เกาะล้านบ้านกลางวงล้อมสีฟ้า(อสท)
ฐากูร โกมารกุล ณ นคร...เรื่อง
สาธิต บัวเทศ...ภาพ
บนเกาะเล็ก ๆ แห่งหนึ่งกลางทะเลชลบุรี ไม่ไกลนักจากฝั่งพัทยาอันแสนโกลาหล ผมใช้เวลาสี่ห้าวันไปเพื่อจะรู้ว่าท้องทะเลนั้นมี “ความหมาย” ในแต่ละดวงตาแตกต่างกัน
ยามแดดสายฉายจับ ลมหนาวพัดผ่าน หรือพรมฝนพร่างโปรย ผู้คนของที่นี่ล้วนใช้บ้านกลางทะเลของพวกเขาไปกับวันคืนอย่างกลมกลืน
สืบต่อความเคารพมาเนิ่นนาน เรียนรับปรับเปลี่ยนกับนาทีปัจจุบัน และอย่างถึงที่สุด คือไม่ได้บอกว่าโลกกลางทะเลของพวกเขามีไว้เพียงเพื่อให้ใครมาเยือนและก็ก้าวลงเรือกลับไป
รอยยิ้มจริงแท้ยามเฒ่าชราเห็นลูกหลานทำมาหากินเติบโต แน่นอน มันไม่ทุกข์ยากกลางคลื่นลมเหมือนคนรุ่นเขาแม้หลายๆ อย่างเปลี่ยนแปลงไม่เหมือนเดิม แต่เชื่อได้ว่ามันมีที่มาจากทะเลที่บ่มเพาะพวกเขาอยู่
ว่าตามตรง ผมไม่ได้ละเอียดลึกซึ้งอะไรกับธรรมชาติเข้าอกเข้าใจฤดูกาลและกระแสน้ำเช่นพวกเขาหรือก็ไม่
ในวันที่คนบนเกาะล้านยังคงหันหน้าลงสู่ผืนน้ำสีฟ้าสวย ที่คนจากฝั่งเพียรข้ามมาเยือน เข้าใจและทำให้บ้านที่อยู่ในโอบล้อมของทะเลหลังนี้เป็นที่ทางอันคงทนยิ่งยืน
ผมคิดว่านี่อาจคือภาพบางส่วนของสิ่งที่เรียกว่าความสุข ซึ่งใครสักคนเฝ้ารอนแรมตามหามาหลายผืนทะเล
เรือนนอนกลางทะเล
เรือเมล์ลำโตเทียบเข้าสู่ท่าคอนกรีตยาวเหยียด กลุ่มบ้านเรือนเล็กๆ ที่กระจุกตัวยามทอดมองไกลๆ แผ่กว้าง ผมพบตัวเองนั่งอยู่ที่ชุมชนหน้าบ้านพร้อมๆ กับพี่น้องคนเกาะล้านที่เตรียมตัวข้ามไปสู่ฝั่งพัทยา
ทุกเช้าบนเกาะล้าน ใครต่อใครก็มารวมกันที่นี่ มันเป็นอย่างนี้มาเนิ่นนาน ถนนเล็กๆ กว้างไม่เกิน ๓ เมตรแสนมีชีวิตชีวา พระสงฆ์จากวัดใหม่สำราญ - ศูนย์รวมใจของพุทธศาสนิกชนบนเกาะล้านเดินรับบาตรอย่างสงบ หญิงชราในห้องแถวไม้ค่อยๆ ใส่อาหารประดามี ก่อนจบมือขึ้นเหนือหว่างคิ้ว ภาพตรงหน้านิ่งเย็น ราวทะเลไร้คลื่น
แผงปลาเล็กๆ ไม่มากไม่น้อยเรียงรายตรงท่าเรือ เด็กๆ เตรียมลงเรือเที่ยวแรกข้ามไปเรียนที่ "ฝั่งเมือง" ไกด์นำเที่ยวจากพัทยามาถึงเกาะกันเป็นกลุ่ม พวกเขามารอขบวนนักท่องเที่ยวที่คงเหมาเรือแบบ "วันเดย์ทริป" ตามมาทีหลัง เรือรอบเข้ามีชีวิตชีวามากที่สุดของเกาะล้าน ใครไปไหนมาไหน ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันก็ระหว่างรอเรือออก
