ห้วยคอกหมู ขุนเขาตะวันตก ดินแดนสุดเขตประเทศไทย

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณม่วงมหากาฬ สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม และ เฟซบุ๊ก ม่วงมหากาฬ LIFE FOR TRAVEL

ถ้าจะบอกว่า "สวนผึ้ง" จังหวัดราชบุรี เป็นอีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวที่สามารถเดินทางไปสัมผัสได้ตลอดทั้งปีก็คงไม่ผิดนัก เพราะแต่ละช่วงฤดูกาลก็มีความงดงามแตกต่างและแปลกตา ใครชอบแบบไหนก็เลือกเที่ยวได้เสมอ ดังนั้น วันนี้เราจึงหยิบเอาอีกหนึ่งบันทึกการเดินทางของ คุณม่วงมหากาฬ สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่ไปเยือนดินแดนแห่งขุนเขาอย่างสวนผึ้ง ไปชื่นชมทัศนียภาพอันงดงามของ "ห้วยคอกหมู" พร้อมแวะชมกล้วยไม้นานาชนิดที่ "สวนผึ้งออร์คิด" และถ่ายทอดความสวยงามผ่านภาพถ่ายมาให้เราได้ชมกัน

          ในสังคมแห่งการดิ้นรน ช่วงเวลาที่มีเพียงน้อยนิด การได้สัมผัสธรรมชาติในรูปแบบที่ไม่ไกลเกินไปนัก กับการเดินทางสู่ดินแดนแห่งขุนเขา ทำให้ความทรงจำแห่งความสุขหวนคืนกลับมาอีกครั้ง...

          อีกหนึ่งพื้นที่การเดินทางบนเส้นทางสายธรรมชาติในแบบฉบับของผม เฟซบุ๊ก ม่วงมหากาฬ LIFE FOR TRAVEL

          การเดินทางครั้งก่อนที่ฤดูแล้งยังคงทำหน้าที่ กับการเดินทางครั้งใหม่ที่สายฝนเริ่มทำงาน แม้ช่วงวันเวลาจะไม่นานนัก แต่ก็นานเพียงพอที่ทำให้ผมรู้สึก...โหยหา

“สวนผึ้ง” ดินแดนแห่งขุนเขา ที่น่าจะเติมเต็มความโหยหา ยามนี้สายฝนทำหน้าที่ได้อย่างเข้มแข็ง ต้นไม้ ใบไม้ ดอกไม้ ทุกอย่างดูสดชื่น

เส้นทางขึ้น “ห้วยคอกหมู” ดินแดนที่ผมอยากทำความรู้จักให้มากกว่าแค่ชื่อ และครั้งนี้ผมอาจต้องจำชื่อนี้ไปอีกนานแสนนาน

จากตัวอำเภอสวนผึ้งราว 22 กิโลเมตร เส้นทางยังดูราบเรียบ แต่หลังจากนั้นเส้นทางจะลาดชัน เป็นดินลูกรังราว 8 กิโลเมตร จนถึงจุดหมาย “ห้วยคอกหมู”

ที่นั่งของใครบางคนที่ตั้งไว้ระหว่างทาง กำลังเชิญชวนให้นั่งพักสักครู่ หลังจากผ่านทางหฤโหด หากช่วงฝนตกชุก ๆ ไม่ควรขึ้นมาด้านบน นอกจากรถขับเคลื่อน 4 ล้อ

นิยามของการเดินทางไม่ได้แบ่งอายุ และความสุขจากการเดินทางก็เบ่งบานด้วยมิตรภาพ

ดินแดนที่บริสุทธิ์แห่งขุนเขา คงไม่ต่างจากเด็กน้อยที่ไร้เดียงสา…

อาจดูเพียง 8 กิโลเมตร จากพื้นราบสู่ยอดดอย แต่ผมกลับรู้สึกว่าไกลและต้องขับอย่างระมัดระวังตลอดเวลา

