทำความรู้จักกับบาหลีคร่าว ๆ ก่อน บาหลีเป็นเกาะที่ตั้งออกไปทางตะวันออกลงไปทางตอนใต้ของประเทศอินโดนีเซีย ภูมิประเทศเป็นเป็นเกาะในเขตร้อน มีฤดูหลัก ๆ อยู่ 2 ฤดู ได้แก่ ฤดูฝนในช่วงเดือนพฤศจิกายน-เมษายน และฤดูร้อนในเดือนพฤษภาคม-ตุลาคม โดยช่วงที่นักท่องเที่ยวจะมาเยือนกันมาก ได้แก่ ช่วงฤดูร้อน ส่วนในช่วงฤดูฝนนั้นเหมาะสำหรับบรรดานักเล่นเซิร์ฟที่จะมาสัมผัสกับคลื่นที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งในโซนเอเชีย
และฝากเพจของเราไว้ด้วยค่า เพจ gogetweird เข้าไปกดไลค์พูดคุยกันได้
เฟซบุ๊ก gogetweird
สนามบินที่เกาะบาหลีนั้นเป็นสนามบินนานาชาติชื่อว่า สนามบิน "งูระห์ไร" เที่ยวบินที่เป็น Direct Flight จากประเทศไทยมีแค่ของสายการบินแอร์เอเชียเท่านั้น โดยจะมีโปรโมชั่นให้เห็นบ้าง แต่ไม่ได้เป็นโปรโมชั่นหลักอย่างโอซาก้าหรือโตเกียว ครั้งนี้เราจองไปกัน 2 คน ได้ตั๋วไป-กลับคนละ 5,500 บาท รวมแล้ว 11,000 บาท ใช้เวลาบินประมาณ 4 ชั่วโมง 50 นาทีค่ะ
วินาทีที่กัปตันประกาศว่าอีกสักครู่จะนำเครื่องลงจอดนั้นก็งง ๆ อยู่ เพราะมองลงไปจากหน้าต่างก็เห็นแต่ท้องทะเลเต็มไปหมด ก็คิดว่าอีกสักพักคงเห็นพื้นดินบ้างแหละ จนเครื่องต่ำลง ต่ำลง ต่ำลงเรื่อย ๆ ก็ยังไม่เห็นพื้นดินซะที ไอ้เราก็ภาวนาไปว่ากัปตันคงไม่พาเราลงทะเลใช่ไหม 5555 จนสุดท้ายก่อนเครื่องจะแตะพื้นได้แป๊บหนึ่งก็เริ่มเห็นพื้นดินถึงโล่งใจ และถึงบางอ้อว่าสนามบินนี้อยู่ติดทะเลนี่เอง เป็นสนามบินที่สวยและกว้างใหญ่มาก ๆ
ที่บาหลีจะใช้เงินสกุลรูเปียห์ (IDR) โดยช่วงนี้จะแลกได้อยู่ที่ 2.75 บาท = 1,000 รูเปียห์ เราพกเงินไปกัน 11,000 บาทเพื่อแลกเป็นเงินรูเปียห์ไว้ใช้ในบาหลี แลกที่ Superrich สาขาราชดำริ ได้มา 4,000,000 รูเปียห์ แบบพอดีเป๊ะ ๆ ไม่ขาดไม่มีเกิน บังเอิญมาก ๆ 555555