"คนเกาะรุ่นแรกๆ มาอยู่กันตรงนี้แหละครับ จากรุ่นปู่รุ่นย่าผมโน่นเกือบร้อยปีแล้ว" วันที่เฉลียง กรดดี นั่งมองเรือโดยสารลำโตที่คนรุ่นพ่อเขาสร้างขึ้นมาอยู่ตรงมุมกาแฟเล็กๆ ตรงศาลาท่าเรือ ผู้เฒ่ามากเรื่องราวรุ่นพ่อรุ่นตาถกประเด็นข่าวสารประจำวันกันออกรส
ว่ากันว่า คนเกาะล้านนั้นอพยพมาปักหลักกลางลมทะเลราวร้อยกว่าปี "มาจากพระประแดงกันเป็นหลักนะ คนฝั่งชลบุรีนี่มีมาเสริมอีกที ตอนนี้ปนๆ กันมากกว่าเดิมอีก" ต่อหน้ากาแฟเจ้าเดิม ชายชราสักคนบอกผมเช่นนั้น
พวกเขามาทำไร่สับปะรด ขนุน ล่องกลับไปขายถึงปากแม่น้ำเจ้าพระยาที่เขาจากมา "ลำไยก็ด้วย เคยกินไหมหลาน ลำไยเกาะล้านต้องเม็ดเล็ก กรอบ หวาน"
บนเกาะล้านไม่มีแหล่งน้ำจืดใดๆ เช่นนี้การเกษตรเล็กๆ น้อยๆ และความเป็นอยู่ของพวกเขาจึงผูกโยงกับฤดูกาลมาเนิ่นนาน "น้ำจืด" คือสิ่งมีค่าไม่แพ้อาหารหรือสินทรัพย์ในทะเล "บนเกาะน้ำจืดแพงมาก ยูนิตละเจ็ดสิบกว่าบาท ซึ่งก็ไม่พอหรอก ยิ่งถ้าซื้อใส่เรือจากฝั่งเมืองนะ สองร้อยกว่าโน่น" เช่นนี้ชีวิตในแบบโบราณจึงรู้จักปรับตัว
"ทุกบ้านมีบ่อรองน้ำฝนกันหมดละครับ บางบ้านนั้นเจาะใต้ถุน มีประตูเปิดลงไปได้เลย บ่อเท่าพื้นบ้านก็มี" เฉลียงเล่าให้ฟังบ้าง เรือรุ่งเกียรติวารีของเขาและครอบครัวในรอบเช้าผู้คนเต็มแน่น ทุกคนคล้ายมีจุดมุ่งหมายแตกต่าง
จากชีวิตประมง เกษตรกรรม คนรุ่นหลังรู้จักทางเดินที่ดีขึ้น "หลังจากทหารอเมริกันขึ้นมาเกาะล้านสี่สิบกว่าปีก่อนนั่นละ บ้านเราก็มีเรื่องท่องเที่ยวเกิดขึ้นเรื่อยๆ" เฉลียงยิ้มอารมณ์ดี เขาว่ามันเป็นเรื่องดี หากเพราะแทบทุกคนบนเกาะได้รู้จักคำว่า "ชีวิตที่ดี"
เรือเมล์เที่ยวแรกออกไปจากเกาะ ส่งเสียงคำรามของเครื่องยนต์ชรา ค่อยๆ ลับหายกลายเป็นจุดเล็กในทะเลสีฟ้า สวนกับการมาถึงของผู้คน สินค้า นักท่องเที่ยว และหลายสิ่งหลายอย่าง ท่าเรือหน้าบ้านยังคงคึกคักเท่าที่ความเป็นจริงของคืนวันยังยินยอม
วงกาแฟเลิกรา แม่ค้าเก็บแผงปลาทูโม่งเหลือเพียงรอยยิ้ม ร้านค้า ร้านอาหารเริ่มคึกคักผู้คน เด็กเล็กที่ยังไม่เกินมัธยมฯ 3 เดินสรวลเสเฮฮาไปโรงเรียนบนเกาะ
