เที่ยวเมียนมา เดินสำรวจย่างกุ้ง กับมุมเมืองยุคอาณานิคม ฉบับคนมีเวลาน้อย

          สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ ก็มีทั้งตู้เสื้อผ้า ตู้เซฟ เสื้อคลุม เตารีด กาต้มน้ำร้อน และมินิบาร์ ฯลฯ ในห้องน้ำก็มีอุปกรณ์อาบน้ำครบครัน เช่น เซตครีมอาบน้ำ ยาสระผม แปรงสีฟัน หมวกคลุมผม และหวี พร้อมด้วยอ่างอาบน้ำที่สามารถเปิดม่านมองเห็นด้านนอกได้

          นอกจากนี้ในโรงแรมยังมีสปา สระว่ายน้ำ ฟิตเนสเปิดตลอด 24 ชั่วโมง ห้องประชุม ร้านอาหารอิตาเลียน และบาร์ริมสระว่ายน้ำ พร้อมสรรพในทุกไลฟ์สไตล์การพักผ่อน ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ www.accorhotels.com

          รถของโรงแรมไปจอดทางฝั่งประตูด้านทิศใต้ ซึ่งเจดีย์ชเวดากองจะมีทางเข้าทั้ง 4 ฝั่ง แต่ละฝั่งจะมีทางเข้าสำหรับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติและชาวเมียนมาแยกกัน ซึ่งนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติจะมีค่าธรรมเนียมคนละ 8 ดอลลาร์สหรัฐ หรือราว ๆ 243-250 บาท

          เมื่อเจ้าหน้าที่ตรวจสอบแล้วว่าแต่งกายสุภาพ เป็นเสื้อผ้าแขนยาวและขายาว ไม่รัดรูป ไม่บางจนเกินไป ก็จะให้ถอดรองเท้า ถุงเท้า รวมทั้งถุงน่องฝากไว้ และด้วยสาเหตุนี้เราเลยขอแนะนำให้มาเที่ยวชมกันตั้งแต่เช้าหรือช่วงบ่ายแก่ ๆ ไปแล้ว มิเช่นนั้นเท้าอาจจะต้องสัมผัสกับพื้นและเจอกับอากาศร้อน ๆ จนทำให้หมดสนุกได้นะ

          จากเจดีย์ซู่เลเราจะเดินข้ามถนนไปยังถนน Maha Bandula จากที่เคยชินกับการต้องมองรถทางซ้ายก่อน ก็ต้องเปลี่ยนเป็นมองทางขวาก่อนแทน เพราะรถยนต์ที่นี่จะขับพวงมาลัยซ้าย และแล่นทางเลนขวา รถยนต์ขับกันเร็วพอสมควร แต่ดูเหมือนคนท้องถิ่นจะชินเสียแล้ว เพราะเขาเดินข้ามถนนกันไป-มาแบบสบาย ๆ ต่างกับคนต่างถิ่นอย่างเราที่ยืนชะงักอยู่หลายครั้ง จนสุดท้ายต้องทำใจกล้า รีบแฝงตัวเข้าไปกับกลุ่มคนท้องถิ่น แล้วรีบเดินตามไปอย่างเร็วไว

          เมื่อเดินเข้าสู่ถนน Maha Bandula จะเห็น Yangon City Hall อยู่ทางซ้าย เป็นอาคารสีขาวหลังใหญ่ดูโอ่อ่า มีสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานระหว่างสไตล์โคโรเนียลและเมียนมา แสงอาทิตย์ยามเช้ายิ่งขับให้อาคารแห่งนี้ดูมีพลังและมั่นคง

          ฝั่งที่เรายืนอยู่นี้อาจจะดูวุ่นวายสักนิด เพราะเป็นป้ายรถโดยสารประจำทางหลักในย่านเมืองเก่า เก้าอี้นั่งรอรถแทบไม่เคยว่างเว้น คนเก่าไป คนใหม่มา ผลัดเปลี่ยนกันไปทุกนาที เหมือนกับแสงอาทิตย์ในตอนนี้ที่เริ่มเลื่อนขึ้นสู่ท้องฟ้าและส่องแสงลอดผ่านหมวกสานใบเล็กแยงเข้ามาที่ตา ทำให้เราต้องเดินออกจากจุดที่ยืนอยู่

