เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณคนหาของป่า สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม
ดอยอ่างขาง นับเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สร้างความประทับใจและเป็นแรงบันดาลใจให้นักเดินทาง หลายคนไปสัมผัสกับความสวยงามมากมายที่รายล้อมเอาไว้ ทั้งขุนเขาสลับซับซ้อน ทะเลหมอกสุดสายตา ดอกไม้นานาชนิด หรือวิถีชีวิตที่เรียบง่ายของชาวบ้าน ฯลฯ แหม...พูดจนเห็นภาพขนาดนี้เพื่อน ๆ หลายคนคงเตรียมตัววางแผนไปเที่ยวดอยอ่างขางกันแล้ว วันนี้เราเลยไปหยิบเอาภาพความประทับใจของ คุณคนหาของป่า สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่ได้เดินทางขึ้นไปสัมผัสความงามเหล่านั้นมานำเสนอให้เพื่อน ๆ ได้ชมกัน จะสวยงามขนาดไหนไปดูกันเลยจ้า
.gif){kind=icon}
อ่างขาง...นิดหน่อย...ผ่านมุมมองของผม
ได้มีโอกาสไปเที่ยวดอยอ่างขาง จ.เชียงใหม่ เมื่อประมาณสิ้นปีที่แล้วครับ เป็นการไปเยือนดอยอ่างขางครั้งที่ 2 ในชีวิตของผม (ครั้งแรกไปตอนเด็ก ๆ ไม่มีกล้องส่วนตัว) ประทับใจมาก รอบนี้ตั้งใจจะไปดูน้ำค้างแข็งให้เห็นกับตาสักครั้งในชีวิตครับ เพราะตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยเห็นเลยสักครั้ง และก็สมใจครับ แม้จะเล็กน้อยก็ตาม เลยอยากจะแบ่งปันอีกหนึ่งมุมมองเกี่ยวกับดอยอ่างขางที่ผมได้พบได้เห็นให้เพื่อน ๆ ที่ยังไม่เคยไป เป็นอีกหนึ่งอัลบั้มเพื่อจะได้กระตุ้นให้เพื่อน ๆ มาเที่ยวกันเยอะ ๆ ครับ เมืองไทยเราสถานที่ท่องเที่ยวสุดยอดไม่แพ้ต่างประเทศแน่นอนครับ ^_^
ใครมาอ่างขางช่วงหนาวนี้ ร้อยทั้งร้อยอยากเห็นดอกซากุระญี่ปุ่นนี้ทั้งนั้นครับ แต่ก็อยู่ที่โชคเหมือนกันว่าจะเจอมาก/น้อย
เนื่องจากผมไปนอนคืนเดียวภาพจึงไม่มาก เลยไม่สามารถถึงขั้นรีวิวแบบละเอียดได้ ก็จะขอเล่าแบบคร่าว ๆ เอาพอเข้าใจกันนะครับ
สำหรับดอยอ่างขางนี้ก็ถือว่าเป็นโครงการหลวงแห่งแรกของประเทศไทย ที่อยากจะแนะนำให้ไปชมกันก่อนก็เป็นสวนดอกไม้ในพื้นที่ของโครงการ ค่าเข้าก็ตกคนละ 50 บาทเองครับ ด้านในมีพืชและดอกไม้งาม ๆ เยอะมาก ผมมีเวลาน้อยก็จะให้ชมกันนิด ๆ หน่อย ๆ ตามหัวข้อกระทู้ แหะ ๆ
ส่วนหนึ่งของดอกไม้ในสวน 80 ภายในโครงการหลวงครับ
ภายในสวนดอกไม้ของโครงการหลวงมีต้นเมเปิลญี่ปุ่นต้นเล็ก ๆ ไม่ใหญ่อยู่ภายในสวนบอนไซ ผมแวะไปถ่ายรูปมาสวยดีนะครับ อยากให้ลองแวะกันไปดู เพราะส่วนมากจะขับผ่านกันซะส่วนใหญ่ส่วนนี้ ฮา ๆ