ภาพตรงหน้าของ "ท่าหน้าบ้าน" เปี่ยมชีวิตชีวาเช่นนี้ไม่ว่าฤดูใดจะย่างเยือน
ทะเลและคลื่นคน
ถนนที่ปูซีเมนต์ตัวหนอนมีมอเตอร์ไซค์หลายคันนำพา "ผู้มาเยือน" อย่างเราและนักท่องเที่ยวให้กลายไปเป็นส่วนหนึ่งของเกาะล้าน ตามโขดเขา ชายหาด หรือใต้ร่มเงาทิวมะพร้าวไม่ว่างเว้นผู้คน แม้ในฤดูกาลใด
ถนนลัดขึ้นเหนือสันเขา มองผ่านทิวไม้ไปคือทะเลเปิดโล่งสีฟ้าสดยาวขนานอยู่เบื้องล่าง ผู้คนเริงร่าเป็นจุดสีสันสดใสในผืนน้ำ ไกลออกไปเรือสปีดโบต บานาน่าโบ๊ต นับร้อยเรียงราย เสียงหัวเราะดังไกลขึ้นมาถึงข้างบน
เรากำลังดิ่งลงไปสู่สีสันของหาดตาแหวน-หาดที่คึกคักที่สุดของเกาะล้าน
"วันเสาร์คือวันทำงานของคนเกาะค่ะ" แม่ค้าขายน้ำปั่นชื่นเย็นยิ้มร่า แม้ในใบหน้าจะปนไปด้วยหยาดเหงื่อ สุดสัปดาห์กับเกาะแสนสวยที่ไม่ไกลจากฝั่งเมืองทำให้เกาะล้านแทบไม่หลับใหลตลอดเช้า บ่าย จดเย็น
ทะเลในยามนี้คือนิยามของความสดใส สนุกสนาน ทัวร์จีนหลายสิบคณะมาถึงก่อนผม พวกเขาเริงร่าและใช้จ่ายคืนวันแห่งการเดินทางไปกับกิจกรรมทางน้ำนานา สาวๆ ในชุดบิกินี่ดูสดใสเคียงคู่ทะเลเสม
ผมเดินเลาะแนวร้านอาหารและเตียงผ้าใบไปตามหาดทรายสีขาวเนียนนุ่มดั่งปุยแป้ง มันทอดความยาวกว่า 750 เมตรรองรับทะเลสีฟ้าสด เรือเมล์เที่ยวเช้าของหาดตาแหวนพานักท่องเที่ยวมากหลายลงมาเพิ่มสีสันให้เกาะล้านราวกับมันคือปลายทางแห่งสุดสัปดาห์
มองภาพเช่นนั้นด้วยตาเปล่า กลางฟ้าและน้ำที่ค่อยๆ หลอมเลือนให้กลายเป็นสีเดียวกัน
นาทีเช่นนี้ราวกับทะเลคล้ายหญิงสาวแสนสวยห่มคลุมอาภรณ์หลายสีสัน
บ่ายหัวมอเตอร์ไซค์จากหาดตาแหวนขึ้นไปตามถนนคอนกรีตเล็กๆ เราตัดผ่านโขดเขาและป่าซึ่งมีอยู่น้อยนิดของเกาะล้าน รอบด้านเงียบสงบ มีเพียงสายลมที่ปะทะหน้าตามความเร็วรถ แดดจัดระอุผิว ขณะที่แลกมาด้วยฟ้าครามเข้ม
ไม่เกิน 10 นาที หาดแสมและผู้คนที่นั่นก็ชัดเจนในแดดสาย ลดความเนืองแน่นลงจากหาดตาแหวนนิดหน่อย แต่ก็เฉกเช่นเดียวกัน คือเต็มไปด้วยภาพแห่งการผ่อนพัก
เกาะล้านตั้งอยู่ในแนวพัดพาของกระแสน้ำ แม้จะอยู่ไม่ไกลจากฝั่งแผ่นดิน แต่ก็ใสสะดุดตาได้อย่างไม่น่าเชื่อ "แต่เราก็เห็นเลยนะคะ ว่าขุ่นเมื่อไหร่ นั่นหมายถึงช่วงหน้าน้ำจากฝั่งเมือง" ในฐานะคนที่รับผลจาก "ปลายน้ำ" แม่ค้าคนหนึ่งของหาดแสมบอกถึงบ้านของเธอจากการดูผืนน้ำและฤดูกาล