          เดินถัดมาอีกนิดทำให้ได้เห็นตึก Ayeyarwady Bank ตรงหัวมุมถนนฝั่งเดียวกับ Yangon City Hall เป็นอาคารทรงยุโรปสวยงาม สีขาว-ครีม มียอดโดมโดดเด่น พร้อมด้วยตัวอักษรชื่อธนาคารทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทย ประตูยังคงปิดสนิท ด้วยยังไม่ถึงเวลาทำการ ความสวยงามของอาคาร ถ้าใครได้เห็นก็คงอยากจะเก็บบันทึกภาพไว้ในกล้อง รวมถึงเราด้วย ที่ถ่ายรูปเพลินจนไม่รู้ตัวว่าขาสั้น ๆ นี้ได้ก้าวเข้ามาสู่บนท้องถนนแล้ว จนกระทั่งเสียงบีบแตรจากรถได้ดังขึ้น ด้วยสัญชาตญาณรีบหันมองก็เห็นว่ารถคันใหญ่กำลังพุ่งมาด้วยความเร็ว แต่ขาเราไวกว่า รีบก้าวถอยหลังหลบมาทันที

          ภายในสวนมีผู้คนบางตา ด้วยเป็นวันทำงานปกติ แต่ก็มีให้เห็นหลากหลายกลุ่มคน บ้างก็มาวิ่งออกกำลังกาย บ้างก็นั่งคุยเล่นพักผ่อนชิล ๆ ใต้ร่มไม้ บ้างก็มานั่งปิกนิกกินข้าวยามเช้ากับครอบครัว เสียงล้อจักรยานแกร๊ก ๆ ได้มาหยุดอยู่ที่ด้านหลัง พอหันไปก็ได้เจอกับพี่ผู้ชายร่างอวบหนากำลังยืนยิ้มให้ เราชะงักไปนิดหนึ่ง...

          “Where are you from ?” ขณะที่กำลังจะก้าวขาผละถอยหลัง แกก็ทักทายมาเสียก่อน

          “Um...Thailand” เป็นการตอบกลับที่ดูระวังตัวเล็กน้อย เพราะยังไม่รู้ว่าคนตรงหน้าจะเข้ามาสนิทสนมด้วยแบบไหน

          แต่ทันทีที่พี่ผู้ชายได้ยินคำว่าไทยแลนด์ ก็ดูจะตื่นเต้นขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด และเล่าให้ฟังอีกว่าเคยไปกรุงเทพฯ ชอบเมืองไทย และอาหารไทยมาก คนไทยน่ารัก เป็นมิตร และอีกสารพัดสิ่งที่พี่เขาจะนึกออก เราได้แต่ยืนฟังและยิ้มสวย ๆ เหมือนสาวสยาม เพราะหาช่องแทรกพี่เขาพูดไม่ได้เลย จนเห็นสมควรแก่เวลาจึงต้องขัดขึ้น

          “It’s really nice to meet you here but it’s time to go.”

          “Oh, Sure. ลา-ก่อน-ครับ พบ-กัน-ใหม่-ครับ”

          พี่ชายแปลกหน้าพูดประโยคสุดท้ายแบบไม่มั่นใจนัก ค่อย ๆ พูดออกมาทีละคำ จนเราลุ้นไปด้วย แต่ก็สามารถพูดจนจบ ปรบมือให้ไปหนึ่งชุด ก่อนจะเดินจากมาด้วยความรู้สึกเสียดาย ที่ไม่ได้ลาพี่เขาด้วยภาษาเมียนมาด้วยเช่นกัน เพราะไม่ได้ศึกษาคำอื่นมาเลย นอกจาก “มิงกะลาบา”

          มิตรภาพเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างทางจางหายไปแล้ว ก็ได้เวลาเดินหน้าต่อไป จากประตูสวนสาธารณะฝั่งนี้จะเห็นอาคาร High Court of Yangon Region อยู่ตรงข้าม ศาลสูงสุดของย่างกุ้ง อาคารสไตล์โคโลเนียลสีแดงเลือดหมูสุดโดดเด่น สลับด้วยลวดลายปูนปั้นสีครีม มีนาฬิกาขนาดใหญ่อยู่ด้านบน ก้มลงมองนาฬิกาดิจิตอลในมือถือ โอ้...ตรงกันเป๊ะ ! “ถึงแม้จะเก่า แต่ก็ยังเก๋านะ” เจ้านาฬิกาคงอยากบอกเราแบบนี้ :)

          ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ บนถนนเส้นนี้ก็ยังมีอาคารอีกหลายหลังในสไตล์เดียวกันที่ตั้งเรียงรายให้เดินถ่ายรูปเรื่อย ๆ หลากหลายมุม 

         และจากร้านนี้กาแฟแห่งนี้ก็ยังสามารถที่จะเดินไปทางฝั่งแม่น้ำย่างกุ้งได้ด้วย บริเวณนั้นจะมีทั้งท่าเรือเฟอร์รีย่างกุ้ง, Yangon Custom House, ตลาดท้องถิ่นริมแม่น้ำ และอาคารสวย ๆ ให้เดินละเมียดละไมถ่ายรูปอีกหลายแห่ง รวมถึงโกดังเก่าสีน้ำตาลขนาดใหญ่ และโรงแรมสวยคลาสสิก แล้ววนกลับมาที่โรงแรม ก็เป็นเวลาพอดิบพอดีกับการเตรียมตัวกลับกรุงเทพฯ บอกเลยว่ามีเวลานิดเดียวก็เที่ยวพอ :)

