เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณม่วงมหากาฬ สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม และ เฟซบุ๊ก ม่วงมหากาฬ LIFE FOR TRAVEL
ความรู้สึก สุขใจ เกิดขึ้นทุกครั้งเมื่อได้ไปยืนบนยอดดอย ทำให้หลายคนออกเดินทางไปสัมผัสกับความรู้สึกแบบนั้นเสมอ ไม่ต้องรอให้ถึงฤดูฝนฉ่ำ ฤดูหนาวหมอกหนา หรือฤดูร้อนที่แปลกตา เหมือนกับบันทึกการเดินทางของ คุณม่วงมหากาฬ สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่ออกไปสัมผัสกับธรรมชาติในทุกช่วงฤดูกาล ด้วยความคิดที่ว่า "บนความแตกต่างของฤดูกาล ผมคิดว่ายังมีความสวยงามซ่อนอยู่ และการเดินทางของผมจึงเริ่มขึ้น" จากเรื่องราวระหว่างทางของ "วัดผาซ่อนแก้ว" ถึง "ภูชี้ฟ้า" ในเส้นทางธรรมชาติ กับความแตกต่างของฤดูกาล
เส้นทางสายธรรมชาติ ภูเขา ยอดดอยสูง ถ้าเป็นฤดูกาลแบบนี้ ก็คงมีนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมเยือนไม่มากนัก บนความแตกต่างของฤดูกาล ผมคิดว่ายังมีความสวยงามซ่อนอยู่ และการเดินทางของผมจึงเริ่มขึ้น...
อีกหนึ่งพื้นที่ของการเดินทางบนเส้นทางสายธรรมชาติในแบบฉบับของผม ม่วงมหากาฬ LIFE FOR TRAVEL
www.facebook.com/PEESAT.PANTIP
จุดเริ่มต้นจากเขาค้อในเช้าตรู่วันนั้น จุดหมาย คือ วัดผาซ่อนแก้ว เช้า ๆ แบบนี้ดูเงียบเหงา ไม่มีรถวิ่งสวนไปมามากนัก อากาศเย็นสบายท่ามกลางทิวทัศน์ที่สวยงาม
จุดชมวิววัดกองเนียมในวันนี้มีหมอกบาง ๆ ปกคลุม ผมแวะซึมซับบรรยากาศที่สวยงาม แม้จะดูแห้งแล้งแต่ก็มีความสวยงามซ่อนตัวอยู่
จุดชมวิวนี้จึงเป็นมากกว่าทางผ่าน แม้ในฤดูกาลนี้จะดูเงียบเหงา มีเพียงผมกับพระที่กำลังกวาดลานวัด และคำทักทาย 2-3 ประโยค ก่อนจากลาเพื่อมุ่งหน้าสู่วัดผาซ่อนแก้ว
ถนนสาย 12 หล่มสัก-พิษณุโลกในวันนี้ รถวิ่งสัญจรไปมาไม่มากนัก
ท่ามกลางหมู่บ้าน และไม่ห่างจากถนนสาย 12 มากนัก ความยิ่งใหญ่อลังการสามารถมองเห็นได้จากระยะไกล
วัดผาซ่อนแก้ว ความยิ่งใหญ่เหนือขุนเขา 1 ใน 10 ดินแดนในฝัน กาลครั้งหนึ่งต้องไปที่การท่องเที่ยวกำลังโปรโมท ยิ่งเข้าไปใกล้หัวใจของผมก็ยิ่งพองโต
เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาเยือน มาเพราะอยากมา ไม่ได้มาเพราะการโปรโมทหรือมาโปรโมท มาเพื่อให้เห็นความยิ่งใหญ่สวยงาม ท่ามกลางธรรมชาติที่บริสุทธิ์
นอกเหนือจากความยิ่งใหญ่ของวัดผาซ่อนแก้วแล้ว ทิวทัศน์โดยรอบทั่วอาณาบริเวณก็ยิ่งใหญ่สวยงามไม่แพ้กัน