หาดแสมทอดทรายสีนวลๆ ราว 300 เมตรไว้อย่างพอดิบพอดี เตียงชายหาดเรียงรายเต็มไปด้วยคนที่นอนมองทะเลราวกับไม่มีจุดสิ้นสุดสีสันฉุดฉาดของร่มผ้าใบตัดกับสีสดเรียบง่ายของผืนทรายและแผ่นน้ำราวกับโปสการ์ดจากช่างภาพฝีมือดี
"จริงๆ คนเกาะล้านเห็นเรื่องการท่องเที่ยวมาเกือบ 30 ปีแล้วละช่วงนั้นฝรั่งมาเป็นหลัก ไม่ค่อยมีเอเชีย มาสามสี่ปีนี้เอง ที่โด่งดังเหมือนพลุแตก" แม่ค้าลูกเกาะล้านที่เราคุ้นกันในหลายวันถัดมาบอกภาพตรงหน้าที่เป็นการงานของเธอและใครอีกหลายคนให้เห็น
"ไม่ต้องไปไหนนั้นดีที่สุด" เธอว่าเอาราวกับอยากให้เด็กๆ รุ่นใหม่ของเกาะล้านเข้าใจว่าบ้านของพวกเธอนั้นมีคุณค่า ดูแลชีวิตได้ ไม่น่าจากจร
อย่างน้อยเสียงหัวเราะเริงร่าในผืนทะเลสวยสดตรงหน้าก็หมายรวมถึงการ "มีกิน" ของใครหลายคนที่ทำมาค้าขายอยู่บนชายหาดแสนสวยผืนนี้
ปลายหาดแสมมีทางเดินไต่สันเขาขึ้นไปด้านบน เมื่อไปถึง ภาพมุมสูงของชายหาดก็กระจ่างตา มองเห็นความคึกคักเบื้องล่างปะปนอยู่กับภาพวิวแบบพานอรามา และเมื่อลัดลงไปสู่ถนนสายเดิม ปลายทางที่หาดเทียนก็รอเติมเต็มภาพงดงามอยู่ไม่แตกต่าง
หาดผืนเล็กที่ต้องเดินเลาะเลียบผาหินแห่งนี้สวยงามแบบพอดีๆ ไม่พลุกพล่าน ทว่าก็ไม่เงียบเหงา เพื่อนร่วมทางเก็บภาพเวิ้งอ่าวที่มีทิวมะพร้าวอยู่เบื้องหลัง ผู้คนเดินเล่นประปราย รวมไปถึงการแหวกว่ายล้อเล่นกับคลื่นอยู่เพลิน ๆ มันดูเหมือนชายหาดในอุดมคติที่เด็กๆ สักคนใฝ่ฝันถึง
เราเปลี่ยนภาพทางดาจากชายหาด ผู้คน และเสียงหัวเราะร่าเริงขึ้นสู่จุดชมวิวเขานม ผ่านแนวกังหันผลิตกระแสไฟฟ้าพลังงานลมที่เพิ่มวิวเก๋ๆ แปลกตาให้กับเกาะล้าน เมื่อขึ้นไปถึงสุ้มเสียงข้างบนก็เหลือเพียงเสียงลมและความเปิดกว้าง
เกาะสากวางแนวขวางตัวอยู่เบื้องหน้า ลิบหลังไปคือทะเลอ่าวไทยข้างบนนี้เราเห็นวิวเกาะล้านได้ทั้งสองฟากฝั่ง ถนนเล็ก ๆ คดโค้งไปมาราวงูตัวใหญ่ ขณะที่หย่อมบ้านเรือน สิ่งก่อสร้าง และตัวตนแห่งการเปลี่ยนแปลงกลับเล็กลงจนกลายเป็นจุดเล็ก ๆ
ใครสักคนว่าไว้โลกช่างดูยิ่งใหญ่เมื่อเราลดทอนหลายสิ่งที่ห่มคลุมตัวตนออกไป จะยากหรือง่าย แง่มุมเช่นนั้นมีอยู่จริงอย่างน้อยก็ตรงจุดสูงสุดของเกาะเล็ก ๆ ในน่านน้ำชลบุรีแห่งนี้
