เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณที่จุดหมาย ยังมีสายรุ้ง สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม
ดูเหมือนว่าหลายปีที่ผ่านมา อาหารญี่ปุ่นจะเข้ามามีบทบาทในบ้านเรามากยิ่งขึ้น หลาย ๆ คนนิยมชมชอบกับการรับประทานอาหารญี่ปุ่น เช่น ซูชิ ซาชิมิ หรือขนมต่าง ๆ จึงไม่แปลกที่สักครั้งในชีวิตเหล่าบรรดานักชิมทั้งหลายอยากจะได้ไปลิ้มรสชาติจากต้นตำรับแท้ ๆ (จริงไหม) ฉะนั้น เพื่อเป็นการเรียกน้ำย่อย เราเลยนำบันทึกการเดินทางพร้อมภาพถ่ายของ คุณที่จุดหมาย ยังมีสายรุ้ง สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่มีโอกาสไปเที่ยวญี่ปุ่น แล้วนำรายละเอียดเรื่องอาหารการกินมาบอกเล่ากันจ้า (สามารถดู ค่าใช้จ่ายเบื้องต้นสำหรับการเที่ยวญี่ปุ่น เพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะ)
[Live in Japan] ตอนพิเศษว่าด้วยเรื่องของอาหารการกิน สำหรับทริปลุยเดี่ยวเที่ยวญี่ปุ่นแบบ 15 วัน 39,700 บาท จะได้กินอะไรบ้างนะ ? มาดูกันครับ
ตอนนี้ไม่ได้พาไปเที่ยวไหน แต่จะว่ากันด้วยเรื่องของอาหารล้วน ๆ เพราะหลังไมค์เข้ามาถามกันเยอะนะครับ ไม่ค่อยถนัดรีวิวอาหาร แต่ก็จะรีวิวไปตามความรู้สึกละกันนะครับ อาจจะออกแนวชิมไปบ่นไปบ้าง
จากความตั้งใจที่อยากเที่ยวแบบประหยัด แต่ไม่ยอมอดขนม ในดินแดนที่ค่าครองชีพโดยเฉพาะอาหารแสนจะแพงอย่างประเทศญี่ปุ่น จะได้กินอะไรบ้างนะ กระทู้นี้ได้รวบรวมอาหารที่ได้รับประทานในทริปนี้ ทั้งดีบ้าง ร้ายบ้าง มาเล่าให้ฟังกันครับ อาจไม่มีเนื้อหาสาระอะไรมากนะครับ ^^
ข้อมูลของร้านอะไรอาจจะลืม ๆ มั่ว ๆ ไปบ้าง เพราะไม่ได้จดไว้ แต่จะพยายามมั่วให้เนียนที่สุดครับ (อ้าว ไปบอกเขาอีก -*-)
คำเตือน ความอร่อยหรือความขากตุ๋ยของอาหารแต่ละชนิดในกระทู้นี้ ล้วนเป็นความรู้สึกและความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้มะม่วงหิมพานต์ในการรับชม...
ป.ล. ช่วยคอมเม้นท์กันหน่อยนะครับ จะได้นำไปปรับปรุงการรีวิวครั้งต่อไป กด+กดแสดงอารมณ์ได้เป็นกำลังใจให้เขียนจบ ฮ่า ^^
ป.ล. 2. ถ้าอยากติดตามรายการต๊อง ๆ ชมรายการตอนใหม่ ๆ ก็ติดตามได้ตามนี้ครับ ทั้งช่องในยูทูบแล้วก็เฟซบุ๊กครับ หรือจะรอดูในพันทิปก็ได้ครับ
ช่องทางการติดต่อตบตีด่าทอ ทางเฟซบุ๊กครับ
https://www.facebook.com/eaksummersnow
รับข้อมูลตอนใหม่ทางยูทูบ
http://www.youtube.com/subscription_center?add_user=kyocifer
IG : Eaksummersnow
ความเดิมตอนที่แล้ว ที่เราเคยรักกัน ~
Live in Japan ตอนที่ 0 ลุยเดี่ยวเที่ยวญี่ปุ่นแบบประหยัด ๆ 15 วัน คันโต/คันไซ ไม่อดขนม ไม่นอนห้องรวม กับงบทั้งหมด 39,700 บาท
Live in Japan ตอนที่ 1 ลุยเดี่ยวเที่ยวญี่ปุ่นแบบประหยัด 15 วัน 39,700 บาท Japan landing - พาเที่ยว Okutama & Mitake
[Live in Japan] ตอนที่ 2 ลุยเดี่ยวเที่ยวญี่ปุ่นแบบประหยัด 15 วัน 39,700 บาท - เมื่อสามสาวญี่ปุ่นอาสาพาเที่ยวไซตามะ
[Live in Japan] ตอนที่ 3 ลุยเดี่ยวเที่ยวญี่ปุ่นแบบประหยัด ๆ - วิวในตำนาน - เธอเห็นฟูจิซังนั่นไหม ? ฉันเก็บเอาไว้ให้เธอ ..
