One-day Trip เกาะตาชัย สุดยอดความขาวใสที่ใคร ๆ มาถึงแล้ว ต้อง โดด !!! (อสท.)
อภินันท์ บัวหภักดี...เรื่อง
เขษฐา นุ้ยเล็ก ต่อพงษ์ วงษ์เสถียรชัย อภินันท์ บัวหภักดี...ภาพ
สวัสดีครับ นักท่องเที่ยวทุกท่านที่จะเดินทางไปในรายการ One-day Trip เกาะตาชัย กับ Love Andaman ก่อนอื่นขอให้ข้อมูลดังนี้นะครับว่า เกาะตาชัยเป็นเกาะที่มีสภาพธรรมชาติที่พิเศษอย่างยิ่ง คือหาดทรายสะอาดเป็นสีขาวบริสุทธิ์ ละเอียด นุ่มเท้า เพราะหาดทรายที่นี่เกิดขึ้นจากการแตกสลายของเหล่าปะการังใต้น้ำ ไม่ใช่ก้อนกรวด หรือก้อนหินอย่างที่อื่น ๆ ส่วนน้ำทะเลที่นี่ก็ใสจนมองเห็นเป็นสีฟ้าในส่วนที่ตื้นและเป็นสีน้ำเงินในส่วนที่ลึก และด้วยเหตุแห่งความขาวใสและสวยสะอาดนี่เอง เราจึงจำเป็นต้องท่องเที่ยวเกาะตาชัยกันอย่างระมัดระวัง เพื่อที่ในอนาคตลูกหลานของเราจะได้มาเห็นเกาะตาชัย อย่างที่เราจะได้เห็นกันในวันนี้
ครับ ข้างบนนั้นคือข้อความโดยสรุปที่คุณต่อพงษ์ วงษ์เสถียรชัย หรือคุณสตางค์ เจ้าของและกรรมการผู้จัดการใหญ่แห่ง Love Andaman บริษัทท่องเที่ยวหนึ่งในไม่กี่รายที่จัดการเดินทางท่องเที่ยวแบบ One-day Trip ไปยังเกาะตาชัย คุณต่อพงษ์กำหนดให้หัวหน้าทริป หรือไกด์ของบริษัทแต่ละคน คอยบอกเล่าข้อความสำคัญนี้เป็นอารัมภบท ก่อนเริ่มต้นการออกเดินทางของนักท่องเที่ยวทุกคณะ และถ้ามีโอกาสที่จะลงมาบอกเล่าข้อความเหล่านี้ด้วยตัวเองได้ ก็จะไม่รีรอเลยที่จะทำ
เริ่มการเดินทาง ที่ท่าเรือบ้านน้ำเค็มเพราะสภาพธรรมชาติของเกาะตาชัยนั้นสวยงาม สะอาด และบริสุทธิ์มาก ดังนั้นที่นี่จึงเป็นที่ที่เปราะบางมากด้วย การมาเที่ยวของเราจึงจะไม่ทิ้งสิ่งใดลงไปในทะเล อย่างเช่น เศษอาหารต่าง ๆ ฟองสบู่ หรือน้ำเสียจากการซักล้าง เพราะสิ่งแปลกปลอมเหล่านี้จะไปส่งเสริมให้เหล่าสาหร่ายซึ่งเป็นศัตรูตัวร้ายของปะการังเจริญเติบโตได้ดี เมื่อสาหร่ายเจริญเติบโตมากไป ปะการังก็จะพากันตายหมด ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดก็คือการตายของเหล่าปะการังแข็งแบบยกอ่าวหมดทั้งอ่าวของหมู่เกาะสุรินทร์
และอีกสิ่งหนึ่งที่ไม่ควรทำก็คือ การให้อาหารปลา เพราะปลาในทะเลมีอยู่หลายจำพวก มีปลาขี้อาย แต่สวยงาม อย่างปลาผีเสื้อ ปลาสินสมุทร ปลาการ์ตูน กับปลาหน้าด้านอย่างปลาขี้ตังลายเสือ เวลาเราให้อาหารปลา จะมีก็แต่ปลาหน้าด้านที่ขึ้นมากินอาหาร การที่มีปลาหน้าด้านจำนวนมากเกินไป จะทำให้จำนวนปลาขี้อายน้อยลงไป หลังจากที่เราให้อาหารปลาแล้ว ไม่ว่าที่ไหน ปลาสวยงามต่าง ๆ ก็จะไม่อยู่ที่นั่นอีกต่อไป คงมีแต่ปลาหน้าด้านเหล่านี้อยู่กันเป็นจำนวนมาก จากนั้นเมื่อเราลงไปสนอร์เกิล ดำดูปะการังน้ำตื้น ก็จะไม่มีปลาให้ดูครับ