ตัวตนความสงบ
ยิ่งได้ลัดเลาะไปทั่วเกาะ เสน่ห์ของเกาะล้านก็เปิดเผยตัวตนออกมาให้เห็น ตามหาด "เล็ก ๆ" นั้นสงบเงียบ เป็นที่ทางของใครสักคนที่ต้องการทอดตามองทะเลหรือพาตัวตนลงไปเป็นหนึ่งเดียวกับมัน
ผ่านป่ากระถินไปจนสุดถนน บ่ายๆ ที่หาดนวล คือความเงียบสงบเท่าที่เกาะล้านในปลายฝนมอบให้คนที่เดินทางมาถึง
"ที่นี่สลับคนน้อยเยอะตามฤดูกาลครับ หากเป็นช่วงฝน คนจะเทไปทางตาแหวน เพราะ "ลมนอก" เข้า ทะเลมีคลื่น แต่แลกมาด้วย ความเงียบที่เห็น พอหนาวโน่น ลมเปลี่ยนทิศ ที่นี่ไร้คลื่น คึกคักหน่อย" ชายหนุ่มเจ้าของร้านอาหารเล็ก ๆ บนหาดนวลว่าถึงความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติ ฤดูกาล ที่ส่งผลมาถึงกิจการของเขา
อย่างไรก็ตาม "บรรยากาศ" ตรงหน้าของหาดนวลตอนนี้ก็แสนสงบฝรั่งไม่กี่กลุ่มจมอยู่กับหนังสือเล่มหนาและการอาบแดดในความเงียบงันทะเลมีเหลือเพียงเสียงคลื่นจาง ๆ ขับกล่อมเรียบเรื่อยและผ่อนคลาย
ไม่แตกต่างกันกับยามเย็นที่กำลังเดินทางมาถึงเมื่อผมพาตัวเอง ย้อนกลับสู่ท่าหน้าบ้าน ผ่านแหลมหัวโขด จุดชมวิวโขดเขาหินเล็ก ๆ และพาสายตาไปไว้ตรงหาดตายาย ตรงปลายสุดของหัวเกาะ ดวงอาทิตย์กำลังใกล้จากไปและเปลี่ยนผืนน้ำตรงหน้าให้กลายเป็นสีเรื่อเรือง
อาจด้วยไกลจากหาดยอดนิยม ที่นี่จึงมีเพียงทัวร์กรุ๊ปเล็กๆ ไม่กี่กลุ่มในตลอดทั้งวัน เมื่อพวกเขาจากไป โขดหินสูงชันตรงหัวอ่าวทั้งสองด้านก็ยิ่งเพิ่มความงามยามใครสักคนขึ้นไปนั่งมองตะวันกำลังตกน้ำ
ฝั่งพัทยาตรงลิบตาวับแวมแสงไฟ ขณะที่แสงโพล้เพล้สีบลูเปลี่ยนที่ตรงนี้ให้นิ่งเงียบ โรแมนติก
เป็นความเงียบที่มีอยู่จริง แม้รอบด้านและวันเวลาจะพยายามอย่างยิ่ง ที่จะส่งสุ้มเสียงอันไร้ความหมายล่วงพ้นเข้ามา
นาทีปัจจุบัน
วันทั้งวันที่เกาะล้าน หากไม่ตระเวนเที่ยวไปตามหาด ผมมักไม่ไปไหนไกล นั่งคุยกับเจ้าของที่พัก เดินไปกินข้าวแถวท่าหน้าบ้าน บางนาทียามฝนพรำสาย การได้นั่งมองทะเลจริงแท้ที่สำคัญกับผู้คนจากบานหน้าต่างก็รื่นรมย์อยู่ไม่น้อย
"ตอนนี้ใครๆ ก็อยากทำที่พัก เกาะล้านมันฮิต" พี่ภรณ์ว่าเอาไว้ ซึ่งก็จริงหากเราเลาะไปตามถนน รีสอร์ตมากมายเรียงราย ไม่เว้นแม้ว่าจะติดถนน คนละฟากกับทะเล "แต่ก็ดีค่ะ มันจะได้โตไปด้วยกัน" เธอว่าไว้ในบางเช้าที่กาแฟของผมยังไม่ขอดแก้ว
