เยือนค่ายบางกุ้ง แวะชมตลาดน้ำบางน้อย

หมุนชีวีให้ช้าลงกับบ้านสวนในอัมพวา ตอนจบ (e-magazine)

          สำหรับผู้ที่เคยผ่านมาแล้วผ่านไป แต่ไม่เคยหยุดนอนนิ่ง ๆ ณ ริมน้ำในอัมพวา เชื่อเราเถอะว่าคุณยังไม่ได้ลิ้มรสวิถีแบบอัมพวาอย่างเต็มตัว เพราะความมืด สายน้ำ และเสียงจิ้งหรีดเบา ๆ พร้อมหิ้งห้อยตัวน้อยที่รายล้อมอยู่รอบตัว จะทำให้คุณไม่มีวันลืมค่ำคืนอันเงียบสงบได้เลย

          การได้ลองมาเอนกายที่มุมเงียบ ๆ ซึ่งห่างออกมาจากตัวของ ตลาดน้ำอัมพวา เสียหน่อย อาจทำให้หลายคนคิดว่า "แล้วจะได้อารมณ์แบบตลาดน้ำหรอ" ขอย้ำชัด ๆ ตรงนี้เลยแล้วกันว่า เด็ดสุด ๆ เพราะคุณจะห่างไกลจากเสียงเจาะแจ โดยมีเพียงเสียงลมพัดเบา ๆ กับสายน้ำที่ดูจะไหลเฉื่อย ๆ

          เมื่อความเงียบมาเยือนแบบเต็มตัว และความเหนื่อยล้าที่ทำให้ทุกชีวิตหลับใหลแบบไม่รู้เวล่ำเวลา "ก๊อก ก๊อก" เสียงเคาะประตูแบบไร้ผู้คนทักทายก็มาเยือนที่หน้าประตูบ้าน แต่ แต่ แต่ เมื่อเหลือกตาดูแล้วไม่มีใครโผล่หัวไปเปิด แล้วนั่นนะเสียงเคาะจากคนหรือวิญญาณ เอาเป็นว่า ในที่สุดเวลาผ่านไป 10 นาที ก็ยังไม่มีมนุษย์หน้าไหนกล้าปลดกลอนประตู จนในที่สุดเสียงเคาะก็ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมคำหวาน ๆ ว่า "ใส่บาตรจ้า" แหม…โล่งอก


          สำหรับชาวกรุงผู้คุ้นชินกับการตักบาตรราว ๆ เจ็ดโมงเช้า อาจต้องปรับตัวกันสักหน่อย หากจะลองมาสัมผัสอัมพวาแบบถ่องแท้ เพราะถ้าบอกว่า "พระจะมาแล้ว" นั่นหมายถึงคุณต้องพร้อม ไม่ใช่ว่านอนอีกสิบนาทีเถอะกว่าพระจะมาถึง ตามสไตล์คนเมือง ซึ่งสิ่งที่สำคัญของการหลบมาใช้ชีวิตในคลองเงียบ ๆ เช่นนี้ จะทำให้คุณได้ใส่บาตรริมท่าน้ำหน้าบ้านพัก โดยมีพระสงค์พายเรือไม้ลำเล็กมารับบาตร เหมือนอย่างในสมัยก่อนไม่มีผิด

          หลังจากทำบุญเสริมบารมีกันเรียบร้อยแล้ว การนั่งจิบชากาแฟหน้าพร้อมปาท่องโก๋ให้ท้องไม่ว่างหน้าระเบียง คือสิ่งที่ผู้มาเยือนควรทำ การจะออกไปเดินสำรวจพื้นที่ ซึ่งในสวนมะพร้าวของย่านนี้ จะมีบางบ้านที่ทำน้ำตาลมะพร้าวขาย และถ้าจำไม่ผิดชาวบ้านยังยิ้มแย้มต้อนรับนักท่องเที่ยว ให้เข้าไปดูกรรมวิธีการทำได้แบบไม่เสียสักแดงเดียว แต่ถ้าไม่อยากเดินให้เมื่อยตุ้ม การนำจักรยานเข้าไปปั่นชมวิวทิวทัศน์ตามท้องถนนสายเล็ก ๆ ที่มีต้นไม้ขึ้นอยู่อย่างเขียวชอุ่มก็เป็นอีกกิจกรรมที่น่าสนใจไม่ใช่น้อย