และนั่นก็คืออีกสองส่วนที่ Love Andaman กล่าวย้ำกับนักท่องเที่ยวทุกคน ทั้งคนไทย และชาวฝรั่งต่างประเทศอย่างแข็งขัน และแน่นอน ไม่ใช่จะพูดแต่ปาก แต่การกระทำนั้นก็เริ่มจากตั้งแต่ลงเรือเลย เพราะจากที่ท่าเรือแห่งนี้ รองเท้าของลูกทัวร์ทั้งหมดจะไม่ได้รับอนุญาตให้นำไปด้วย ส่วนหนึ่งเพราะว่ารองเท้าจะทำให้นักท่องเที่ยวไปซุกซนได้ไกล ๆ และอีกอย่างหนึ่ง รองเท้าก็เป็นตัวการนำหลายสิ่งหลายอย่างจากพื้นที่หนึ่งไปยังอีกพื้นที่หนึ่ง สีดำ ๆ ของดินโคลนอาจจะเข้าไปปะปนกับสีขาว ๆ ของหาดทราย ซึ่งอาจทำให้นักท่องเที่ยวหลายคนไม่ชอบ
ความเคร่งครัดของทัวร์นี้ ทำให้ อ.ส.ท. เราค่อนข้างจะแปลกใจ แต่ความแปลกใจนั้นก็ได้รับการย้ำชัดอีกครั้ง เมื่อมีโอกาสได้พูดคุยกับท่านหัวหน้าอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน คุณมานะ เพิ่มพูน
"เกาะตาชัยของเราเป็นเกาะที่เปราะบาง และออกจะมีปัญหาทางนิเวศวิทยาอยู่บ้าง อย่างแรกก็เรื่องการเข้าถึง ฤดูท่องเที่ยวของเกาะตาชัยค่อนข้างสั้น สั้นกว่าหมู่เกาะสิมิลันอีก ถ้าเรานึกถึงฤดูท่องเที่ยวของทะเลอันดามันที่จะเริ่มต้นในเดือนพฤศจิกายน และจบลงประมาณเดือนเมษายน แต่เกาะตาชัยในช่วงเดือนพฤศจิกายนกับธันวาคม คลื่นลมยังแรง การเข้าไปที่เกาะยังเต็มไปด้วยความยากลำบาก ฤดูท่องเที่ยวของที่นี่จึงควรเริ่มต้นประมาณเดือนมกราคม และปิดเร็วประมาณเดือนมีนาคม
เมื่อเปิดขึ้นใหม่ ๆ เกาะตาชัยมีสภาพธรรมชาติสมบูรณ์มาก ไม่ต้องนับชายหาดที่ขาวบริสุทธิ์และน้ำทะเลสีฟ้าใส บนส่วนลึกของเกาะที่เป็นพื้นราบซึ่งมีอยู่ไม่มากนัก ปูไก่ตัวใหญ่ ๆ มีมากมาย และไม่กลัวคน จนเราสามารถมองเห็นมันคราวละสิบ ๆ ตัวได้เสมอ นกชาปีไหนก็พากันออกมาเดินในที่โล่ง ๆ ให้เห็นตลอด ยังมีปูเสฉวนตัวใหญ่ ๆ อีกมากมายในทะเลชายฝั่งของเรา มีแนวปะการังสมบูรณ์ เป็นที่อนุบาลสัตว์ตัวอ่อน ลูกปลาหลากชนิด นานาพันธุ์ มักว่ายน้ำเข้ามาให้เห็นตัวเสมอในอ่าว แม้กระทั่งปลาหายาก ๆ อย่างปลาฉลาม ปลาอินทรี หรือแม้กระทั่งฝูงปลามง บ่อยครั้งที่ยกพวกต้อนปลาเล็กเข้ามาจนมุมที่ชายหาด และเราก็มีโอกาสได้เห็นลีลาการเข้าชาร์จเหยื่อของฝูงปลามงกันที่ตรงนั้นอย่างสนุกสนานแบบตัวไม่เปียกน้ำเลย เพราะฉะนั้น การมาท่องเที่ยวกันที่เกาะตาชัยนี้ แม้จะเปิดขึ้นแล้ว แต่ก็จำเป็นที่เราจะต้องใช้ความระมัดระวังกันอย่างเป็นพิเศษครับ"
นั่นคือข้อมูลที่ได้รับจากท่านหัวหน้าอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน ย้อนกลับมาที่คณะนักท่องเที่ยวที่ท่าเรือบ้านน้ำเค็ม เมื่ออารัมภบทกันเรียบร้อย คุณต่อพงษ์ก็กล่าวปิดและเริ่มต้นการเดินทางกันเลยทีเดียว