มีคนถามผมบ่อย ๆ ว่าได้อะไรจากการเดินทาง ได้อะไรจากการท่องเที่ยว เอาเวลาไปพักผ่อน หาความสุขไม่ดีกว่าเหรอ จะลำบากเดินทางไปทำไม
ผมก็จะตอบกลับไปทุกครั้งว่า ที่ทำอยู่นี่แหละ คือ การพักผ่อน คือ ความสุขในรูปแบบของผม ความสุขที่ได้เดินทาง ได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น
และถ้าความสุข คือ ขุนเขา สายหมอก สิ่งที่อยู่ตรงหน้านี้มันยิ่งใหญ่กว่าคำว่าความสุข กับวิวทิวทัศน์ของเทือกเขาที่สลับซับซ้อนบริเวณวัด
ภาพของพระพุทธรูปขนาดใหญ่เหนือขุนเขา ต้องแหงนหน้ามองเมื่ออยู่ใกล้ ๆ เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่สำหรับผม
ก่อนการมาที่นี่ ผมเคยแอบคิดว่าวัดแบบนี้จะมีจริงเหรอ วัดที่สวยงามยิ่งใหญ่ตั้งอยู่บนยอดเขา เหมือนดินแดนในฝันมากกว่าโลกของความจริง
ได้เห็นหลายๆ ครั้งจากภาพถ่าย จากสื่อต่าง ๆ มาสักพักใหญ่ แค่เห็นครั้งแรกก็ทำให้รู้สึกอยากมา มาสัมผัสความยิ่งใหญ่ด้วยตาตัวเอง
แล้ววันนี้ผมก็ได้มาจริง ๆ แม้จะมาในวันที่ฤดูกาลไม่เป็นใจ แม้อะไรต่าง ๆ โดยรอบจะดูแห้งแล้งตามฤดูกาล แต่ความสวยงามก็ยังคงเต็มเปี่ยม
ผมถึงได้บอกว่าแม้ฤดูกาลนี้จะร้อน ความแตกต่างของธรรมชาติอาจจะเปลี่ยนไป ต่างจากหน้าฝน หรือหน้าหนาว แต่ก็อยู่บนพื้นฐานของความสวยงามที่แตกต่าง ถ้าไม่มาก็จะไม่มีวันรู้เลยว่ามันแตกต่างกันยังไง
ภาพของต้นหญ้าจากเขียวกลายเป็นสีทองเพราะฤดูกาล บางทีดูไปอาจจะสวยกว่าหญ้าสีเขียว ๆ ก็เป็นได้
จากจุดเริ่มต้นถึงจุดจบของการจากลา ทุกอย่างที่เห็น ทุกอย่างที่สัมผัสเหนือกว่าความฝัน อยากให้ทุกคนมาสัมผัส มาได้ทุกฤดูกาล ทุกวินาทีของความสุขรอการมาเยือนเสมอ
จากวัดผาซ่อนแก้ว ผมใช้เส้นทางสาย 12 หล่มสัก-พิษณุโลก เพื่อขึ้นภาคเหนือ วิวทิวทัศน์ข้างทางในยามเช้าของฤดูร้อนแบบนี้ ก็ยังมีหมอกบาง ๆ ให้ได้เชยชม
ผมใช้เส้นทางสายนี้ไม่บ่อยนัก ส่วนใหญ่ถ้าขึ้นเมืองเหนือก็จะใช้เส้นทางสายหลักมากกว่า แต่ถ้ามีโอกาสผ่านมา ผมมักจอดรถดูความยิ่งใหญ่ของทิวเขาที่สลับซับซ้อนแทบจะทุกครั้งไป
จากเพชรบูรณ์ สู่พิษณุโลก อุตรดิตถ์ แพร่ พะเยา วกเข้าสู่อำเภอเชียงคำ เพื่อมุ่งหน้าสู่ยอดดอยภูชี้ฟ้า อีกหนึ่งดินแดนที่เป็นมากกว่าความฝัน
เส้นทางที่คดเคี้ยว วกไปวนมา และลาดชันไต่ระดับไปตามไหล่เขา ก่อนขึ้นสู่ยอดดอยภูชี้ฟ้า บางทีก็ทำให้รู้สึกท้อได้เหมือนกัน