รายการตอนที่ 1 http://youtu.be/wVTNayFwINE
รายการตอนที่ 2 http://youtu.be/hXX97GDO6ek
รายการตอนที่ 3 http://youtu.be/QdvDACC9zcw
เราเตือนคุณแล้วนะ (และแล้วตอนนี้เจ้าของกระทู้ก็หิวซะเอง - -")
1. ซูชิ/ซาชิมิมาญี่ปุ่นแล้วไม่ได้ทานซาชิมิ ไม่ได้ทานซูชิ ก็คงเหมือนมาไม่ถึงญี่ปุ่น เอโดงาว่า โคนัน ไม่ได้กล่าวไว้ (แล้วจะพูดทำไม -*-) สารภาพตามตรงว่าเป็นชอบซูชิและซาชิมิมากอยากกินแทบทุกวัน แต่การกินซูชิและซาชิมิตามร้านทุกวันอาจทำให้เราไม่เหลือเงินกลับประเทศได้ ดังนั้น ผมจึงเลือกตกมาทานเองครับ เริ่มตั้งแต่ซื้อเรือ ซื้อเบ็ดตกปลาขึ้นมา นำมาแล้วแล่เนื้อสด ๆ ตรงนั้นเลย ความสดสุดยอดมาก ละลายอยู่ในปาก อ่า...ใช่ที่ไหนเล่า ! อย่าตลกพร่ำเพรื่อสิ - -"
ผมเลือกซื้อซูชิและซาชิมิจากร้านค้าท้องถิ่นที่ลดราคาหลัง 2 ทุ่มครับ ~ ความสดลดลง แต่ลดลงในระดับที่เซลล์รับลิ้นระดับจระเข้ของผมไม่รู้สึกอะไร ซูเปอร์และร้านท้องถิ่นโดยส่วนใหญ่จะมีการแปะป้ายลดราคาตอนค่ำ ๆ อยู่แล้วครับ สามารถเลือกสรรได้จากที่พักได้เลย ยิ่งดึกยิ่งถูก (แต่ถ้ารอดึกมากของจะถูกคนอื่นสอยไปซะหมด) อย่างชิ้นนี้ตอนสองทุ่มแปะป้ายลดราคา 20% (ป้ายบน) แต่ตอนสามทุ่มมาแปะราคาลดราคา 40% (ป้ายล่าง และปิดทับป้ายบน) อย่างนี้เป็นต้นครับ
เราจึงสามารถทานซูชิทั้งเซตนี้ได้ในราคาร้อยกว่าบาท !!