"จากนี้ไปก็ขอเชิญทุกท่านไปลงเรือและท่องเที่ยวเกาะตาชัยอย่างมีความสุขครับ เรามักพูดกันเสมอว่าที่เลือกมาเที่ยวที่เกาะตาชัยแห่งนี้ เพราะว่าที่เกาะอื่น ๆ หมดสภาพ ไม่เหลืออะไรแล้ว ก็ขอให้ช่วยนึกถึงคำพูดนี้กันไว้นะครับ เพราะพวกเราคงจะไม่ช่วยกันทำลายเกาะลงไปทีละเกาะ ทีละเกาะ จนท้ายที่สุดมาถึงเกาะตาชัยแห่งนี้ ช่วยกันครับ ช่วยกันท่องเที่ยวแบบที่ลูกหลานเราในอีกยี่สิบสามสิบปีข้างหน้าก็จะมาเห็นเกาะตาชัยอย่างที่เราจะได้เห็นครับ"
สมาชิกร่วมเดินทางคุณต่อพงษ์ปิดท้ายการพูดคุยต้อนรับนักท่องเที่ยวไว้เพียงเท่านั้น พอดีกับเวลา ๐๘.๓๐ นาฬิกา ที่เรือเร็วติดเครื่อง Outboard ขนาดใหญ่พร้อมสำหรับการนำพานักท่องเที่ยวมากกว่า ๒๐ คนไปเกาะตาชัย ซึ่งจะต้องใช้เวลาจากท่าเรือบ้านน้ำเค็มซึ่งเป็นจุดที่ใกล้ที่สุด ใช้เวลาประมาณ ๑ ชั่วโมง ในเรือเร็วลำใหญ่ที่กำลังเร่งเครื่องด้วยความเร็วสูงสุด นำพานักท่องเที่ยวทะยานไปข้างหน้าราวม้าพยศนั้น นักท่องเที่ยวน่าจะแบ่งออกเป็น ๔ กลุ่มใหญ่ ๆ ซึ่งสัดส่วนมักจะเป็นแบบนี้แทบทุกครั้ง ทุกบริษัทและเกือบจะทุกลำเรือเลยทีเดียว
นักท่องเที่ยวกลุ่มแรกกลุ่มนี้จะเป็นกลุ่มใหญ่ที่สุด และมักจะเกาะกันเหนียวแน่นแบบมาด้วยกัน ไปด้วยกัน ไปไหนไปกันเป็นกลุ่ม นักท่องเที่ยวจากรัสเซียที่ตื่นแต่เช้า ๐๖.๐๐ นาฬิกา และนั่งรถตู้มาจากโรงแรมต่าง ๆ ในภูเก็ต นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้มักเป็นคู่หนุ่มสาว กลุ่มเพื่อนร่วมงานหรือมิตรหายใกล้ชิด กลุ่มนี้มีบ่อยครั้งที่จะมีหัวหน้าทัวร์ติดมาด้วย นักท่องเที่ยวกลุ่มต่อมาก็มีจำนวนไม่น้อย กลุ่มชาวสแกนดิเนเวียนที่มักจะมาพักแรมเพื่อหนีหนาว ในที่พักหลากหลายแห่งของเขาหลัก นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้มักมาพร้อมกันเป็นครอบครัวใหญ่ มีทั้งพ่อแม่ลูกบางครั้งก็มีเด็กเล็ก ๆ และคนชราที่ช่วยตัวเองได้น้อยมาในกลุ่มด้วย กลุ่มที่สามเป็นกลุ่มนักท่องเที่ยวต่างชาติเบ็ดเตล็ด กลุ่มนี้อาจมีทั้งชาวยุโรปชาติต่าง ๆ เยอรมัน ฝรั่งเศส อังกฤษ หรือแม้กระทั่งชาวอเมริกัน ออสเตรเลีย ญี่ปุ่น เกาหลี กลุ่มนี้จะมีจำนวนไม่มากนัก จัดเป็นกลุ่มสอดแทรก กลุ่มสุดท้ายก็เป็นกลุ่มใหญ่ที่มาประจำ ก็คือกลุ่มนักท่องเที่ยวไทย กลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่จะต้องคอยจ้ำจี้จ้ำไชเรื่องปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมมากที่สุด
แล้วเรือของเราก็ออกตามเวลา แน่นอน ลูกเรือทุกคนไม่มีรองเท้า ในเรือ นักท่องเที่ยวแบ่งวิธีเลือกที่นั่งไปตามลักษณะนิสัยของแต่ละกลุ่ม กลุ่มรัสเซียดูชอบโลดโผน ออกไปนั่งโต้คลื่นอาบแดดอยู่หน้าเรือ กลุ่มสแกนดิเนเวียนต้องคอยระแวดระวังครอบครัว เลือกมานั่งในตัวเรือ กลุ่มเบ็ดเตล็ดก็แยกย้ายกันไป ส่วนกลุ่มคนไทย กลุ่มนี้ดูจะขี้กลัวทะเลที่สุด หลบไปนั่งต่ำ ๆ อยู่ท้ายเรือ นักท่องเที่ยวฝรั่งสามกลุ่มแต่งตัวกันตามสบาย พอลงเรือได้