พอตกเย็นมารีบบึ่งออกจากสวนดอกไม้โครงการหลวงมาตามทางแยกด้านหลังจะมีทางแยกซ้ายขวา ถ้าเลี้ยวซ้ายจะไปบ้านนอแล (ที่มีสวนสตรอว์เบอร์รีโครงการหลวง) กะวกกลับไปทางเก่ากลับไปบริเวณด้านหน้าสวนดอกไม้ของโครงการหลวง ผมเลือกที่จะไปเก็บแสงเย็นที่ไร่สตรอว์เบอร์รีดู เพราะได้ข่าวว่าสวย ระหว่างทางเข้าไปในไร่สตรอว์เบอร์รีมองด้านขวาเราจะเห็นฐานปฏิบัติการของทหารบ้านนอแล บริเวณนี้จะติดกับชายแดนพม่าครับ เคยเห็นคนมาถ่ายภาพตอนเช้าเก็บหมอกสวยดี
สัพเพเหระข้างทางครับ
ระหว่างเอ้อระเหยลอยชายถ่ายภาพไปเรื่อย ๆ พระอาทิตย์ก็ใกล้ลับขอบฟ้า รีบบึ่งกันมาที่ไร่สตรอว์เบอร์รี สวยจริง ๆ ครับ
อีกมุมกับไร่สตรอว์เบอร์รีโครงการหลวง มาซะเย็นเลย พรุ่งนี้เช้ากะจะมาฟาดสตรอว์เบอร์รีที่นี่สักหน่อยครับ ได้ข่าวว่าสดและหวานมาก ๆ
The way back to home…ทางกลับบ้านของเราแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน เรียบง่ายบ้าง ขรุขระบ้าง แต่พอถึงที่หมายเราก็พบความสุขจริงไหมครับ ? (หรือบ้านของใครบางคนอาจจะคือนรกก็ได้ แต่ก็คงส่วนน้อย)
หลังพระอาทิตย์ตกดินเราก็พากันกลับที่พัก ผมไม่ได้ถ่ายภาพรีวิวที่พักนะครับเพราะเอาเฉพาะแค่พอซุกหัวนอน ผมกับเพื่อนก็วางแผนกันว่าพรุ่งนี้เช้าเราจะเลือกไปทางไหนดี ระหว่างไปดูน้ำค้างแข็งเกาะยอดหญ้าภายในสวนดอกไม้โครงการหลวง หรือจะไปดูหมอกและพระอาทิตย์ยามเช้าที่บริเวณค่ายทหารตรงทางขึ้นดอยอ่างขาง
สรุปแล้วเราเลยเลือกที่จะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นบริเวณค่ายทหารกันก่อนครับ เพราะคิดว่ายังไงน้ำค้างแข็งเราต้องได้เห็นกันแน่ ก็เพราะอุณหภูมิคืนที่ผ่านมานั้น -1 องศา พอเช้าปุ๊บเรารีบบึ่งกันไปที่ค่ายทหารเพื่อดูพระอาทิตย์กับทะเลหมอก แต่ปรากฏว่าจ๋อยครับ ไม่มีหมอกแถมยังไปยืนถ่ายภาพตรงจุดถ่ายภาพไม่ได้ด้วยเพราะวันที่เราไปดันมีค่ายเพลงเพื่อชีวิตมาขอพื้นที่ถ่ายทำ MV บริเวณจุดชมวิว เฮ้อ...แบบนี้คนมาไกล ๆ ก็จ๋อยสิครับ อะไรก็ไม่เป็นใจ
ถึงจะพลาดทะเลหมอกแต่ก็ยังมีอีกหนึ่งไฮไลท์รอเราอยู่ครับ มุ่งหน้ากันสู่สวนโครงการหลวงกันเลย
เดิน ๆ ดุ่ม ๆ ดูว่าเราจะได้เจอน้ำค้างแข็งดั่งที่ใจอยากเห็นไหม สายตาก็พลันไปเห็นหญ้าสีขาว ๆ เอ๊ะ ใช่ป่าวหว่า ?