• ประเทศเมียนมา เป็นหนึ่งในประเทศที่คนไทยสามารถไปเที่ยวได้โดยไม่ต้องขอวีซ่า (ทางอากาศยานเท่านั้น) และยังสามารถพำนักได้นานถึง 14 วัน
   
• เมื่อเดินทางท่าอากาศยานนานาชาติย่างกุ้ง ไม่ต้องเขียนใบ Arrival Card เดินถือพาสปอร์ตเข้าไปยังด่านตรวจคนเข้าเมืองได้เลย
   
• การเดินทางท่องเที่ยวในย่างกุ้ง จะมีรถประจำทางให้บริการถึงยังจุดสำคัญทั่วเมือง แต่ถ้าเร่งรีบหรือสัมภาระเยอะก็มีแท็กซี่ให้บริการ สามารถเรียกเองได้ หรือจะให้ทางโรงแรมเรียกให้ก็ได้
   
• คนเมียนมาพูดภาษาอังกฤษได้เยอะมาก บางคนก็พูดภาษาไทยได้ด้วย เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลเรื่องการสื่อสาร
   
• เวลาที่ย่างกุ้งจะช้ากว่าเวลาไทย 30 นาที
   
• เงินเมียนมาจะเรียกว่า จ๊าด ณ วันที่ 17 ตุลาคม 2562 1 บาท = 50.30 จ๊าด ส่วนมากในไทยจะไม่รับแลกเงินเมียนมา แต่สามารถไปแลกได้ที่สนามบินย่างกุ้ง หรือจะแลกเงินดอลลาร์สหรัฐไปก็ได้ ร้านค้าและสถานที่ต่าง ๆ รับเงินดอลลาร์สหรัฐแทบทั้งหมด แต่การจ่ายด้วยดอลลาร์ราคาอาจจะสูงกว่าการจ่ายด้วยเงินจ๊าด

• การเที่ยววัดหรือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ จะต้องแต่งกายสุภาพ เรียบร้อย ไม่รัดรูป ไม่สั้น ไม่เปิดไหล่ และต้องถอดรองเท้า ถุงเท้า และถุงน่องออกหมด แนะนำว่าให้ใส่รองเท้าแตะดีกว่า
   
• คนเมียนมาบางคนจะพอใจกับการถูกเรียกว่า เมียนมา (Myanmar) มากกว่า พม่า (Burma)
   
• ปลั๊กไฟส่วนใหญ่จะคล้ายกับบ้านเรา สามารถเสียบชาร์ตไฟได้เลยโดยไม่ต้องแปลงไฟ

• การข้ามถนนในย่างกุ้ง ต้องดูรถซ้าย-ขวาให้รอบคอบ และระลึกเสมอว่าเมียนมาขับรถพวงมาลัยซ้าย เพราะฉะนั้นให้ระวังรถทางฝั่งซ้ายก่อนเสมอ
   
• ซิมโทรศัพท์และอินเทอร์เน็ตสามารถซื้อได้ที่สนามบิน ราคาแตกต่างกันออกไปแล้วแต่แพ็กเกจ แต่เริ่มต้นเพียงแค่ราว ๆ 120 บาทเท่านั้น
   
• ร้านอาหารในย่างกุ้งมีให้เลือกหลากหลายแบบ ทั้งร้านอาหารทั่วไป ร้านอาหารในโรงแรม และร้านแนวสตรีตฟู้ด ใครอยากลองกินแบบสตรีตฟู้ดก็มีตลาดใกล้ ๆ กับท่าเรือให้เดินเลือกซื้อและลิ้มลอง แต่ต้องดูให้ดีว่าสะอาดพอหรือไม่ การเลือกซื้อน้ำดื่มก็เช่นกัน แนะนำให้เลือกแบบขวดที่ปิดฝามิดชิดดีกว่า
   
• ของฝากเมียนมาที่น่าสนใจ อาทิ โสร่งลายพื้นเมือง, หยกและหินพม่า, ขนมขบเคี้ยวประเภทธัญญาพืชและถั่วต่าง ๆ, แป้งทานาคา, ชานมเมียนมา, กาแฟจากรัฐฉาน และงานฝีมือ เป็นต้น
   

ขอขอบคุณข้อมูลจาก
Accorhotels, bangkokair.com, shwedagonpagoda.com