ผู้หญิงฝรั่งหลายคนเริ่มแปรสภาพเปลี่ยนชุดสบาย ๆ อย่างเช่น ชุดว่ายน้ำแบบบิกินี พวกรัสเซียสาว ๆ ดูตัวขาวใส ๆ พวกฝรั่งที่มากับครอบครัวดูเผละ ๆ แต่ฝรั่งเบ็ดเตล็ดที่มักจะมากับแฟนในวัยหนุ่มสาวเป็นคู่ ๆ อยู่ในวัยที่กำลังน่าดู ส่วนคนไทยไม่ต้องพูดถึง แต่งตัวมิดชิดแบบที่ทำให้ชายหนุ่มคณะ อ.ส.ท. เราไม่มีอะไรดูเลยถึงตอนนี้เราทีม อ.ส.ท. จึงดูฝรั่งแต่งตัวเดินไปเดินมาในเรืออย่างสบายอารมณ์ หลบไปไหนก็ไม่ได้ ดูไปดูมาจึงนึกขึ้นได้ถึงคำพูดของเพื่อนหนุ่มนักปีนหน้าผาร่างกายกำยำเป็น Beach Boy อยู่ที่กระบี่ พี่แกเคยบอกให้ฟังจนจำขึ้นใจว่า
"เป็นนักปีนหน้าผาใช้แรงงานหนัก ต้องบำรุงร่างกายให้แข็งแรงด้วยการดื่มนมเป็นประจำ นมเดนมาร์กเป็นนมมีมาก คุณภาพดี ส่วนนมญี่ปุ่นนั้นจำนวนมีน้อย หายาก ส่วนนมไทยเป็นนมสดไม่ต้องแช่เย็นก็ดื่มได้ ดังนั้นดีที่สุดจึงควรดื่มนมไทย-เดนมาร์กเป็นประจำ" แกว่ายังงั้น
เผลอแผล็บเดียวเวลาหนึ่งชั่วโมงก็ผ่านไป เรือเร็วนำพานักท่องเที่ยวทุกคนมาถึงเกาะตาชัยแล้ว มองไปบนเกาะตอนนี้ นักท่องเที่ยวทุกคนต่างพากันมองอย่างตะลึงกับภาพของสีฟ้าใสสีน้ำเงินเข้ม สีเขียวสด และสีขาวสะอาด ที่ตัดกันแบบเปรี้ยงปร้างอยู่เบื้องหน้า แน่นอน เกาะตาชัยคือที่สุดของสีสันอันสดใสเหล่านี้ ถึงตอนนี้นักท่องเที่ยวบางคนยกกล้องขึ้นถ่ายภาพ พ่อหนุ่มบางคนถือโอกาสฉลองการเดินทางมาถึง ด้วยการจุมพิตไปที่ริมฝีปากของหญิงสาวที่มาด้วยกันส่วน อ.ส.ท. เราก็เริ่มต้นการบันทึกภาพกันอย่างสนุกสนาน
เกาะตาชัยเป็นเกาะเล็ก ๆ ที่อยู่ระหว่างหมู่เกาะสิมิลันกับหมู่เกาะสุรินทร์ ตัวเกาะเป็นรูปเรียวยาว ทอดตัวในแนวเหนือใต้ ด้านทิศตะวันออกมีแนวหาดทรายขาวยาวประมาณ ๘๐๐ เมตร ส่วนทางด้านทิศตะวันตกเป็นป่าเขา เป็นหน้าผาหินสูงชัน มีแนวปะการังแข็งกว้างใหญ่ที่เป็นแหล่งบริบาลสัตว์ทะเลวัยอ่อนที่อยู่ในบริเวณน้ำตื้นหน้าหาดด้านทิศตะวันออก แนวปะการังนี้ทำให้เกาะมีสภาพธรรมชาติที่สมบูรณ์ในอดีต เนื่องจากเกาะตาชัยอยู่ห่างไกลจากชายฝั่งและอยู่ไกลจากเกาะอื่น ๆ มาก จึงแทบไม่มีเรือใด ๆ เข้ามาจอดแวะท่องเที่ยวที่นี่ นอกจากเรือบริการดำน้ำที่จะพานักดำน้ำมาดำน้ำลึกบนยอดหินทางด้านทิศใต้ ซึ่งที่นี่เป็นแหล่งดำน้ำลึกแบบเฝ้าดูปลาใหญ่ที่เลื่องชื่อแห่งหนึ่งของประเทศ
