เกาะสุกร ที่สุดแห่งการเที่ยวแบบสโลว์ไลฟ์บนซาเล้ง

          เกาะสุกร หรือเกาะหมู จังหวัดตรัง เกาะที่มีความงดงามของธรรมชาติ และหลากหลายเรื่องราววิถีชีวิตที่น่าสนใจ ที่ใครได้ไปเที่ยวเป็นต้องตกหลุมรักทุกคน

          เกาะสุกร หรือเกาะหมู เกาะชื่อแปลกฟังไม่คุ้นหูนี้ ตั้งอยู่ที่อำเภอปะเหลียน จังหวัดตรัง เกาะสุกรมีจุดเด่นอยู่ที่มีความหลากหลายทางธรรมชาติ มีจุดชมวิวที่สามารถมองเห็นทิวทัศน์ได้โดยรอบ และยังมีหาดทรายหลายแห่งที่มีความสวยงามและเงียบสงบ อุดมสมบูรณ์ด้วยป่าชายเลน เหล่านี้เป็นเสน่ห์อันน่าหลงใหลที่ไปว่าใครได้เห็นเป็นต้องหลงรัก เช่นเดียวกับทริปการเดินทางของ คุณ Uncle Jack ที่อาสาพาพวกเราไปสำรวจอาณาเขตบนเกาะสุกร ทำให้เราได้เห็นแง่มุมการท่องเที่ยวใหม่ ๆ ที่ไม่ใช่ว่าใครทุกคนจะได้สัมผัส เส้นทางสัญจรสู่เกาะสุกรในครั้งนี้จึงเป็นมากกว่าการท่องเที่ยวธรรมดา หากแต่เบื้องหลังความงดงามกลับแฝงไปด้วยเรื่องราวความเป็นอยู่ของผู้คนท้องถิ่นที่น่าสนใจ ที่มีส่วนทำให้เกาะสุกรสวยงามและน่าค้นหาขึ้นเป็นเท่าตัว เชื่อว่าต้องมีสักคนติดใจและอยากรู้จักเกาะสุกรให้มากขึ้นแน่ ๆ


          ตัวเลขบนหน้าปัดบอกเวลา 05.45 น. วิถีชีวิตบนท่าเรือเสียมไหม จุดเช็กอินส่งยิ้มให้พระอาทิตย์วันใหม่ เคลื่อนไหวตั้งแต่หัวรุ่ง ดาวระยิบค่อย ๆ เลือนหายจากท้องฟ้า โมงยามเคลื่อนเข้าสู่เวลาเช้า ทิวเขาด้านหน้าต้องแสงในต่างองศา ซ้อนกันเป็นเฉดชั้น ไม่เสียดายที่ตัดใจลุกจากเตียง เพื่อมาดูความสวยงามยามเช้าเช่นนี้

          "เค้าเรียกว่า ทวดโต๊ะเกาะหมู ครับพี่"

          "เกาะ" อิทธิพล กุศลรักษ์ … บอกเราเมื่อถูกถามถึงศาลที่มีลักษณะคล้ายคติความเชื่อแบบไทย ตรงเชิงสะพานท่าเรือ เราต่างสงสัยเพราะคนบนเกาะ 99.99% เป็นมุสลิมนับถือศาสนาอิสลาม ไม่กราบไหว้หรือตั้งรูปเคารพตามหลักศาสนา

          เป็นความเชื่อที่มีมานานไม่มีหลักฐานบันทึก ก่อนออกทะเลหรือทำกิจกรรมอันใดมักบอกกล่าว เคยมีคนปฏิเสธความเชื่อ เลยเถิดไปถึงปฏิบัติเข้าข่ายลบหลู่ มักเกิดเหตุไม่ดีกับตัวเองจนต้องขอขมาลาโทษ เป็นเหตุให้คนบนเกาะเคารพนับถือมาตั้งแต่บรรพบุรุษ

          "โต๊ะ… เปรียบเหมือนผู้ใหญ่ที่คนเคารพนับถือ คนที่นี่เค้าเรียกเกาะสุกรว่าเกาะหมูกันมานานแล้ว ถ้าพี่ไปถามว่ารู้จักเกาะสุกรไหม คนจะนึกอยู่พักแหละ แต่ถ้าบอกว่าเกาะหมู ก็รู้เลย"