แบบข้าวหน้าก็มี
และซาชิมิเพียว ๆ
ทั้งหมดสามารถซื้อได้ในราคา 100-120 บาทเท่านั้น
คำเตือน : บางร้านไม่ยอมแถมโชยุ บางร้านต้องขอโชยุที่เคาน์เตอร์เอง ผมมารู้ตัวตอนดึกแล้ว คืนนั้นเลยได้กินซาชิมิเปล่า ๆ อย่างไม่มีทางเลือก ยังดีที่มันสดเลยเนื้อหวานอยู่ หลังจากนั้นผมเลยแก้ปัญหาด้วยการซื้อโชยุขวดเล็กจากร้าน 100 เยน พกติดตัวไว้ ชะช่า คราวนี้ไม่กลัวแล้ว ใครไม่แถมก็ช่าง
แต่บางครั้งอยากได้บรรยากาศก็ไปทานที่ร้านบ้างเหมือนกันครับ ทั้งร้านซูชิจานเวียนและไม่เวียน ความเงิบของร้านท้องถิ่น คือ ต้องสั่งกับพ่อครัว เนื่องจากเป็นคนที่ทานเป็นอย่างเดียวสั่งไม่เป็น หรือถึงพอจิ้มมั่วสั่งได้ก็คงไม่ถูกใจ จึงต้องพกตัวช่วย คือ พาเพื่อนญี่ปุ่นไปช่วยสั่งให้ (ร้านท้องถิ่นบางร้านวาซาบิเข้มมากถึงมากที่สุด นั่งน้ำตาไหลกันทั้งคู่ ชีวิตดราม่าสินะ อ่า)
คนญี่ปุ่นสองคนด้านหลังดูจะงงกับเมนูยิ่งกว่าผม ฮ่า
สรุปสำหรับซูชิและซาชิมิ
ข้อดี : ถูก หากินง่าย รสชาติดี (แล้วแต่ดวง)
ข้อเสีย : ความสดลดลง และต้องกินกลางคืน (อ้วนดิ)
สรุปความอร่อย 4 ดาวครึ่ง
2. ขนมฝรั่งไปญี่ปุ่นทำไมต้องกินขนมฝรั่ง เออ...นั่นสิ ก็มันน่ากินอ่ะ ต่อให้ไปปาปัวนิวกินีแล้วเห็นมันน่ากินก็จะกิน ขนมฝรั่ง (เรียกซะเชยเลย) ในญี่ปุ่นมีเยอะมาก ราคาบางอย่างก็แพงบางอย่างก็ไม่แพง (แน่นอนว่าส่วนใหญ่มันแพง) ข้อนี้ไม่มีหลักการการเลือกอะไรเป็นพิเศษ เจออะไรที่น่ากิน ราคาหน้าตู้ไม่แพง ก็สอยกลับมารับประทานได้
บางร้านราคาไม่ดึงดูด แต่คนขายน่ารัก เสียตังค์เฉยเลย - -"
ร้านเครปที่จิยูงาโอกะ รสชาติอร่อยนะครับ อันนี้คอนเฟิร์ม
อันนี้ชีสเค้ก 230 เยน กับแอปเปิลพาย (จำราคามิได้) ที่ร้านในนัมบะโอซาก้า
และถ้าไปในช่วงเทศกาลเราอาจจะได้รับขนมฟรี ๆ อันนี้แล้วแต่ดวงของแต่ละท่าน ช่วงที่ไปเป็นฮาโลวีน มีปีศาจสาวที่อุทสึโนะมิยะแจกเจ้านี่มาให้ระหว่างทาง ของฟรีรับหมดไม่ปริปากบ่น
สรุปสำหรับขนมฝรั่ง
เนื่องจากผมไม่ใช่คนชอบทานเค้กเท่าไหร่ แต่ซื้อทานเนื่องจากอดทนต่อความยั่วยวน (ของขนมนะไม่ใช่คนขาย) ไม่ไหวเลยซื้อทานบ่อยครั้ง
ข้อดี : น่ากิน ห่อกลับบ้านด้วยแพ็กเกจที่สวยงาม ส่วนใหญ่รสชาติไม่หวานมาก
ข้อเสีย : แพง มีขายเยอะทุกที่ทุกทาง ไม่รู้ร้านไหนอร่อยไม่อร่อย
สรุปความอร่อย 3 ดาวครึ่ง