และด้วยเหตุทั้งหมดที่กล่าวมา จึงทำให้เกาะตาชัยเป็นเกาะที่นับว่าบริสุทธิ์แบบแทบจะไม่มีนักท่องเที่ยวเข้ามาเยี่ยมเยือน ยกเว้นนักดำน้ำลึกจากเรือบริการดำน้ำ ที่นาน ๆ ครั้งจึงจะพากัน นั่งเรือยางลำเล็ก ๆ ขึ้นมาทำปาร์ตี้ริมหาดเล็ก ๆ กันสักครั้งหนึ่ง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้หาดทรายขาว ๆ ของเกาะแห่งนี้ ขาวสะอาดบริสุทธิ์แบบที่เรียกว่า ถ้าเป็นเวลาใกล้ ๆ เที่ยงวัน ก็แทบจะมองหาดทรายแห่งนี้แบบไม่ใส่แว่นดำกันไม่ได้เลย
ในทางการปกครอง เกาะตาชัยได้รับการจัดให้เป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน แต่ในอดีตเนื่องจากความขาดแคลนต่าง ๆ บนเกาะตาชัย ทำให้เกาะตาชัยต้องถูกปล่อยทิ้งร้างไว้ ทางอุทยานฯ สิมิลัน เจ้าของพื้นที่เพิ่งจะเตรียมการพร้อมมีเจ้าหน้าที่เข้ามาดูแล และเปิดให้ทำการท่องเที่ยวได้ในปีที่ผ่านมานั่นเอง
ก่อนจะลงจากเรือ นักท่องเที่ยวก็ได้รับการแบ่งออกเป็น ๒ กลุ่ม ตามแต่ใจสมัคร กลุ่มแรกจะขึ้นฝั่งไปเที่ยวบนเกาะ และกลุ่มที่สองจะลงเรือต่อไปสนอร์เกิลดำดูปะการังในแนวน้ำตื้น ถึงตรงนี้ อ.ส.ท. จึงแบ่งทีมออกเป็น ๒ ส่วน และตามทั้ง ๒ ทีมไปด้วย พอเรือจอด นักท่องเที่ยวกลุ่มที่จะขึ้นเกาะก็ทยอยกันลงจากเรือ พอเท้าได้ย่ำน้ำใสและแตะพื้นทรายขาว ๆ นักท่องเที่ยวหลายกลุ่มก็แทบจะร้องกรี๊ด เพราะหาดทรายของเกาะตาชัยที่เคยเห็นแต่ในรูปว่าขาวและเหยียบนุ่มเท้านั้น มาถึงตอนนี้ก็ได้มาเห็นและได้มาวางเท้าเหยียบลงไปจริง ๆ
หัวหน้าทัวร์พอขึ้นมาบนฝั่งก็เรียกนักท่องเที่ยวไปบรีฟเล็ก ๆ อีกครั้ง คราวนี้ว่าด้วยเรื่องเวลาและกำหนดระเบียบการท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติ ตลอดจนแสดงให้เห็นถึงจุดบริการต่าง ๆ ทั้งอาหารว่าง น้ำดื่ม ที่ทาง Love Andaman จัดเตรียมมาอย่างพรักพร้อมจากบนฝั่งทั้งหมด จากนั้นจึงปล่อยนักท่องเที่ยวทุกคนเป็นอิสระ และอิสรภาพบนเกาะแห่งนี้ก็มีมากมายจนเหลือเฟือจริง ๆ เพราะนักท่องเที่ยวยังมีจำนวนอยู่ไม่มากนัก ถึงตอนนี้หลายกลุ่ม หลายคู่รัก หลายครอบครัว ต่างก็แยกย้ายกันออกไป กลุ่มหนุ่มสาวรัสเซียออกไปสนุกสนานกันริมหาด พ่อแม่สแกนดิเนเวียนพาลูกไปเล่นน้ำ ผู้ใหญ่และคนชราพากันออกเดินสำรวจไกลออกไป บ้างก็นอนลงกับหนังสือเล่มหนึ่งอาบแดด
กว่าชั่วโมงผ่านไป กิจกรรมดังที่ว่า ก็ยังคงดำเนินต่อไป แน่นอนมีการผลัดเปลี่ยนอิริยาบถที่แตกต่างกันบ้าง กลุ่มที่เคยออกไปเล่นสนุกที่ชายหาดก็หันมาเข้าร่ม ที่ลงนอนอาบแดดก็ลงไปเล่นน้ำ ที่เคยอยู่ในน้ำก็แอบมานอนอาบแดด แต่กิจกรรมที่แทบจะทำเหมือนกันทุก ๆ กลุ่ม จนดูเหมือนจะเป็นสัญลักษณ์แห่งความสุขของทุกคณะที่มาถึงที่นี่ก็คือ ทุกกลุ่มต้องกระโดด โดด แล้วก็โดด โดดแล้วโดดเล่า แม้กระทั่งเด็ก ๆ หนุ่มสาว หรือคนชรา แม้แต่กระเทยก็ยังกระโดด กระโดดเพื่อเก็บภาพแห่งความทรงจำนี้ไว้เป็นที่ระลึกอีกนานเท่านาน และหลายกลุ่มยังมีพัฒนาท่ากระโดดออกไปอย่างหลากหลายมากมายทีเดียว