เราเริ่มออกเดินทางกันวันที่ 20 กรกฎาคม ถึงสนามบินงูระห์ไรที่บาหลีตอนประมาณ 11 โมง สิ่งแรกที่ "Must do" ในการมาเที่ยวบาหลีของเราคือซื้อซิมค่ะ เพราะเราเชื่อเสมอว่า GPS จะสามารถพาเราไปได้ทุกที่ 5555 เราซื้อซิมของ TELCOMSEL มาได้ในราคา 200,000 รูเปียห์ ได้เน็ตมาใช้ 7GB ตอนแรกที่เขาบอกว่า 200,000 คือช็อกมาก รู้สึกว่ามันเป็นจำนวนเงินที่เยอะมาก ๆ แต่จริง ๆ พอมาคิดเป็นเงินไทยแล้วก็ประมาณ 550 บาทเอง หลังจากได้ซิมแล้วเราก็นั่งแท็กซี่จากสนามบินไปหาด Kuta Beach ซึ่งเป็นหาดชื่อดังที่ให้อารมณ์ประมาณพัทยาหรือป่าตองบ้านเรา เราจะไปเช่ามอเตอร์ไซค์เพื่อใช้เป็นพาหนะในการเดินทางตลอด 7 วันที่จะมาถึง
ลงแท็กซี่มาแถว ๆ Kuta Beach ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสนามบินมาก แต่โดนค่ารถไป 125,000 รูเปียห์ รู้สึกเหมือนเสียค่าโง่เบา ๆ แต่ไม่เป็นไรค่ะ ชีวิตมันต้องสู้ต่อ เราต่อราคาเช่ารถมอเตอร์ไซค์ได้วันละ 70,000 รูเปียห์ ซึ่งก็คิดว่าโอเคนะกับราคานี้ เซ็นสัญญาไป 5 วัน โดยจะเอามาคืนวันที่ 25 จากนั้นเราก็เอารถไปแวะเติมน้ำมัน ปั๊มน้ำมันที่บาหลีจะมีอยู่แค่ 2 แบบ คือ
1) ปั๊มผูกขาดชื่อว่า Pertamina ที่มีอยู่ทุกหนแห่งเหมือน ปตท. บ้านเรา ราคาน้ำมันถูกมาก ถูกกว่าซื้อกาแฟปั่นบ้านเราอีก เต็มถังแค่ประมาน 20,000 รูเปียห์
2) ปั๊มหลอดแบบบ้านเราตามต่างจังหวัดเลย เขาจะใช้พื้นที่หน้าบ้านขายน้ำมันกัน ลองนึกภาพคล้าย ๆ หลอดแก้วใหญ่ ๆ ตั้งคู่กัน 2 หลอดแบบนั้นเลยค่ะ แล้วก็จะมีแบ่งขายแบบเป็นขวด ๆ ตั้งไว้หน้าร้านเต็มไปหมดเลย
สถานที่แรกที่เราบึ่งรถไปคือเขต Ubud ค่ะ Ubud เป็นย่านที่ผู้คนคึกคัก นักท่องเที่ยวเยอะ ระยะทางใน Google map แค่ 35 กม. แต่ช่วงบายพาสรถติด ที่นี่ขี่รถชิดซ้ายค่ะ ขี่ตามท้องถนนให้อารมณ์เหมือนขี่รถอยู่ต่างจังหวัดมาก ๆ แต่รถเยอะมากหน่อยแค่นั้น เราใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งไปถึง Ubud ประมาณบ่าย 2 เช็กอินเข้าที่พัก ชื่อว่า Tunjung Mas Bungalows คืนละ 1,200 บาท (จ่ายล่วงหน้าผ่านอโกด้า) เราจะอยู่ที่ Ubud กัน 2 คืนค่ะ ที่พักสวยมากก ไม่คิดว่าจะมีที่สวย ๆ แบบนี้ซ่อนอยู่ในย่านที่ผู้คนพลุกพล่าน
อันนี้รูปที่พักของเราสำหรับ 2 คืนแรก อิอิ
มีสระว่ายน้ำ 2 สระ คือ สระใหญ่กับสระเล็ก
มีที่จอดรถมอเตอร์ไซค์ด้วย
โซนสำหรับทานอาหารเช้า โดยอาหารเช้าที่นี่ไม่มีที่ไหนเป็นแบบ ABF เลยสักที่ เป็นแบบให้สั่งเป็นชุด ๆ ไป