3. ไอศกรีมผมเป็นคนชอบทานไอศกรีมมาก โดยเฉพาะซอฟท์ครีม แต่ซอฟท์ครีมญี่ปุ่นแพงมาก ซอฟท์ครีมอันเล็กที่เมืองไทยขาย 10 บาท ที่ญี่ปุ่นขาย 300 เยน (90 กว่าบาท) สรุป คือ ซื้ออันใหญ่ที่ญี่ปุ่นอันหนึ่งสามารถซื้ออันเล็กที่เมืองไทยได้ 9-10 อัน อืมมมม แต่กระนั้นแม้อากาศจะหนาวเหน็บอย่างไร เราก็ยังเสียตังค์กินซอฟท์ครีมที่ญี่ปุ่นอยู่ร่ำไป ยิ่งถ้าไปที่ท้องถิ่นต่าง ๆ ก็จะมีของขึ้นชื่อของที่นั่นมา ทำเป็นซอฟท์ครีม ราคาอาจพุ่งสูงถึง 500 เยน (150 กว่าบาท) ถูกที่สุดที่เคยเจอ (ไม่รวมไม่ร้านแมคฯ) ราคาอยู่ราว ๆ 230 เยน รสชาติ คือ นมเปล่า ๆ ประมาณว่าหากินแถวบ้านก็ได้ - -" ดังนั้น หากชอบ เสียเงินแพง ๆ ไปเถิด
ที่นิคโก้ เป็นรสนมผสมถั่วเหลืองและเต้าหู้ ฟังดูไม่น่าอร่อย แต่อร่อย
ที่เอนโนชิม่า ซอฟท์ครีมรสปลาชิราสุ ผสมกับมันสีม่วง ฟังดูไม่น่าอร่อย และไม่อร่อยจริง ๆ - -"
ไอศกรีมหยอดตู้ อันนี้ถูกลงมาอันละ 120 เยน รสมิ้นท์ อร่อยดี
อันนี้จำชื่อไม่ได้ว่าเขาเรียกว่าอะไร แต่ร้านอยู่ที่ทางขึ้นวัดคิโยมิสึเดระ อร่อยดีเหมือนกัน เป็นไอศกรีมชาเขียวในแป้งชูครีมกรอบ ๆ
ไอศกรีมคนถังแตก อันนี้ไว้กินให้หายอยากเฉย ๆ รสชาติเฉย ๆ ราคาราว ๆ 60-70 เยน หาซื้อได้ตามร้านทั่วไป (แต่ละร้านขายราคาไม่เท่ากันอีกนะ)
แทะไปจนจะหมดแล้วค่อยมาถ่าย ดูมันสิ
สรุปสำหรับไอศกรีม
เนื่องจากผมเป็นคนชอบไอศกรีมมาก
ข้อดี : อร่อย เข้มข้น ชอบอ่ะ
ข้อเสีย : แพง และอากาศหนาว (แนะนำให้กินหน้าร้อน ฮ่าาา) - -"
สรุปความอร่อย 4 ดาว
4. ร้านอาหารชุดราคาประหยัดที่สามารถเติมข้าวได้อันนี้เป็นอาหารมื้อหลักสำหรับชนชั้นกรรมกรเช่นเรา ๆ เพราะราคาไม่แพงและสามารถเติมข้าวได้ไม่อั้น เป็นอาหารชุดที่ราคาไม่สูงนัก ร้านแบบนี้มีหลายยี่ห้อ แต่ที่ดัง ๆ ก็เช่น Yayoiken ซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่ตามสถานีรถไฟต่าง ๆ ผมมักจะทานเป็นมื้อเช้า จัดหนักไปเลย อยู่ได้แทบทั้งวัน ระหว่างวันก็กินขนมไร้สาระตามทางไป
ชุดนี้ 580 เยน
อันนี้ไม่มีอะไรมาก กินทุกวันก็เบื่อได้ ฮ่าาาา
สรุป
ข้อดี : ถูก อิ่ม เติมข้าวได้
ข้อเสีย : ไม่เหมาะกับการกินตอนกลางคืน (อ้วน)
สรุปความอร่อย 3 ดาวครึ่ง
5. ขนมท้องถิ่นผมเป็นคนที่เฉย ๆ กับขนมของญี่ปุ่นมาก รูปลักษณ์มันสวย แต่กัดเข้าไปมันก็ถั่วกับแป้ง (ผมไม่ชอบถั่วแดงอ่ะ -*-) แต่กระนั้นก็ยังมีขนมญี่ปุ่นที่ผมชอบมาก มันคือเจ้านี่ ซากุระโมจิ+ถั่วแดง+ชาเขียวขม ๆ