          เกาะ … ก็เหมือนกับลูกผู้ชายทั่ว ๆ ไป ที่ออกไปเผชิญชีวิตด้วยตัวเอง จนวันหนึ่งมีลูกน้อยจึงกลับมาปักหลักที่บ้านเกิดกับครอบครัว ยึดอาชีพขับซาเล้งหรือมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างมีหลังคา รับ-ส่งคนบนเกาะและนักท่องเที่ยว

          "ซาเล้งบนเกาะมีประมาณ 28 คัน มีเสื้อวิน ต้องเข้าคิวเหมือนมอเตอร์ไซค์รับจ้างเลยพี่"

          วินซาเล้งจอดประจำการทุกวันบนท่าเรือเสียมไหม บางครั้งเจอสายด่วนจากทางรีสอร์ท เพราะมีลูกค้าเหมา ก็แต่งตัวลำลองเพื่อความคล่องตัว อัตราค่าบริการมีป้ายบอกชัดเจน เสียมไหมเป็นท่าเทียบเรือเมล์ที่แล่นระหว่างเกาะสุกร อ.ปะเหลียน กับท่าเรือตะเสะ อ.หาดสำราญ ซึ่งห่างกันประมาณ 3 กิโลเมตร ระยะทางที่ไม่ไกล มีแนวเขาชะลอลม ทำให้ข้ามไปมาได้ทั้งปี แม้ในช่วงฤดูมรสุม

          อิ่มแสงเช้าแล้วเราย้อนกลับไปทางชุมชนหมู่ 4 บ้านหาดทรายทอง ย่านนี้เปรียบเหมือนเมืองหลวงของเกาะหมู มีมัสยิด โรงเรียนที่ให้การศึกษาขั้นพื้นฐานถึงระดับ ม.3 สถานพยาบาลชุมชน ร้านรวงส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่แถบนี้ … เลยถือโอกาสแวะชิม "หมี่น้ำแกง" เค้าใช้เส้นหมี่แทนเส้นขนมจีน ทั้งหมี่ขาวเพียว ๆ และแบบจับไปผัดเครื่อง รสออกทางหวานเรียก "หมี่แดง" ราดแกงเนื้อ แกงไก่ ได้ตามสั่ง หากจะชิมแบบทูอินวันให้ออร์เดอร์ว่า "หมี่ปน" แกล้มมะม่วงหิมพานต์ …เนื้อนิ่ม หวานพอประมาณ มะม่วงเบา… เปรี้ยวจี๊ดจ๊าด กับยอดผักพื้นบ้านอีกหลายอย่าง ร้านข้าง ๆ ขายข้าวหมกไก่ กะละมังใหญ่ ๆ ไม่นานก็หมด

          สภากาแฟอยู่ถัดไปไม่ไกล มีข้าวเหนียวสังขยา ข้าวเหนียวหน้ามะพร้าว ปาท่องโก๋ ให้หม่ำคู่คาเฟอีน คนแถวนี้ดูสนิทกับรสหวาน ใครสั่งกาแฟดำแนะนำว่าอย่าให้เค้าใส่น้ำตาล เพราะอาจได้โอเลี้ยงร้อน ๆ หวาน ๆ มาซดแทน ร้านส่วนใหญ่จะขายตั้งแต่เช้ามืด (มาก) เพราะลูกค้าหลักคือชาวบ้านที่ออกไปกรีดยาง กู้ลอบปู ตาข่ายดักปลา ซึ่งออกกันมาเวลานั้น ไม่เกินแปดโมงเช้าก็ปิดการขาย

          หาดทรายบนเกาะ ไม่ได้ขาวนวลชวนฝันเหมือนหลาย ๆ แห่ง แต่เรื่องละเอียดเนียนนุ่มไม่เป็นรองใคร แนวหาดขาวผ่องมีแห่งเดียว อยู่บริเวณ "หาดทรายทอง" ติดท่าเรือเสียมไหม เป็นที่อยู่อาศัยและจอดเรือของชาวบ้าน วิธีเดียวที่จะเที่ยวทั่วเกาะคือ นั่งซาเล้งแบบเช่าเหมาวัน หนึ่งคันรับไม่เกิน 5 ที่นั่ง ไปแบบสโลว์ไลฟ์ในคอนเซ็ปต์ "เขา สวน ป่า นา เล"