สถานที่ท่องเที่ยวหลัก ๆ ที่เราไปคือ Ubud Palace กับวัดดอกบัวค่ะ ไม่ได้แวะสวนลิง เพราะไม่ค่อยชอบลิงค่ะ นางซนเกิน 555
อันนี้ถนนหน้า Ubud Palace ที่นี่จะมีทัวร์จีนกับชาวฝรั่งพลุกพล่านหน่อยค่ะ
อันนี้เป็นภาพบางส่วนของ Ubud Palace เข้าฟรีไม่เสียตังค์ค่ะ
จากนั้นเราก็ขยับกันมาที่วัดดอกบัวค่ะ อยู่ไม่ไกลกัน เดินถัดจาก Starbucks นิดหน่อยก็ถึงแล้ว เข้าฟรีไม่เสียตังค์เช่นกัน ที่นี่ในหน้าฝนน่าจะเห็นดอกบัวบานสวยงามกว่านี้ค่ะ แอบเสียดายอยู่ มาเจอแต่ใบบัว โถ่ว 555555
จากนั้นเราก็เดินเล่น ๆ กันไป ชมบ้านเมืองเค้า ทำให้เห็นว่าบาหลีมีความเด่นชัดเรื่องสถาปัตยกรรมมาก งานส่วนใหญ่เป็นงานอิฐงานปูน ลักษณะเป็นเอกลักษณ์ชัดเจน ดูปุ๊บรู้ปั๊บว่าตอนนี้อยู่ที่บาหลีนะ
ร้านสะดวกซื้อไม่มี 7-11 นะคะ จะเป็นแบบร้านสะดวกซื้อท้องถิ่นบ้านเขา อารมณ์ Save mart บ้านเราเลย มีของขายหน้าตาคล้าย ๆ กับบ้านเรา
เดินไปเดินมา เจอตลาด Ubud เลยแวะเข้าไปเดินเล่นถ่ายรูปซะหน่อย อารมณ์เหมือนตลาดนัดบ้านเราเลย มีเสื้อผ้าสวย ๆ ขายเยอะมากกกกกก ส่วนใหญ่มีแต่ของผู้หญิง 55555
เดินไปเดินมาก็เริ่มหิวขึ้นมา ไม่รู้จะกินอะไรดี เรื่องกินนี่ยากที่สุดละ เป็นพวกกลัวว่าสั่งมาแล้วจะไม่อร่อย จะกินไม่ได้อย่างนู้นอย่างนี้ ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วกินได้หมดทุกอย่าง 5555 เลยได้แวะซื้ออาหารท้องถิ่นขึ้นชื่ออย่าง Sate หรือสะเต๊ะบ้านเรา ซึ่งก็มีตั้งแต่ Ayum (ไก่) Babi (หมู) แพะ วัว ว่ากันไปตามร้านเลยจัดไก่สะเต๊ะมา 10 ไม้ 20,000 รูเปียห์
เดินไปทะลุเจอสนามฟุตบอลของเขต Ubud เค้ากำลังแข่งฟุตบอลกันสนุกสนานใหญ่ ให้อารมณ์เหมือนบ้านเราจัง นี่เรามาเที่ยวต่างประเทศจริงเปล่าเนี่ย 55555
ว่าแล้วฝนก็เทลงมา แวะทานอาหารอินโดข้างทาง เป็นเหมือนข้าวผัดกับหมี่ผัด ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ค่ะ รีบ ขี่รถกลับโรงแรมกันดีกว่า