แต่ในห้วงคำนึงของความหวาดระแวง ความสวยงามของดินแดนมักคอยปลอบประโลมเสมอ

จุดชมวิว “ห้วยคอกหมู” ในวันนี้มีเพียงพวกเรา ห้วงเวลาแห่งความทรงจำ และความสุขในวันที่โลกใบนี้เป็นของเรา...กลับมาอีกครั้ง

จุดชมวิวที่สูงราว 800 เมตร เรียกความรู้สึกได้ดีไม่แพ้ดอยสูงอย่างภูชี้ฟ้า

และคงเรียกความรู้สึกแห่งมิตรภาพของสองสาวน้อยได้ดีเช่นกัน กับคำกล่าวที่ว่า...มิตรภาพเหนือขุนเขา ก็คงไม่ผิดนัก

ทิวเขาที่อยู่เบื้องหน้า คือ ประเทศพม่า

ถ้าผมหันหลังกลับ นี่คือ ทิวเขาของประเทศสยาม

และถ้าผมยืนอยู่ระหว่างสองประเทศเพื่อนบ้าน ดอกหญ้าเหล่านี้ก็คงเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างประเทศเช่นกัน

ที่กล่าวเช่นนี้เพราะดอกหญ้าของดินแดนขุนเขาแห่งนี้สวยงามจับใจเหลือเกิน สีขาวนวลสลับกับเขียวขจี สวยเกินกว่าจะเป็นเพียงดอกไม้ริมทาง

มีหลายครั้งที่ผมเคยคิดจะมาเที่ยวเขากระโจม แต่ผมก็ต้องเปลี่ยนใจทุกครั้งไป กับเส้นทางที่ยากลำบากกว่าวันนี้

การเช่ารถขึ้นไปเป็นคำตอบที่ดี แต่สำหรับผมคงเป็นความรู้สึกส่วนตัวที่ไม่ชอบความไม่เป็นอิสระ

ครั้งนี้ก็เช่นกันที่ผมต้องเปลี่ยนใจเลือกมาที่ “ห้วยคอกหมู” แทน กับช่วงวันหยุดสั้น ๆ

และมันก็เป็นการตัดสินใจที่ผมคิดว่าคุ้มค่ากับวิวทิวทัศน์ที่อยู่เบื้องหน้า

วิวทิวทัศน์ที่เทือกเขาลดหลั่น สีเขียวอ่อนสุดลูกหูลูกตา วิวทิวทัศน์ที่เข้าไปอยู่ในหัวใจของผมซะแล้ว

การเดินทางในครั้งนี้ และคงเหมือนกับหลายครั้งที่ผ่านมา เพื่อนและครอบครับของเพื่อนมักเดินทางร่วมกับผมเสมอ ส่วนลึกผมไม่รู้หรอกว่าจริง ๆ แล้วเพื่อนชอบเที่ยวแบบไหน แต่ทุกครั้งที่ไปกับผม ผมเห็นรอยยิ้มแห่งความสุขเสมอ

เพื่อนผมเป็นคนจังหวัดน่าน ผมสงสัยบ่อยครั้งว่าบ้านนายก็มีภูเขาเยอะแยะ มาอยู่ภาคกลางยังอยากจะเที่ยวภูเขาอยู่อีกเหรอ

แต่ผมไม่เคยถามหรอก ถ้าไปแล้วมีรอยยิ้ม ไปแล้วทุกคนมีความสุข และก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้ง รอยยิ้มของนาย คือ คำตอบแทนการอธิบาย

ห้วยคอกหมู ดินแดนที่แต่ก่อนมีหมูป่าชุกชุมตามชื่อสถานที่ เป็นที่อาศัยของชาวกระเหรี่ยง ทำไร่ ทำสวนตามสภาพ

ทิวเขาเขียวขจีตามฤดูกาล ที่ทอดยาวออกไป มันทำให้จิตใจของพวกเราชุ่มชื่น

เพื่อนของผมยังคงวนเวียนเก็บภาพความทรงจำ ซึมซับบรรยากาศอยู่เป็นนานสองนาน นี่คงเป็นคำตอบอีกอย่างว่านายชอบเที่ยวแบบไหน