เย้ ในที่สุดก็ได้เห็นกับตาแล้วครับ !
เหมยขาบ, แม่คะนิ้ง หรือน้ำค้างแข็งบนยอดหญ้า จะเกิดบนยอดหญ้าในที่ที่อุณหภูมิประมาณ 1 องศาเป็นต้นไป ที่ที่จะเกิดต้องเป็นยอดหญ้าบริเวณหลุบหรือลานที่ไม่มีลมนะครับ ถ้ามีลมจะทำให้น้ำค้างแข็งละลายก่อนเช้าจะอดเห็นกัน
รวมมิตรน้ำค้างแข็งอีกสักภาพครับ แม้จะไม่มากแต่ก็ประทับใจละครับ T_T
หลังจากดื่มด่ำกับน้ำค้างแข็งบนยอดหญ้าแล้ว ดูนาฬิกาก็ยังไม่ได้สายมาก เลยกะว่าจะรีบไปดูที่ไร่สตรอว์เบอร์รีบ้านนอแล เผื่อว่าจะยังมีหมอกครับ รีบขึ้นไปดูกันเลย
พอไปถึงจริง ๆ ก็ผิดหวังเล็กน้อยที่ไม่ได้เห็นหมอกมาเต็มเหมือนที่คนอื่นเขาเคยถ่ายรูปมาลงกันนะครับ แต่ผมก็ฟินในแบบของผมนะครับ >_<
สำหรับคนที่อยากทานสตรอว์เบอร์รีสด ๆ ของไร่นี้นะครับ เค้าไม่ขายกันบนนี้นะครับ ต้องลงไปซื้อในสวนที่โครงการหลวง แต่วันที่ผมไปผมไม่ทราบเลยจะถามซื้อกับชาวเขาแถวนั้น เค้าก็เอาออกมาจะขายให้ผม เค้าบอกว่าให้รีบซื้อ ผมก็งง ๆ จะรีบทำไม สักพักมีมอเตอร์ไซค์ผ่านมา ชาวเขาบอกเจ้าหน้าที่มารีบเก็บ พึ่บ ! หายเกลี้ยงเลยถึงบางอ้อ อ๋อ...เค้าไม่ให้ชาวเขาขายสตรอว์เบอร์รีให้นักท่องเที่ยวโดยตรง เค้าให้ซื้อผ่านทางโครงการหลวงนะครับ แหม เกือบรับของโจรซะแล้ว !!!
หันมองซ้ายมองขวา ไม่รู้จะถ่ายอะไรเพราะหมอกบาง ๆ ก็หายไปแล้ว ถ่ายนี่แล้วกัน ! แฟนใครไม่รู้ขอยืมเป็นแบบหน่อย ฮา ๆ
ที่ยอมตื่นแต่เช้าฝ่าลมหนาว ท้าความเมื่อย ควักกระเป๋าสตางค์ไม่ใช่อะไร เหตุผลหลักแค่ "อยากสัมผัสธรรมชาติ" อย่างใกล้ชิดเท่านั้นครับ อายุยังน้อย...เจ้าจงออกไปดูโลก แก่ตัวไปก็ไม่อยากไปไหนแล้วครับมันเมื่อย !
จบแล้วครับสำหรับทริปอ่างขางนิด ๆ หน่อย ๆ ของผม หวังว่ากระทู้นี้จะช่วยเป็นแรงบันดาลใจให้ทุกท่านที่ทำงานยอมออกไปเที่ยวไปพักผ่อนบ้างนะครับ เชื่อเถอะครับว่าการท่องเที่ยวนั้นสร้างแรงบันดาลใจได้จริง ๆ ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาชมครับ ^_^ เพื่อน ๆ ใครเล่นเฟซบุ๊กแอดมาคุยกัน แลกเปลี่ยนความรู้ประสบการณ์กันได้นะครับ www.facebook.com/boy.crutdfc บอยครับ
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาชมครับ ^_^