วันรุ่งขึ้น...วันที่ 21 กรกฎาคม อากาศปลอดโปร่ง ฟ้าเปิดสดใส วันนี้กำหนดการคือขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นไปตอนกลางทางเหนือของบาหลี เพื่อไปยังวัดที่มีชื่อเสียงที่สุดของบาหลีอย่าง Pura Ulun Danu Bratan โดยที่นี่ตั้งอยู่ท่ามกลางหุบเขาสลับซับซ้อน การเดินทางมาที่นี่ทำได้โดยขี่มอเตอร์ไซค์ไปพลาง ดูจีพีเอสที่พันมือถือไปพลาง บอกเลยว่าอันตรายมาก ๆ แต่ถ้าไม่มี GPS เราก็ไม่สามารถไปถึงสถานที่ที่ต้องการได้จริง ๆ ค่ะ เพราะป้ายน้อยมาก พึ่ง GPS กับดวงล้วน ๆ เลย
บรรยากาศของวัด Bratan ค่ะ แลนด์มาร์กที่อยู่ในโปสเตอร์โปรโมทการท่องเที่ยวของบาหลีเกือบทุกใบ
เดินผ่านประตูที่อยู่ติดวัดออกไปจะเจอกับอีกมุมหนึ่งของวัดที่เป็นทะเลสาบ มีเมฆลอยอยู่ต่ำ ๆ เป็นมุมสงบ ๆ และสวยมาก ๆ
ลืมบอกไปว่าเราออกจากที่พักมาตอน 9 โมงครึ่ง มาถึง Bratan ตอน 11 โมง แวะเติมน้ำมันไป 1 ครั้งเต็มถัง ระยะทางที่ขี่ไปประมาน 45 กม. เราออกจากบราตันตอนประมาณเที่ยงครึ่ง มุ่งหน้าไปยังสถานที่ต่อไปโดยไม่แวะพักทานข้าวเลย สถานที่ต่อไป ได้แก่ Pura Taman Ayun ที่มีระยะทางห่างออกไป 35 กม. ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่า ๆ มาถึง Pura Taman Ayun ประมาณบ่าย 2
วัดที่นี่มีประวัติเยอะแยะมากมาย แต่เราเองก็จำไม่ได้ 5555 แต่ดูแล้วงดงามตามแบบฉบับบาหลีมาก ๆ หลังคาเจดีย์ที่บาหลีนั้นเป็นดีไซน์แบบฮินดูสไตล์ มีลักษณะเป็นชั้นซ้อนกัน โดยจะมีจำนวนชั้นเป็นเลขคี่เพื่อความเป็นสิริมงคล ประเทศไทยเองก็ได้รับอิทธิพลเหล่านี้มาในการสร้างฉัตรเช่นเดียวกันค่ะ
หลังจากอยู่ที่ Pura Taman Ayun จนถึงประมาณบ่าย 3 ครึ่ง เราก็มุ่งหน้าต่อไปยังวัดชื่อดังอีกแห่งหนึ่งของบาหลี นั่นก็คือ Tanah Lot ซึ่งอยู่ห่างออกไป 20 กิโลเมตร โดยใช้เวลาไปประมาน 40 นาที และแวะทานข้าวที่ร้านข้าวราดแกงแถวที่จอดรถใน Tanah Lot เพื่อรอเวลาพระอาทิตย์ตก
Tanah Lot เป็นวันที่อยู่ติดทะเลทางทิศตะวันตก ทำให้นักท่องเที่ยวหลายชีวิตมารวมกันที่นี่ในยามเย็นเพื่อชมวิวพระอาทิตย์ตกดินตัดกับทะเลสีคราม ที่นี่บอกเลยว่าทัวร์จีนเยอะมากกกกก มากแบบไม่รู้ว่าพูดยังไงดี คือทัวร์จีนทุกคนที่มาบาหลีจะต้องถูกพามาที่ Tanah Lot ทุกคน ทำให้ที่นี่กลายเป็นสถานที่ที่ค่อนข้างวุ่นวายเลยทีเดียว กะจะมาดูพระอาทิตย์ตกสงบ ๆ ซะหน่อย ... อันนี้ประตูทางเข้า
ถัดมาหน่อยเป็นตลาดนัดเล็ก ๆ