          "เคยมีนักท่องเที่ยวขอนั่งเกิน 5 คน เพราะเค้าไม่อยากเสียเงินเพิ่ม บางครั้งเราก็ยอมนะถ้าตัวไม่ใหญ่ บรรทุกหนักมากรถก็รับไม่ไหว"

          เสียงตัดพ้อถึงนักท่องเที่ยวบางกลุ่ม ที่ไม่เคารพกฎกติกา ขอบรรทุกเกินอัตราแถมข้าวของอีนุงตุงนัง แต่กลุ่มซาเล้งก็อะลุ้มอล่วยให้ในบางครั้ง เพื่อรักษาสัมพันธภาพและความรู้สึกที่ดีกับนักท่องเที่ยว แม้จะทำให้พาหนะทำกินทรุดโทรมก่อนเวลาอันควร หากใครมีโอกาสไปเยือน ควรคิดถึงใจเราใจเขา อย่าเอาสะดวกแต่ฝ่ายเดียวกันเลยนะ

          เส้นทางสัญจรเป็นเนินเขาสลับที่ราบ หากแบกน้ำหนักมาก บางครั้งผู้โดยสารอาจต้องลงเดินหากเจอเนินชัน ก่อนขึ้นจุดชมวิว จะผ่านบ่อน้ำจืด เป็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ ที่มีตาน้ำจืดผุดขึ้นริมทะเล บางคนเลยถือโอกาสชิมไปอึกใหญ่ ๆ

          จุดชุมวิวของเกาะหมูอยู่บนเนินสูง มีศาลากันแดดกันฝนไว้ให้ชมวิวสวย ช่วงน้ำลดสามารถมองเห็นแนวสันทรายผสมเปลือกหอย ที่เรียกกันว่า "สันหลังมังกร" ได้อย่างชัดเจน ย่านน้ำนี้มีอยู่ 2 แห่ง คือ "สันหลังมังกรหยก" และ "สันหลังมังกรทับทิมสยาม" ถ้าอยากไปเห็นแบบถึงเนื้อถึงตัว เค้ามีเรือแบบเช่าเหมาลำไว้บริการ

          สถานีถัดไปซาเล้งมุ่งหน้าพาลัดเลาะไปตามสวนยางพารา ถนนคอนกรีตเล็ก ๆ มียางพาราต้นใหญ่ช่วยบังแดดได้เป็นอย่างดี

          "ถ้ามีโอกาสมาช่วงเช้า แสงจะสวยมาก" เกาะบอกกับเรา

          คนขับซาเล้งเป็นคนพื้นที่ของแท้ จึงจดจำวิถีธรรมชาติได้อย่างแม่นยำ … จากสวนยางถนนพาลัดเลาะเข้าหมู่บ้าน เชื่อมต่อถนนเลียบชายฝั่ง มีบ้านทำผ้าบาติก กิจการเล็ก ๆ สำหรับขายนักท่องเที่ยว เข้าช่วงโลว์ซีซั่น ก็กลับไปสวมบทชาวสวนชาวนาตามปกติ


          เรื่องราวน่าสนใจบนเกาะสุกรยังไม่หมดเพียงเท่านี้ เพราะบนเกาะสุกรยังมีแง่มุมและเรื่องราวอื่น ๆ อีกมาก ทั้งในเรื่องราวของที่กิน ที่เที่ยว และที่พัก ซึ่งแต่ละที่ล้วนแต่น่าค้นหาทั้งนั้น จะกล่าวว่าเกาะสุกรเป็นห้องเรียนธรรมชาติขนาดใหญ่ ที่นักท่องเที่ยวอย่างเราสามารถเข้าไปเรียนรู้ได้ตลอดทั้งปีก็คงไม่ผิดนัก … เอาเป็นว่าไปติดตามเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนเกาะสุกรแบบเต็ม ๆ ได้ที่ artoftraveler.com เชื่อแน่ว่าถ้าคุณได้อ่านจนจบจะต้องอยากเก็บกระเป๋าแล้วรีบไปเที่ยวที่เกาะสุกร...ชัวร์ !

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
artoftraveler.com และ เฟซบุ๊ก artoftraveler