ร้านขายของที่ระลึกอารมณ์ "โหยหาอดีต" หรือประเภทที่บอกกับคนอื่นว่า "ไปไหนมา" เริ่มปรากฏในบ้านไม้โบราณที่พอจะหลงเหลืออยู่แถบท่าหน้าบ้าน มันเติมสีสันวันสุดสัปดาห์โดยคนรุ่นใหม่ของที่นี่
"ที่นี่ก็มีเรื่องราวของมันครับ" วัฒนชัย คนว่อง ที่พาตัวเองมาอยู่กับคนรักใน "ณ เกาะล้าน" บ้านไม้ชั้นเดียวสีฟ้าน้ำทะเล เขาบอกกับผมในวันที่ร้านของเขามากมายไปด้วยสินค้าแฮนด์เมด และแน่นอน มันหยอดคำว่า "เกาะล้าน" ไว้ในหลากหลายผลิตภัณฑ์
"เราอาจต้องคิด ต้องปรับ กับทิศทางของคนที่มาเยือนบ้านของเรา" เขาว่าถึงบางส่วนของสินค้าหรือการตกแต่งร้านน่ารัก ที่ตั้งใจให้มันเป็น "บางมุม" ของเกาะล้าน นอกเหนือจากชายหาด ร้านอาหาร หรือบังกะโล อย่างที่คนรุ่นพ่อของเขาลองทำมา
เหมือนการเติบโตจากรุ่นสู่รุ่น จากดวงตาของคนปัจจุบัน มักผสมผสานปนเปกันไปราวการเลื่อนไหลของวันเวลาอันไม่หยุดนิ่ง
กับหลายอย่างที่ท่าหน้าบ้าน ในเรื่องเล่าถึงที่พัก ร้านค้า หรือ "ทิศทาง" ที่ลูกหลานเกาะล้านหลายคนเลือกจะนำพามันไปกับคืนวันปัจจุบัน
เหล่านั้นอาจเพียงเพื่อที่จะบอกกับใครอีกหลายคนว่า ภายนอกนั้น เปลี่ยนไปเสมอ และดวงใจอันจริงแท้ก็เปลี่ยนไปตาม หากทว่ามากด้วยความเข้าใจ
บนเกาะเล็กๆ แห่งหนึ่งกลางทะเลชลบุรี ไม่ไกลนักจากฝั่งพักทยาอันแสนโกลาหล ผมใช้เวลาสี่ห้าวันไปเพื่อจะรู้ว่า ท้องทะเลนั้นมี "ความหมาย" ในแต่ละดวงตาแตกต่างกัน
บางคราวทะเลนั้นจริงแท้ ดิบสด มากไปด้วยสีสันกับคนที่หลงรักความเริงร่า
อาจบางทีก็มากไปด้วยความผสมสานของสายลม ผืนน้ำ และชีวิตที่หล่อหลอมเติบโตร่วมกับมัน
และกับเกาะล้าน บางทีทะเลสีฟ้าใสก็เป็นเพียงสิ่งโอบอุ้มให้บ้านหลังหนึ่งคงทนแข็งแรง ตราบเท่าที่เจ้าของบ้านยังหลับตานอนฝันอยู่กับมันอย่างจีรัง
ขอขอบคุณ
คุณสมาภรณ์ ชังเรือง พี่คิริพร ป้ารมณ์ และทุกคนที่บ้านฟ้าใส สำหรับที่พัก น้ำใจ และมิตรภาพตลอดการทำงาน
คู่มือนักเดินทาง
เกาะล้านตั้งอยู่ห่างจากชายฝั่งพัทยา จังหวัดชลบุรี ราว 7.5 กิโลเมตร ไปเที่ยวได้ง่ายแสนง่าย มากมายทะเลและชายหาดสวยๆ น้ำใสและมีโทนสีออกฟ้าเข้มราวทะเลฝั่งอันดามัน อย่างหาดตาแหวน ตาดแสน หาดเทียน หาดนวล และหาดตายาย