คนเต็มไปหมดเลยยยยยยยยย
ที่วัดนี้มีสวนสาธารณะให้พักผ่อนด้วยแหละ
กว่าจะออกเดินทางกลับได้ก็ 6 โมงโน่นแหละ เส้นทางกลับที่พักก็ตั้ง 30 กม. ขี่ไปได้ครึ่งทางก็มืดซะแล้ว ความมืดนี้ยังทำให้หลงทางอีกต่างหาก หาปั๊มก็ไม่เจอ กว่าจะเจอปั๊มน้ำมันก็เกือบหมดถัง บทเรียนนี้สอนให้รู้ว่าอย่าหวังน้ำบ่อหน้า เจอปั๊มก็รีบเติมซะอย่าคิดไปเองว่าขี่ไปเรื่อย ๆ อีกนิดเดี๋ยวก็มีปั๊ม เพราะชีวิตเกือบบรรลัยมาแล้ว 555555
สิ้นสุดคืนที่สองกันไปแล้ว ขึ้นวันที่สาม วันที่ 22 กรกฎาคม วันนี้เรามูฟกันไปอีกเขตหนึ่งซึ่งอยู่ไกลสุด ๆ กว่า 80 กม. ขี่รถกันดากชาเลยทีเดียว
วันนี้เราจะย้ายไปใช้ชีวิตแบบนักดำน้ำกันที่ Amed พื้นที่เขตทะเลตะวันออกเฉียงเหนือของบาหลี แหล่งขุมทรัพย์ปะการังที่สำคัญแห่งหนึ่งของเกาะบาหลี เนื่องจากขี่รถตั้ง 80 กม. ผ่านเส้นทางขึ้นเขา-ลงห้วย ผ่านกว่าร้อยโค้ง ใช้เวลา 3 ชม. กว่าจะถึงที่หมาย เล่นเอาเข็ดกับการขี่มอเตอร์ไซค์ไปเลย วันนี้เลยจะใช้เป็นวันพักผ่อน
วิวสระน้ำจากที่พัก
วันนี้เน้นเป็นวันพักผ่อนฮะ ขี่รถขึ้นมาร้านอาหารสำหรับนั่งชมวิวทานข้าวอร่อย ๆ อาหารที่นี่อร่อยใช้ได้ แต่จำชื่อไม่ได้ มันคืออะไร ๆ ๆ รสชาติคล้าย ๆ ผัดเปรี้ยวหวานบ้านเรา มีเครื่องเคียงรสชาติคล้าย ๆ อาจาด
มุมมองจากชายหาด
จริง ๆ อยากนำเสนอมุมมองของโลกทะเลให้ชัดเจนกว่านี้ แต่สภาพกล้องไม่อำนวยจริง ๆ อยากให้ได้ลองไปเห็นกับตา มันคือการสน็อกเกิลตามใจเรา อยากไปไหนก็ไป นานแค่ไหนก็ทำไป ของจริงสวยกว่าในรูปมากมาย
ตกเย็นแวะไปทานข้าวกันที่ร้านอาหารชื่อดังของย่านนี้อย่างร้าน Gusto Resto
Appetizer มาแบบงง ๆ เพราะไม่ได้สั่ง นางมาเองเป็นปกติของที่นี่ค่ะ 555 มันคือขนมปังทาซาวร์ครีม อร่อยดีค่ะ ชอบ ๆ
หลัก ๆ วันนี้ก็ทาน Catch of the day คือ เมนูสุ่มปลาที่จับได้วันนี้ค่ะ วันนี้ร้านจับปลา Mahi mahi คือปลาอะไรไม่รู้หรอกค่ะ ทานแล้วก็นึก ๆ ย้อนดูว่าเนื้อมันแน่น ๆ เหมือนปลาส้มบ้านเรา แต่รสชาติไม่ใช่ ออกแนวอินเตอร์กว่า
มีเมนูหมูผัดอะไรสักอย่าง จำชื่อไม่ได้อีกตามเคย เหมือนผัดผงกะหรี่บ้านเราค่ะ อร่อยใช้ได้ 555