บริเวณหมู่บ้านชาวเขา และรีสอร์ทที่พักสำหรับนักท่องเที่ยวในฤดูกาลนี้ ดูเงียบเหงาเอามาก ๆ เรียกว่าแทบจะไม่มีนักท่องเที่ยวมาพักกันเลย
แต่สำหรับผมแล้ว ผมกลับรู้สึกชอบแบบนี้มากกว่า ชอบในแบบที่ไม่มีนักท่องเที่ยว ทำให้เงียบสงบ เหมือนว่าโลกใบนี้เป็นของผม
นาฬิกาบอกเวลาตี 5 ผมขับรถขึ้นมายังลานจอดรถตามคำบอกของชาวบ้าน จากจุดนี้ต้องเดินไปอีก 700 เมตร เพื่อไปยังยอดแหลม ๆ ของภูชี้ฟ้า เช้ามืดวันนี้มีเพียงผมคนเดียว บริเวณลานจอดรถไม่มีใครอยู่เลย ฟ้าก็ยังไม่สว่าง ทำให้ดูเงียบเหงาจนรู้สึกกลัวขึ้นมาเหมือนกัน
ต้องรอจนถึง 6 โมงกว่า ถึงจะมีนักท่องเที่ยวขึ้นมาเป็นกลุ่มแรก รู้สึกดีใจที่จะได้ขออาศัยเดินตามไปด้วยคน เพราะไม่กล้าเดินไปคนเดียว หลังเคยได้ยินข่าวนักท่องเที่ยวตกภู
พูดคุยกับเพื่อนใหม่ที่ร่วมเดินทางกันไทป ก็ทำให้คลายเหงา และคลายความเหนื่อยได้เหมือนกัน
กลุ่มเพื่อนใหม่เดินทางมาจากกรุงเทพฯ และเพิ่งมาที่นี่กันครั้งแรก ได้พูดคุยกับคนที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวแนวธรรมชาติเหมือนกัน รู้สึกดีมาก ๆ ได้อะไรมากกว่าความสวยงามของภูชี้ฟ้าเสียอีก
ไกด์นำทางเล่าให้ฟังว่าเคยมีคนตกภูชี้ฟ้าจริง เพราะความมืด และความไม่ระมัดระวัง สมัยก่อนจะยังไม่มีที่กั้นเหมือนตอนนี้
บรรยากาศโดยรอบเงียบสงบ อากาศเย็นพอสมควร แม้จะเป็นฤดูร้อนก็ตาม ดวงตะวันกำลังค่อย ๆ โผล่พ้นเหลี่ยมเขา แสงสีในเวลานี้สวยงามจับใจ
นักท่องเที่ยวทยอยขึ้นมากันเรื่อย ๆ มีชาวต่างชาติขึ้นมากันหลายคนทีเดียว ดูทุกคนยิ้มแย้มต้อนรับดวงตะวันที่กำลังค่อย ๆ สาดแสง
ชาวต่างชาติเสื้อขาว 2 คน ที่เห็นไกล ๆ มากับพี่ผู้หญิงคนไทย ซึ่งเป็นคนท้องถิ่นแถว ๆ นั้น ดูชาวต่างชาติมีความสุขที่ได้มาเยือนภูชี้ฟ้าเอามาก ๆ
แต่ก็อดเสียวไม่ได้เมื่อเห็นพี่ผู้หญิงเดินลงไปตรงด้านล่าง มีความรู้สึกว่าไม่ปลอดภัยแล้ว แม้เธอจะบอกว่าเคยชินและมาบ่อยก็ตาม
มีผู้คนมากมายที่แสวงหาความสุข ความสุขที่แตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับความชอบและความรักในสิ่งที่กำลังทำ
ยิ่งฟ้าใกล้สาง ผู้คนก็เริ่มทยอยกันมาตักตวงความสุขจากธรรมชาติในฤดูกาลที่แตกต่าง แต่ความสวยงามก็ไม่แพ้ช่วงเวลาไหน ๆ
เทือกเขาที่สูงใหญ่ ดูทำหน้าที่หลายอย่างจนเกินตัว ทั้งการกั้นพรมแดน การตั้งตระหง่านรอการมาเชยชม และการดึงความทรงจำ ความรู้สึกดี ๆ ให้ออกมาจากจิตใจ