จากกรุงเทพฯ ใช้ทางหลวงหมายเลข 34 (บางนา-ตราด) เข้าสู่ชลบุรี แล้วใช้ทางหลวงหมายเลข 3 สู่พัทยา
หรือใช้ทางหลวงพิเศษมอเตอร์เวย์ (กรุงเทพฯ-ชลบุรี) สามารถขึ้นได้จากถนนรามอินทรา หรือถนนบางนา-ตราด เมื่อสุดทาง ไปออกทางหลวงหมายเลข 36 สู่เมืองพัทยา
จอดรถที่ท่าเรือแหลมบาลีฮาย พัทยาใต้ มีเรือเมล์โดยสารไปเกาะล้าน ๒ ท่า คือ ท่าเรือหน้าบ้านและหาดตาแหวน
ขาไป พัทยา-ท่าเรือหน้าบ้าน เวลา 07.00, 10.00, 12.00, 14.00, 17.00 และ 18.00 นาฬิกา
ขากลับ ท่าเรือหน้าบ้าน-พัทยา เวลา 06.00, 07.00, 09.00, 12.00, 14.00, 17.00 และ 18.00 นาฬิกา
ขาไป พัทยา-หาดตาแหวน เวลา 08.00 และ 08.30 นาฬิกา
ขากลับ หาดตาแหวน-พัทยา เวลา 14.00 และ 15.00 นาฬิกา
เมื่อมาถึงเกาะล้าน มีมอเตอร์ไซค์รับจ้างบนเกาะ คิดตามระยะทางไปหาดต่างๆ แต่แนะนำให้เช่ามอเตอร์ไซค์ขี่เที่ยวเองแบบเหมาทั้งวัน ราคาตั้งแต่ 200 - 400 บาท (ตามแต่รุ่นและชนิดเกียร์ของมอเตอร์ไซค์)
อาหารการกิน
บนเกาะล้านหาของกินไม่ยาก แต่ละขายหาดมีร้านค้าให้บริการ ราคาอาจสูงกว่าฝั่งนิดหน่อยตามแบบฉบับเที่ยวเกาะ หากที่ท่าเรือหน้าบ้าน ย่านชุมชน ราคาอาหารจะถูกกว่าหาดอื่นๆ มีร้านอาหารตามสั่งมากมาย นอกจากนี้ แนะนำร้านข้าวหมูแดงและโจ๊กเจ้าอร่อย ตรงข้ามเซเว่น อีเลฟเว่น รวมถึงหมูปิ้งหอมๆ หน้าวัดใหม่สำราญ
หากอยากนั่งเพลินกับอาหารพร้อมชมวิวทะเลยามเย็นแสนโรแมนติก แนะนำ "ครัวเฉลียงลม" ตั้งเก้าอี้สีขาว หันหน้าออกทะเล ทอดตามองได้ไกล อาหารรสชาติดี เปิดราวห้าโมงเย็น นั่งเคล้าแสงจันทร์ไปได้ถึงเที่ยงคืน โทรศัพท์ 085-2125671
นอนสบาย
บนเกาะมากมายด้วยที่พัก ต่างราคา ต่างดีไซน์ มีให้เลือกมากมายเรียงรายแต่ละหาด แต่ที่แถบท่าหน้าบ้านมีมากที่สุด ไล่ไปตามถนนเส้นหลักนับสิบๆ แห่ง แนะนำ “บ้านฟ้าใส” ห้องพักน่ารัก ยื่นลงไปในทะเล มีห้องโรแมนติก มองเห็นวิวทะเลเปิดโล่ง และการบริการแสนอบอุ่น ราคา 1,000 - 1,500 บาท โทรศัพท์ 083-7626226
เว็บไซต์ www.baanfahsaikholan.com
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
ปีที่ 51 ฉบับที่ 4 พฤศจิกายน 2553