สุดท้ายคือคาโบนารา กลายเป็นเมนูที่ถูกใจที่สุดแล้วค่ะ เข้มข้นและหอมชีสมาก ๆ สงสัยลิ้นจะไม่ถูกกับอาหารอินโดนีเซียจริง ๆ 55555
วันรุ่งขึ้นก็เป็นวันที่ 24 กรกฎาคมแล้ว หลังจากใช้ชีวิต 2 คืน ที่ Amed เราก็ย้ายก้นไปไว้ใกล้ ๆ สนามบินเพื่อจะได้เดินทางกลับสะดวก ๆ เรามุ่งหน้าไปยังเขต Benoa ทางตอนใต้ของเกาะ ถึงแม้เส้นทางจะเป็นทางตรงบนถนนบายพาสเป็นส่วนใหญ่ แต่ระยะทางกว่า 105 กม. ก็ทำให้ดากชาได้ไม่แพ้เส้นทางอื่นเลยทีเดียว เราใช้เวลา 3 ชั่วโมงในการเดินทางครั้งนี้
ที่พักของเราคืนนี้ คือ Benoa beach front villa สถานที่ที่ไม่คาดคิดว่าชีวิตนี้จะได้ใช้น้ำเค็มในการอาบน้ำแปรงฟัน แปรงฟันทีหนึ่งเหมือนบีบยาสีฟันซอลส์ใส่ปากแล้วกลั้ว ๆๆ อาบน้ำทีถูฟองไม่ขึ้นเลย น้ำมันเค็ม แต่ที่พักสวยให้อภัยได้
หลังที่พักจะเป็นชายหาด ไม่สวยมาก แต่คนมาเล่นพวกกีฬาทางน้ำกันเยอะเลย
ตกเย็นเราแวะไปที่หาดชื่อดังอย่าง Kuta Beach ชายหาดนี้เป็นชายหาดท่องเที่ยว มีร้านอาหารและผับขึ้นรายล้อมเต็มไปหมด ดู ๆ แล้วให้อารมณ์พัทยา ป่าตองมาก ๆ เราจะไม่ค่อยชอบสไตล์นี้เท่าไร แวะมาดูพระอาทิตย์ตกก่อนไปหาข้าวกินดีกว่า
ตกเย็นเราแวะทานอาหารดี ๆ กันสักมื้อกับร้านอาหารชื่อดังในย่านนี้นามว่า Gabah Restaurant อาหารที่สั่งวันนี้เป็นอาหารอินโดล้วน ๆ เลยจ้า
อย่างแรกที่มาคือ Soto Ayum หรือก็คือก๋วยเตี๋ยวไก่บ้านเรา แต่มันอร่อยกว่าบ้านเรานะ ไม่รู้ทำไม อร่อยมากด้วย เสิร์ฟพร้อมกับ Gado Gado อาหารพื้นเมืองที่มีแต่ผักกับข้าวเกรียบ ไม่อร่อยอ่ะ ไม่ให้ผ่านค่ะ 555
อีกอย่างที่สั่งมาคือ Nasi อะไรสักอย่าง เป็นข้าวผัดกับแกง แล้วก็อีกจานเพื่อนเห็นแล้วบอกว่ามันคือนกย่าง จริง ๆ มันคือข้าวไก่ย่าง 55555
วันที่ 25 กรกฎาคม เราตื่นขึ้นมาทานอาหารเช้า และมุ่งหน้าไปยังแลนด์มาร์กหนึ่งของย่านนี้ ซึ่งตั้งอยู่แถว ๆ Nusa Dua Beach ทางตอนใต้ลงไป ที่ที่เราจะไปนี้มีชื่อว่า Waterblow ซึ่งเป็นสถานที่ที่เป็นเกาะแก่งที่โดนน้ำทะเลกัดเซาะ เวลาคลื่นมากระทบในบางครั้งจะทำให้เกิดคลื่นลูกใหญ่สูงกว่า 2 เมตรได้เลยทีเดียว
ก่อนจะถึง Waterblow จะมีแลนด์มาร์กให้ถ่ายเล่น ๆ กันก่อน มีอนุสาวรีย์พระลักษณ์-พระรามด้วย