ตัวซากุระโมจิใบมันก็ฝาด ๆ ถั่วแดงหวานเลี่ยนมาก ชาก็ทั้งฝาดทั้งขม แต่ไม่รู้ทำไมพอรับประทานรวมกันแล้วมันเข้ากันสุด ๆ นี่ชั้นเกิดมาเพื่อเจ้านี่
อันนี้ที่อะราชิยามะ นั่งทานบนเสื่อ เข้ากั๊นเข้ากัน ราคาราว ๆ ชุดละ 600 เยน
สรุป
ข้อดี : รสชาติญี่ปุ๊นญี่ปุ่น
ข้อเสีย : ต้องกินรวมกันเท่านั้น รวมกันอร่อยอยู่ แยกหมู่รสชาติขากตุ๋ย
สรุปความอร่อย 5 ดาว (เฉพาะเมนูนี้)
6. อาหารข้างทางอันนี้เป็นการกินแบบตามใจ เอาแน่เอานอนไม่ได้ บางอย่างอร่อย บางอย่างไม่อร่อย แล้วแต่ดวง
มัน ฝรั่ง+ข้าวโพด+เนย ที่วัดอะสะกุสะ มัน ก็คือ มันฝรั่งโปะเนย แล้วใส่ข้าวโพดธรรมดา ๆ นั่นแหละ ราคาก็ร้อยกว่าบาท แต่ด้วยบรรยากาศอะไรแถวนั้นมันได้บรรยากาศงานวัดญี่ปุ่นดีก็เลยพอไหว
อันนี้เป็นโคร็อกเกะครีมกุ้ง อร่อยมาก ละลายในปากเลยยยย ที่อุทสึโนะมิยะ 1 ชิ้น 105 เยน
ลูกชิ้นปลาที่อะราชิยามะ อันนี้เฉย ๆ นะ แพงไปหน่อยด้วย 300 เยน
ขนมโดราเอมอนที่อะสะกุสะ ข้างในก็คือถั่วกับแป้ง แป้งกับถั่วเฉย ๆ อีกเช่นกัน (ขนมโดราเอมอนจริง ๆ นะ ไม่ใช่โดรายากิ ฮ่า)
แต่สำหรับโดรายากิเองก็เช่นกัน ผมเป็นคนชอบโดราเอมอนนะ แต่กินโดรายากิแล้วไม่เคยรู้สึกอร่อยเลย ทั้งหวานทั้งฝืดคอ แต่ดูน้องม่อนกินอย่างอร่อยแล้วรู้สึกอยากทานบ้างทุกที
สรุปเฉลี่ย ๆ
ข้อดี : ได้ตามใจตัวเอง อยากซื้ออะไรก็ซื้อ
ข้อเสีย : อร่อยบ้างไม่อร่อยบ้างแล้วแต่บุญแต่กรรม
สรุปความอร่อย 3 ดาว
7. มื้อที่ถูกที่สุด-มื้อที่แพงที่สุดไปทริปประหยัด ๆ แบบนี้ มื้อที่แพงที่สุดราคาเท่าไรนะ ?
อันนี้ตลกตัวเองมาก คือ มื้อที่ถูกที่สุดนี่ถ่ายรูปมาเยอะมาก แต่มื้อที่แพงที่สุดไม่มีรูปเลยสักใบ (มัวแต่ตื่นเต้นและหิวมากเลยกินไม่หยุด)
มื้อที่แพงที่สุด คือ เนื้อย่างที่โอซาก้า เป็นร้านเนื้อย่างแบบไม่อั้น ราคารวมประมาณ 3,000 เยน รสชาติอร่อยมาก (อร่อยจนไม่ได้ถ่ายอะไรมาเลย -*-)
มื้อที่ถูกที่สุดอันนี้ถ่ายมาเยอะ เพราะว่างมาก นั่งทานในห้องพัก มันคือบะหมี่สำเร็จรูปจากร้านร้อยเยน ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อมา แต่เพราะเห็นมันมีภาษาไทย ด้วยสำนึกรักบ้านเกิดเลยซื้อมา อ่านแล้วงงมาก สรุปมันรสอะไรกันแน่ (วะฮะ)
ตะเกียบนั่นคือที่คนกาแฟ ไปขโมยของที่พักมาหลังจากกดน้ำร้อน เนื่องจากฝนตกหนักและ ออกไปไหนไม่ได้ อ่าาาาา ชีวิต...นั่งกินบะหมี่ รสชาติก็ประมาณมาม่าต้มยำกุ้ง อร่อยนะ ซดน้ำซุปจนเกลี้ยง (สำนึกรักบ้านเกิด โหยหาอาหารเผ็ ดๆ ล่ะมั้ง -*-)