เที่ยงตรงเป็นเวลาอาหารกลางวัน อาหารกลางวันของ Love Andaman ที่เห็นเป็นอาหารกลางวันชนิดเต็มเหนี่ยวจริง ๆ อาหารทะเลประเภท ปลา ปลาหมึก กุ้ง หอย มีมากมายเหลือเฟือ ที่เด็ดขาดคือการบริการน้ำดื่มที่มีน้ำผลไม้แบบไม่อั้น เท่านั้นยังไม่พอ ยังมีการชงโอเลี้ยง ขนมหวาน แถมปั่นไอติม เป็นอาหารพิเศษอีกต่างหาก ดูการบริการอาหารของทัวร์นี้แล้วก็ต้องยกนิ้วหัวแม่มือให้อย่างแรงจริง ๆ
ช่วงบ่าย นักท่องเที่ยวก็แบ่งกันออกไปเป็นกลุ่ม ๆ อีกครั้ง กลุ่มที่ออกไปสนอร์เกิลกลับเข้ามา และกลุ่มที่อยู่บนชายหาดก็สลับออกไป เราทีม อ.ส.ท. คราวนี้ก็ออกไปสนอร์เกิลบ้าง แนวปะการังที่ทาง Love Andaman เลือกนำพาไปเป็นแนวด้านซ้ายมือสุดปลายเกาะ ที่ตรงนั้นปะการังแข็งใต้ผิวน้ำอยู่ในระดับตื้น ฝูงปลาสวยงามใต้น้ำมีอยู่เป็นจำนวนมาก ทำให้นักท่องเที่ยวที่ลงดำดูปลาไม่มีใครผิดหวัง และเมื่อหมดเวลาดำน้ำ บนใบหน้าของทุกคนแม้จะเหนื่อยอ่อนจากการต้องอยู่ใต้เปลวแดดเป็นเวลานาน แต่ก็ดูเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุขมาก
บ่ายสามโมง เป็นเวลาพอดี ๆ ที่เหมือนทุกคนจะเริ่มเหนื่อยอ่อนจากเปลวแดด หลาย ๆ คน เริ่มกลับเข้าร่มงีบหลับ ส่วนคู่รักก็เปลี่ยนจากฉากสนุกสนานกระโดดโลดเต้น หัวร่อต่อกระซิก กลายเป็นฉากรักหวานจ๋อย หลายคู่เริ่มมองหามุมสงบไกล ๆ แล้วพากันหายเงียบไป
ประมาณ ๔ โมงเย็น เป็นเวลาเรือออกจากเกาะ ถึงตอนนี้สีหน้านักท่องเที่ยวดูเศร้าสร้อย แต่ไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่เลิกรา และเวลาหนึ่งวันบนเกาะอันสวยงามขนาดเล็ก ๆ นี้ก็ดูจะเพียงพอแล้ว และพอเสียงเรียกขึ้นเรือดังจากปากของหัวหน้าทัวร์ นักท่องเที่ยวก็ค่อย ๆ ปรากฏตัวออกจากสุมทุมพุ่มไม้ต่าง ๆ และเดินกลับเรืออย่างเศร้าสร้อย เรือเร็วใช้เวลาเดินทางขากลับเร็วกว่าขามา และทุกคนก็เหมือนจะจมอยู่กับความเหนื่อยอ่อน แล้วเรือก็กลับเข้าฝั่งอย่างสบายกว่าขาไป เพราะคลื่นและลมส่งท้ายให้ทุกอย่างปลอดภัยไร้กังวล
เขาหลัก ที่พักอันเหมาะสมบนฝั่งที่ท่าเรือบ้านน้ำเค็ม ทุกคณะที่เข้ามาร่วมทางกันในหนึ่งวันก็แยกจากจุดหมายปลายทาง ของชาวรัสเซียคือโรงแรมที่ภูเก็ตที่ยังต้องนั่งรถยาวไปอีกกว่าชั่วโมง ส่วนชาวสแกนดิเนเวียนสบายหน่อย เพราะมีที่พักหลายหลายอยู่ในย่านนี้ ทั้งที่เกาะคอเขา บ้านน้ำเค็ม และเขาหลัก แต่สำหรับชาว อ.ส.ท. เราพักที่ที่อบอุ่นและสะดวกที่สุดก็คือที่ เขาหลัก นั่นเอง
เขาหลักวันนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพอันเป็นปรกติ แทบไม่หลงเหลือสิ่งใดที่จะเป็นพยานยืนยันว่าครั้งหนึ่งคลื่นยักษ์สึนามิได้ถาโถมเข้ามาถล่มถึงที่นี่ และก่อให้เกิดความเสียหายมหาศาลและผู้คนเสียชีวิตนับพันคน วันนี้แทบทุกอย่างถูกสร้างขึ้นใหม่ เข้าที่เข้าทาง ต้นไม้เจริญเติบโต และนักท่องเที่ยวจำนวนมหาศาลก็กลับคืนมาอย่างเข้าใจ