          ลองชิลล์ตามสไตล์คนอัมพวาไปแล้ว ก็ถึงคิวที่จะเก็บกระเป๋าแล้วหอบหิ้วสัมภาระ ไปตะลอนทัวร์กันต่อกับสถานที่ในตำนานอย่าง "ค่ายบางกุ้ง" ที่อยู่ไม่ไกลจากตลาดน้ำอัมพวา ซึ่งเมื่อไปถึงคุณจะสังเกตเห็นแนวกำแพงจำลอง ที่สร้างไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์จากการสู้รบของค่ายทหารเรือไทย ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ หลังจากเหตุการณ์เสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 เมื่อ พ.ศ. 2310 สมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์ ได้โปรดให้ยกกองทัพเรือมาตั้งค่ายที่ตำบลบางกุ้ง จึงทำให้สถานที่แห่งนี้มีสมญานามว่า "ค่ายบางกุ้ง"

          ในอดีตเมืองแม่กลองถือเป็นเส้นทางที่กองทัพพม่าใช้ในการเดินทัพ จึงทำให้มีการสร้างกำแพงล้อมวัดบางกุ้งให้อยู่กลางค่าย เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจและเป็นที่เคารพบูชาของทหาร จากนั้นพระเจ้าตากสินได้โปรดให้คนจีนจากระยอง ชลบุรี ราชบุรี และกาญจนบุรี รวบรวมผู้คนมาตั้งเป็นกองทหารรักษาค่าย ค่ายนี้จึงมีชื่อเรียกอีกอย่างหนี่งว่า "ค่ายจีนบางกุ้ง" โดยพระองค์ทรงให้ชื่อของทหารเหล่านี้ว่า "ทหารภักดีอาสา"


          นอกจากค่ายบางกุ้งจะมีตำนานเท่ ๆ แล้ว ในบริเวณของวัดบางกุ้งยังมีความมหัศจรรย์อยู่ที่โบสถ์ ซึ่งจะถูกปกคลุมด้วย ต้นไม้ขนาดใหญ่ถึง 4 ชนิด คือ ต้นโพธิ์ ต้นไทร ต้นกร่าง และต้นไกร จนทำให้วัดบางกุ้งได้รับยกย่องให้เป็นหนึ่งใน Unseen Thailand

          โดยภายในวัดมีโบสถ์เก่าอันเป็นที่ประดิษฐาน "หลวงพ่อพุทธมณีนิล" พระประธานเป็นพระพุทธรูปปั้นขนาดใหญ่ หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า "หลวงพ่อดำ" พระพุทธรูปปางมารวิชัยขนาดใหญ่ สมัยอยุธยาตอนปลาย เป็นที่เคารพบูชาของคนในท้องถิ่น รวมไปถึงชาวไทยที่มาจากทั่วทุกสารทิศ ซึ่งมาสักการะและชมความมหัศจรรย์ของโบสถ์ที่ดำรงอยู่ด้วยการค้ำยันแห่งรากไม้ และไม่ว่าวันที่คุณไปค่ายบางกุ้งนั้น จะมีอากาศร้อนอบอ้าวเพียงใด แต่เมื่อเข้าไปในโบสถ์ ความร่มรื่นทั้งจากต้นไม้และความงามของพระพุทธรูปจะทำให้พุทธศาสนิกชนเย็นกายเย็นใจได้อย่างไม่น่าเชื่อ