พอเดินอ้อมไปด้านหลังอนุสาวรีย์พระลักษณ์-พระราม ก็จะมีจุดชมคลื่นที่ขึ้นอยู่กับดวงว่าเราจะได้เจอคลื่นสวย ๆ สักลูกหรือไม่ อย่างเราถือว่ามีบุญค่ะ ได้เจอคลื่นซัดสูงสองเมตรกว่าได้ แต่บุญคงไม่พอค่ะเพราะถ่ายรูปไม่ทัน พอง้างกล้องจะกดถ่ายก็ไม่มาอีกเลยค่ะ สงสัยเป็นคลื่นขี้อาย
สุดท้ายตอนเย็นเราแวะเอารถไปคืน และแวะทานข้าวกันก่อนกลับ ร้านนี้ดูหรูดี บรรยากาศเงียบสงบ อาหารก็อร่อย ชื่อร้าน Poppies Restaurant
สั่งเบียร์มาลองชิมบ้าง เบียร์ที่นี่ที่ดัง ๆ ก็มียี่ห้อบินแตงค่ะ เจ้าของเดียวกับไฮเนเก้น รสชาติดีค่ะ อันนี้รสมะนาว กับข้าวที่สั่งมี Soto Ayum ค่ะ ติดใจจากร้านก่อน มาร้านนี้ก็อร่อยไม่แพ้กันเลย
อีกเมนูหนึ่งที่สั่งคือ Popies\' fish basket หรืออะไรสักอย่างจำไม่ได้ 55555 เป็นเมนูรวมทะเลค่ะ มีปลาหมึกวง ๆ ทอด ปลาทอด หอยสแกลลอปทอด กุ้งนึ่ง ล็อบสเตอร์เล็กนึ่ง เฟรนช์ฟรายส์ น้ำจิ้มมี 3 แบบ มีซาวร์ครีม คล้าย ๆ บ๊วยเจี่ย แล้วก็คล้าย ๆ พอนสึ อร่อยทั้งหมดค่ะ 5555
ที่บาหลีเค้าจะมีการเอากระทงใส่ดอกไม้วางตามจุดต่าง ๆ ตั้งหน้าบ้าน บนเสาหิน บนกำแพง เหมือนเป็นการแสดงความเคารพอะไรทำนองนั้นค่ะ ดูดีเหมือนกัน ทำทุกบ้าน ทุกที่เลย คนที่นี่ค่อนข้างเคร่งศาสนากันนะคะ
ทานเสร็จแล้วก็แวะเดินเล่นชมเมืองเรื่อย ๆ ก่อนจะเรียกแท็กซี่กลับที่พัก พร้อมทั้งนัดให้เค้ามารับเราในเช้าวันรุ่งขึ้นเพื่อไปที่สนามบินด้วยค่ะ
เครื่องบินเที่ยวกลับ Rescheduled ไป 4 ชม. นั่งหง่าวจับโปเกมอนที่สนามบินวนไปค่ะ แบตก็จะหมด เกมอะไรไม่รู้สูบแบตมาก คนเล่นก็เยอะมากเช่นกัน 555 อ้อ แอร์เอเชียเค้ามีอาหารให้ชดเชยที่เครื่อง Rescheduled ด้วยค่ะ แต่ไม่อิ่มอะ 55555555
การเดินทางของเรากว่า 7 วัน 6 คืน ที่บาหลีก็ถือเป็นอันสิ้นสุดเพียงเท่านี้ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาก ๆ ใครที่อยากพูดคุยสอบถามเพิ่มเติมแวะเข้าไปที่เพจของเราได้นะจ๊ะ เฟซบุ๊ก gogetweird
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
คุณธนาคารความรัก สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม, เฟซบุ๊ก Go get weird ชีวิตเทยๆ