ดวงตะวันกลับมาทำหน้าที่อีกครั้ง ต้อนรับผู้มาเยือนที่อยู่บนยอดดอยภูชี้ฟ้า ช่วงเวลาดี ๆ ที่ต้องจดจำไปตลอดชีวิต
และนี่แหละที่เรียกว่าความสุข ความสุขที่ราว ๆ 10 กว่าชีวิตกำลังแสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติ ความสุขจากสีหน้า แววตา รอยยิ้มที่กลั่นออกมาจากจิตใจ
จุดที่ผมยืน คือ ประเทศไทย เบื้องล่าง คือ ประเทศลาว มีความรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเป็นยักษ์ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าดูเล็กจิ๋วไปหมด
ในระดับความสูงกว่า 1,600 เมตร แต่ผมกลับรู้สึกว่ามันสูงมากจริง ๆ สูงจนไม่กล้าไปยืนใกล้ ๆ รู้สึกหวาดเสียว แม้จะยืนอยู่ห่าง ๆ ก็ตาม
ช่วงเวลาที่ดูเหมือนทุกคนจะรอคอย รวมทั้งผมด้วย เป็นช่วงเวลาของดวงตะวันที่อยู่เหนือขุนเขา และสาดแสงส่องมายังทิวเขา เสียงกดชัตเตอร์และเสียงเต้นของหัวใจดังกว่าเสียงการพูดคุย
ความสุขบนยอดดอยภูชี้ฟ้าในฤดูร้อน ความสวยงามผมคิดว่าไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าฤดูกาลไหน ๆ
ข้อดีอีกอย่างที่ผมชอบในการมาท่องเที่ยวฤดูร้อนบนยอดดอย คือ จะมีนักท่องเที่ยวไม่มากนัก แต่ถึงจะไม่มากก็มีไม่ต่ำกว่า 10 คนเหมือนกัน ถ้าเป็นหน้าท่องเที่ยว คนต้องมหาศาลแน่ ๆ และความปลอดภัยก็จะมีน้อยลง
ชายชาวต่างชาติยืนถ่ายภาพบนยอดดอยภูชี้ฟ้าด้วยความตั้งใจ ใช้เวลาอยู่นานทีเดียว เห็นภาพแบบนี้แล้วก็อดภูมิใจในความเป็นไทยไม่ได้
น้อง ๆ ชาวเขาก็ขึ้นมาหารายได้พิเศษด้วยการให้นักท่องเที่ยวถ่ายภาพร่วมกัน แลกกับรายได้ที่อาจดูไม่มากสำหรับใคร แต่อาจดูยิ่งใหญ่สำหรับพวกเธอ
ภาพของคู่รักที่แสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติ ดูแล้วรู้สึกอบอุ่นแม้ในยามที่อากาศหนาวเย็นก็ตาม
คู่รักชาวต่างชาติก็หยอกล้อกันอย่างมีความสุข ทุกสิ่งทุกอย่างบนยอดดอยภูชี้ฟ้าอบอวลไปด้วยความสุข ความสวยงาม
การแสดงออกอย่างโรแมนติกของคู่รักชาวต่างชาติ ทำให้ผมอดอมยิ้มไม่ได้ ความสุขของการเดินทางที่ไม่ว่าฤดูกาลไหน ๆ ก็สวยงาม
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมเรื่องราวการเดินทางบนเส้นทางสายธรรมชาติ ยังมีอีกหลายเรื่องราวในพื้นที่สีเขียว ไอหมอก และทิวเขา ตามแบบฉบับของผม ม่วงมหากาฬ LIFE FOR TRAVEL
www.facebook.com/PEESAT.PANTIP
แล้วพบกันใหม่ในโอกาสต่อไปครับ สวัสดีครับ