          เข้าวัดเข้าวาเป็นที่เรียบร้อย ก็ถึงเวลาท้องร้องจ๊อก ๆ ซึ่งมื้อเที่ยงของวันนี้ เราขอแนะนำให้ไปเพลินตาเพลินกายกับอีกหนึ่งตลาดน้ำ ที่ยังไม่ถูกคลื่นกระแสนิยมรบกวนจนเกินงาม โดยระยะทางจากค่ายบางกุ้งไปถึง "ตลาดน้ำบางน้อย" ก็ไม่ไกลเกินไป ซึ่งทางเข้าของตลาดน้ำแห่งนี้จะอยู่ในบริเวณของวัดเกาะแก้ว ที่มีลานจอดรถกว้างขวาง เมื่อไปถึงทางเท้าเข้าสู่ตลาด คุณจะพบกับลมเย็น ๆ พัดผ่านมาเหมือนเป็นคำทักทายให้หายเหนื่อย

          และเมื่อทอดน่องมาได้หน่อย ร้านชิค ๆ อย่าง "เสน่ห์บางน้อย" ที่เป็นเหมือนแกลลอรี่รวบรวมภาพถ่ายสวย ๆ จากมุมต่าง ๆ ในอำเภอบางคนที และตลาดน้ำที่ว่านี้เข้าไว้ด้วยกัน นอกจากจะมีภาพให้ดูจนเพลินตาแล้ว ที่เสน่ห์บางน้อยก็ยังมีของประดับเก๋ ๆ ไม่ว่าจะเป็น แว่นตาแฟนซี วิกผมเฮฮา หรือแม้แต่เต้าดูม ๆ แขวนคอ ให้ผู้มาเยือนได้นำไปตกแต่ง เพื่อเข้าฉากถ่ายรูปได้แบบไม่คิดสตางค์


          เดินเข้าไปอีกนิดยังมีร้านขายของท้องถิ่นให้เห็นอยู่มากมาย ทั้งกระปิคลองโคน น้ำตาลมะพร้าว และของกินอีกมากหน้าหลายตา ซึ่งที่เด็ดจริง ๆ ในแบบที่เราไม่เคยเห็นคงหนีไม่พ้น โรตีที่คนจีนขาย เอ๊ะ ๆ งงละซิ เพราะโรตีควรมาจากแดนภารตะ แต่สำหรับโรตีขึ้นชื่อของตลาดน้ำบางน้อยกลับเป็น "โรตีแต้จิ๋ว" ที่ไม่เหมือนโรตีทั่ว ๆ ไป เนื่องจากมีแผ่นแป้งเนื้อนุ่ม ส่วนไส้ในคือ งาขาว ถั่วบด และน้ำตาล ซึ่งทานแล้วจะให้ความรู้สึกนุ่ม ๆ หอม ๆ จัดเป็นของว่างที่เพลินปากได้ไม่น้อย

          สำหรับมื้อเที่ยงแบบบ้าน ๆ ขอแนะนำให้ไปชิม "ร้านก๋วยเตี๋ยวโอเล่" ที่แอบเด็ดขาดตรงน้ำซุปกับเครื่องเน้น ๆ และเส้นเหนียวนุ่ม ซึ่งซดน้ำแกงร้อน ๆ ในยามบ่ายกับนั่งเหม่อมองน้ำใส ๆ จนเห็นปลาเสือตอ ก็เป็นไฮไลท์ชั้นเยี่ยมที่จะมาปิดทริปแบบสโลวไลฟ์ของเราได้อย่างสมบูรณ์แบบ


          หากวันใดคุณเริ่มรู้สึกเบื่อกับชีวิตอันว้าวุ่นในเมืองหลวง ให้ลองพากายและใจหลบมาพักกับวันเวลาที่หมุนช้าลงในบ้านสวนสวย ๆ ในอัมพวา แล้วคุณจะรู้ว่า เพียงชั่วข้ามคืน ทุกข์ เศร้า เหงา โศก ก็ละริ่วละลอยหายไปได้







ลิขสิทธิ์บทความของ e-magazine.info
ติดตามบทความ ท่องเที่ยว หรืออ่าน แมกกาซีน