ที่เขาหลักนี่แหละ เป็นที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการจะเดินทางต่อไป One-day Trip ที่เกาะตาชัย ที่พักของที่นี่มีหลากหลาย แม้ส่วนใหญ่จะเป็นที่พักราคาแพงที่คนไทยจับไม่ค่อยติด แต่ในบางซอกมุมก็ยังมีที่พักหลักร้อยวางตัวอยู่อย่างสงบเสงี่ยม นักท่องเที่ยวไทยอาจจะใช้ที่นี่ หรืออาจจะเลยไปจนถึงภูเก็ตเป็นที่พักก็ยังได้ ที่พักของเราก็คือรีสอร์ตในสวนสวยที่ชื่อว่าบ้านเขาหลักรีสอร์ท ที่นี่ตั้งอยู่ใกล้ ๆ กับชุมชนหลักของย่านนี้ จึงสะดวกสำหรับทุก ๆ อย่าง
แต่สิ่งที่เราชอบมากที่สุดก็คือ ภาพยามเย็นเมื่อพระอาทิตย์กำลังจะตกน้ำ ที่นี่มีฉากหน้าเป็นแนวหินก้อนเล็กก้อนน้อยมากมาย เป็นหย่อมใหญ่ ๆ ทำให้การถ่ายภาพมีแนวฉากหน้าที่สวยงามอย่างยิ่ง และเราก็อ้อยอิ่งอยู่กับการถ่ายภาพพระอาทิตย์ตกน้ำนี้ต่อไปอย่างยาวนาน
พายเรือเขาหน้ายักษ์และเมื่อมาถึงที่เขาหลักแล้ว รายการท่องเที่ยวก็มิใช่จะจบลงที่การออกเรือไปเกาะตาชัยเพียงแห่งเดียว ที่นี่ยังมีรายการท่องเที่ยวใหม่ที่ อ.ส.ท. อยากจะแนะนำอีกรายการหนึ่ง รายการท่องเที่ยวนี้ ความจริงยังไม่มีบริษัทท่องเที่ยวไหนจับหรือทำเป็นรายการท่องเที่ยวอย่างเป็นกิจจะลักษณะ แต่ในอนาคตก็มั่นใจได้ว่า จะต้องมีการจัดการขึ้นอย่างแน่นอน ดังนั้นหากนักท่องเที่ยวหรือท่านผู้อ่านสนใจ ก็อาจจะติดต่อขอข้อมูลกับทางผู้จัด คือชุมชนบ้านท่าดินแดง หรือติดต่อกับทางบริษัท Love Andaman ได้เช่นเดียวกัน และรายการพายเรือท่องเที่ยวนี้ก็ได้แก่รายการ พายเรือท่องเที่ยวเขาหน้ายักษ์
จุดเริ่มต้นในการพายเรือท่องเที่ยวนี้ก็อยู่ที่ท่าเรือทับละมุ ที่อยู่ไกลจากเขาหลักลงมาทางใต้เพียงไม่เกิน ๒๐ กิโลเมตรเท่านั้น เมื่อมาถึงท่าเรือทับละมุ ซึ่งตามปรกติ ที่นี่จะเป็นท่าเรือสำหรับการไปท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน
มาถึงที่นี่แล้ว เราก็จะได้พบว่า การไปท่องเที่ยวแบบ One-day Trip ไปสู่หมู่เกาะสิมิลันวันนี้นั้น นับได้ว่าคับคั่งมหาศาล ภาพที่จะได้เห็นก็คือความวุ่นวายที่ท่าเรือและที่จอดรถ นักท่องเที่ยวในแต่ละวันของท่าเรือแห่งนี้มีนับพันคน รถยนต์มาส่งนักท่องเที่ยวหลายสิบคัน และเรือเร็วที่มารับนักท่องเที่ยวไปเที่ยวหมู่เกาะสิมิลันที่ขึ้นอยู่กับบริษัทท่องเที่ยวต่าง ๆ ก็มีจำนวนมากมายมหาศาล เรียกได้ว่าเมื่อได้กำหนดเวลาออกเรือ แต่ละที่ก็จะออกเวลาใกล้เคียงกัน เรือท่องเที่ยวจากท่าเรือทับละมุที่มุ่งหน้าสู่หมู่เกาะสิมิลันก็จะเข้าแถวกัน แล่นยาวเป็นหางจากท่าเรือจนถึงเกาะ เป็นระยะทางหลายสิบกิโลเมตร แบบแทบจะไม่ขาดตอนเลยทีเดียว เมื่อเป็นแบบนี้แล้วลองนึกดูละกันว่า ในพื้นที่แคบ ๆ แบบเกาะสี่ เกาะแปด ของหมู่เกาะสิมิลัน บรรยากาศที่นั่นจะแน่นขนัดกันสักขนาดไหน