ภาพความทรงจำที่สวยงาม ธรรมชาติที่บริสุทธิ์ อาจหล่อหลอมเข้าไปในจิตใจของนางฟ้าตัวน้อย สำหรับผมแล้วไม่หวังอะไรไปมากมาย ไม่หวังให้เติบโตเป็นเจ้าคนนายคน หวังแค่ให้เธอเป็นคนดีก็เพียงพอแล้ว

จากลาอีกหนึ่งดินแดนที่สวยงาม สัญญาว่าความสวยงามเหล่านี้จะถูกถ่ายทอดออกไป อยากให้ผู้คนได้มาเยี่ยมเยือน มาซึมซับบรรยากาศที่สวยงามของเมืองไทย

ผ่านมาสวนผึ้งก็หลายครั้ง แต่ยังไม่เคยเข้าไปเยี่ยมชม “สวนผึ้งออร์คิด” เลยสักครั้ง วันนี้เป็นโอกาสดีที่จะได้เข้าไปเยี่ยมชม หลังลงมาจากห้วยคอกหมู

“สวนผึ้งออร์คิด” สวนกล้วยไม้ที่สัมผัสได้ถึงความรัก ความเอาใจใส่ในงานที่ทำ แค่ก้าวแรกที่สัมผัสผมรู้สึกแบบนั้นจริง ๆ

คำกล่าวของใครบางคนยังดังก้องในจิตสำนึกของผม “ถ้าเรารักที่จะทำอะไร ถนัดที่จะทำอะไรแล้วนั้น ขอให้ทำ ให้ถึงที่สุด แล้วทุกอย่างจะดีเอง”

สวนกล้วยไม้แห่งนี้จึงน่าจะเป็นคำตอบที่ชัดเจนสำหรับคำกล่าวข้างต้น

ความร่มรื่น ความสวยงาม ที่แลกมาด้วยการดูแลเอาใจใส่ เช่นเดียวกับการดูแลผู้มาเยือนอย่างพวกเราด้วยอัธยาศัย มิตรไมตรี สิ่งที่บางทีหาไม่ได้จากสวนใหญ่ ๆ

บ่อปลาที่ไม่ใหญ่มากนัก กับปลาจำนวนมหาศาลที่โผล่มาทักทาย เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมสำหรับสวนกล้วยไม้แห่งนี้

ดอกกุหลาบสีสดสวย หอมเย้ายวนไปทั่ว ปลูกกันอย่างมากมายใกล้เชิงเขา

การดูแลเอาใจใส่ทำให้ผลิดอกสวยงาม ดูไปก็คล้ายอยู่ในดินแดนถิ่นเมืองเหนือที่คุ้นตา

วัยเด็กผมเคยหลงใหลสายรุ้งหลากสี ตอนนี้ผมเห็นสีขาว สีเขียว สีแดง และสีชมพู และก็เพียงพอที่จะทำให้ผมหลงใหล

ความงามของราชินีดอกไม้ ขุนเขาเขียวขจี และบรรยากาศที่สวยงาม ทำให้ผมใช้เวลาอยู่ที่นี่ นานกว่าที่ตั้งใจไว้

          สำหรับนิยามของการเดินทางของแต่ละคนคงต้องแตกต่างกัน แต่สุดท้ายที่ได้รับ คือ ความสุขใจ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมเรื่องราวการเดินทางของผม ยังมีอีกหลายเรื่องราวตามแบบฉบับของผม ม่วงมหากาฬ LIFE FOR TRAVEL

          เฟซบุ๊ก ม่วงมหากาฬ LIFE FOR TRAVEL

          แล้วพบกันใหม่ในโอกาสต่อไปครับ สวัสดีครับ

แนะนำที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว ร้านอาหาร พร้อมคูปองส่วนลดโรงแรม เพียบ

คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ได้ที่นี่ค่ะ