สรุป
ข้อดี : ของแพงก็อร่อยสมราคา ของถูกก็รสชาติสมราคาเช่นกัน
ข้อเสีย : อร่อยได้ตามกำลังทรัพย์
สรุปความอร่อย เนื้อย่าง 5 ดาว บะหมี่ 2 ดาวครึ่ง
8. อาหารขึ้นชื่อของแต่ละท้องถิ่นอันนี้แม้จะแพงอย่างไรแต่ไปถึงแล้วก็ต้องทานจริงไหมครับ ผมไม่ใช่คนที่ชอบหาข้อมูลว่าที่นี่อะไรขึ้นชื่อสักเท่าไร ส่วนใหญ่ก็มักจะถามร้านเขาว่ามีอะไรแนะนำไหม ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้บางอย่างก็อร่อย บางอย่างก็ไม่อร่อย...ตามฟอร์ม -*- ที่อร่อย ก็คือ ข้าวหน้าเกี๊ยวซ่าที่อุทสึโนะมิยะ เมืองเกี๊ยวซ่า ทุกอย่างของที่นี่ล้วนมีเกี๊ยวซ่า และเกี๊ยวซ่าก็อร่อยสมคำร่ำลือจริง ๆ มื้อเย็นมื้อเดียวผมตระเวนกิน 3 ร้าน พุงกาง แทบคลานกลับที่พักไม่ไหว ราคาก็ถูกด้วยครับ ราว ๆ 380 เยน
ซอสนี่เขาผสมกันยังไงไม่รู้ ผมเทไปผสมมั่ว ๆ ดันออกมาอร่อย
(แอบนินทานิดนึง) เจ๊คนที่นั่งอยู่ไกล ๆ ในรูป สงสัยจะอกหัก เลยเมาแล้วอาละวาดอยู่ในร้าน ต้องให้ยามมาพาตัวออกไป ผมนี่นั่งงงเลย
ป.ล. แก้วในรูปของผมเป็นน้ำชานะ ผมเป็นคนไม่ดื่มเหล้า
อันนี้เป็นโคร็อกเกะมันม่วงของขึ้นชื่อของคามาคุระ ก็อร่อย ๆ แปลก ๆ ดีครับ
โคร็อกเกะ (อีกแล้ว) โคร็อกเกะปลาชิราสุ อาหารขึ้นชื่อของเกาะเอนโนชิม่า อร่อยมากกกกก
โซบะผักป่าที่ไซตามะ เคยบ่นไปในกระทู้ 2 รอบละ เพราะอะไรลองตามไปอ่านกระทู้เที่ยวไซตามะดูนะครับ เดี๊ยนจะไม่บ่นซ้ำ 555+
สรุป
ข้อดี : ของขึ้นชื่อมาถึงแล้วก็ต้องกิน เพราะมันหากินตามเซเว่นฯ หน้าปากซอยไม่ได้
ข้อเสีย : ราคาสูง บางอย่างอร่อย บางอย่างไม่อร่อย วัดดวงเช่นเคย
สรุปความอร่อย 3 ดาวครึ่ง-4 ดาวครึ่ง
9. อาหารกินกันตายอาหารสำหรับกินกันตาย หาซื้อได้ตามร้านสะดวกซื้อทั่วไป ส่วนใหญ่ทานเป็นมื้อเช้าเวลาที่ต้องออกเดินทางไกล โยนข้าวปั้นลงเป้ก็พอมีชีวิตรอดไปได้ ราคาก็ราว ๆ 90-200 เยน
คาเรปัง เย็น ๆ ชืด ๆ - -" 80 เยน
ใครไม่ถูกกับวาซาบิห้ามซื้ออันนี้นะครับ สอดไส้ปลามากุโร่และวาซาบิอย่างเพียบ กินไปน้ำตาไหลไป ฮ่า
หรือจะเป็นเจ้าสิ่งนี้ โตเกียวบานาน่า ซื้อฝากคนอื่นแต่ขอแกะมากินกันตายสักห่อหนึ่งเป็นค่าเดินทาง ฮ่า อันนี้เป็นรุ่นครีมคาราเมลมีขายที่โตเกียวทาวเวอร์ จะต่างกับแบบหางแมว (หรือหางเสือหว่า ?) ที่เป็นรสช็อกโกแลต มีวางขายที่โตเกียวสกายทรี
สรุป
ข้อดี : กินกันตาย
ข้อเสีย : กินกันตาย
สรุปความอร่อย 2 ดาวครึ่ง