เขาหน้ายักษ์ตั้งอยู่ฟากตรงข้ามกับท่าเรือทับละมุ มิใช่ตรงที่เป็นท่าเรือ แต่เป็นอีกฟากหนึ่งของลูกเขา และใครจะเชื่อว่า เพียงข้ามเขามาจากฝั่งตรงข้ามท่าเรือทับละมุเท่านั้น บรรยากาศก็จะกลับกลายกันเป็นคนละเรื่อง เรียกว่าเป็นความต่างกันของสากกะเบือกับเรือรบเลยทีเดียว พื้นที่พายเรือท่องเที่ยวของที่นี่ควรจะไปเริ่มต้นที่เวิ้งอ่าวนิรนามเล็ก ๆ ที่สวยงามทางด้านนอก ทางที่ดีควรจะมีเรือใหญ่บรรทุกเรือพายออกไปก่อน แล้วจากนั้นจึงพายเรือออกมาโต้คลื่นลมภายนอก ผ่านกองหินที่ดูแปลกตาแล้วกลับมาเลาะเลียบไปตามชายฝั่ง ที่จะได้เห็นสิ่งละอันพันละน้อยของชายฝั่งทะเลด้านนี้อย่างหลากหลาย จากนั้นจึงพายกลับคืนเข้าสู่ทับละมุ เพื่อมุ่งหน้ากลับเข้าสู่ชายฝั่งต่อไป
ครับ ทีม อ.ส.ท. เราก็มีโอกาสได้พายเรือบนเส้นทางสวย ๆ สายนี้ตลอดเส้นทาง โดยมีเรือคายัคจากชาวบ้านท่าดินแดงมาช่วยกันพายด้วย มาพายแล้วก็ยอมรับครับว่า เป็นเส้นทางสวยงามที่คุ้มค่า น่าสนุกสนาน สมควรที่จะเปิดทำการท่องเที่ยวของหมู่บ้านได้ในโอกาสต่อไป ถ้าท่านผู้อ่านสนใจก็ติดต่อได้นะครับ ส่วน อ.ส.ท. เราก็จะขอติดไว้ก่อน รอเวลาอันเหมาะสมที่จะยกคณะใหญ่มาทำงานที่นี่กันอีกครั้งในโอกาสต่อไป
และการเดินทางแบบ One-day Trip เกาะตาชัย ของ อ.ส.ท. เราก็จบลงเพียงเท่านี้ มาคราวนี้นอกจากประทับใจในความสวยงามแบบสุด ๆ ของเกาะตาชัยแล้ว ยังประทับใจในบริษัทท่องเที่ยวหนึ่ง ซึ่งนับได้ว่าเป็นบริษัทท่องเที่ยวของคนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ ที่มีความห่วงใยและมีการปฏิบัติงานจริงที่เป็นประโยชน์ต่อสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจังด้วย
สำหรับคุณผู้อ่านล่ะครับ ไปเที่ยวที่ไหนก็อย่าลืมเป็นนักท่องเที่ยวที่ดี ท่องเที่ยวด้วยหัวใจใหม่ เพื่อเมืองไทยยั่งยืนครับผม
การเดินทาง
ท่าเรือทับละมุ อำเภอท้ายเหมือง อยู่ห่างจากอำเภอเมือง 70 กิโลเมตร ตามเส้นทางสายพังงา-ตะกั่วป่า และเป็นท่าเรือที่อยู่ใกล้อุทยานหมู่เกาะสิมิลันมากที่สุด ซึ่งจากท่าเรือทับละมุใช้เวลาในการเดินทางไป เกาะตาชัย ประมาณ 3-4 ชั่วโมง สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน 93 หมู่ 5 บ้านทับละมุ ตำบลลำแก่น อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา 82210 โทรศัพท์ 0 7642 1365 สำนักงานบนฝั่ง โทรศัพท์ 0 7659 5045
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
ปีที่ 52 ฉบับที่ 8 มีนาคม 2555