10. อาหารอื่น ๆมาถึงหมวดสุดท้าย (เริ่มขี้เกียจ) ไม่รู้จะรวมอยู่ในหมวดไหน ก็เลยรวมในหมดเดียวกันซะเลย ส่วนใหญ่เป็นอาหารที่แรนดอมเดินมั่วเข้าร้านข้างทางครับ
ข้าวห่อไข่ที่โอไดบะ เฉย ๆ นะ แพงไปหน่อยด้วย แต่วิวดี เจ้านี้เขาดังมีสาขาทั่วประเทศ
โซบะจัดหนักที่อิเคบุคุโร่ เป็นเซตโซบะเย็น+ข้าวหน้าเท็มปุระ 2 อย่าง 780 เยนเท่านั้น ~~~ อร่อย อิ่ม แทบกินไม่หมด
ข้าวแกงกระหรี่ ทั้งโคโค่และร้านอื่น ๆ อร่อยตามราคา ไม่ชอบทานโคโค่ที่เมืองไทย รู้สึกว่ามันแพง ส่วนที่ญี่ปุ่นอะไร ๆ มันก็แพงอยู่แล้วก็เลยทานได้ ฮ่า
ที่มิวเซียมรถไฟ อันนี้ไม่อร่อยอ่ะ หวานมาก แต่ต้องกินให้หมดเสียดายตังค์ หลังจากนั้นเลยไม่ทานอะไรในมิวเซียมใด ๆ อีกเลย
ข้าวแกงกระหรี่+ฮัมเบิร์ก ที่โอดาวาระ รสชาติเฉย ๆ นะ แต่นั่งกินไปชมวิวทะเลไปได้ เลยบวกความอร่อยให้นิดนึง (ทะเลก็ไม่ได้สวยอะไรเลย แต่มันรู้สึกโดดเดี่ยวดี ชอบ 555+)
มอนจายากิ เพื่อนชวนไปทาน แบบที่ต้องทำเอง ก็พอได้นะแต่ไม่อิ่ม กินเสร็จต้องไปหาอย่างอื่นทานต่อ รสชาติประมาณกะหล่ำปลีผัดแฉะ ๆ จืด ๆ แต่มันสนุกตรงได้ลองทำเองนี่แหละ (รึเพื่อนผมทำไม่อร่อยเองหว่า นินทา ๆ) ราคาราว ๆ 750 เยน
มื้อสุดท้าย ปล่อยผี
เดินมั่วเข้าร้านท้องถิ่นคนเดียวที่เมืองนาริตะ เมนูญี่ปุ่นยั้วเยี้ย สั่งเป็นภาษาญี่ปุ่นด้วยความมั่วก็ได้เมนูนี้มา ราคาราว ๆ 1,500 เยน แต่อร่อย คุ้มราคาสำหรับมื้อสุดท้าย
ค่าเฉลี่ยความอร่อย 4 ดาว
หมดแล้วครับ จริง ๆ มีจานที่ไม่ได้ถ่ายมาอีกหลายจาน เพราะไม่ใช่คนชอบถ่ายรูปอาหารเท่าไหร่ แต่งรูปอาหารให้ดูน่ากินไม่เป็นด้วย เอาเป็นว่าเข้ามารับฟังประสบการณ์ชิมไปบ่นไปก็แล้วกันนะครับ ถ้ามีโอกาสจะมารีวิวเกี่ยวกับอาหารใหม่ เมื่อชาติต้องการ (เมื่อไรล่ะนั่น -*-)
ขอบคุณที่ติดตามชมครับ โพสต์ไปป่วยไป เป็นหวัดงอมแงม เขียนจบได้ไงเนี่ย ขอตัวไปนอนก่อนครับ
มีข้อมูลเพิ่มเติมอยากสอบถาม ถามได้นะครับ (ตอบได้ไม่ได้นั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง ฮ่า)
ช่องทางการติดต่อ ทางเฟซบุ๊กครับ
https://www.facebook.com/eaksummersnow
รับข้อมูลตอนใหม่ทางยูทูบ
http://www.youtube.com/subscription_center?add_user=kyocifer
อิ่มหนำอ้วนพี ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน
คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ได้ที่นี่ค่ะ 
