เปิดเส้นทางตะลุยภูกระดึง เสน่ห์ธรรมชาติที่คุณต้องหลงรัก

++++++++++++++++

          วางแผนก่อนออกเดินทางอย่างดี กระตุ้นต่อมเพื่อน ๆ หาแนวร่วม ด้วยภาพถ่ายเก่า ๆ แต่ไม่มีใครสามารถไปกับเราได้ด้วยภารกิจ หน้าที่การงาน คนเดียวก็คนเดียววะ คิดแล้วก็ลุย (ของขวัญจากทริปนี้ ทางช้างเผือก ณ ผาหมากดูก)


          การเดินทางในครั้งนี้สิ่งหนึ่งที่ตั้งใจอยากจะไปถ่าย คือมาโครในธรรมชาติ สิ่งเล็ก ๆ และสวยงามยังรอให้เราเข้าไปชมเชยเสมอ


          ไอ้ตัวนี้ "กระสุนพระอินทร์" เคยเจอหลายครั้งแต่ไม่เคยถ่ายได้แบบชัด ๆ สักที คราวนี้พบกันอีกแล้ว ก็เลยขออนุญาตจัดหนักกันสักหน่อย


          นั่งรอ นอนรอ จ่อกล้อง กว่าจะยอมคลายตัวออกมาได้เล่นตัวไม่ใช่เล่นเหมือนกัน แต่ก็ไม่รอดเสร็จเรา (พี่ลูกหาบบอกว่ามันกัดได้ด้วย แถมมีพิษ เท็จจริงไม่แน่ใจ)


          เที่ยวป่าหน้าฝนแม้มันจะไม่สะดวก สบาย ลื่น เดินลำบาก อุปสรรค์มากมาย แต่ความชุ่มชื้นนี่แหละเป็นที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวอย่างผมให้หลงใหล

          ดวงอาทิตย์ไม่ขึ้นที่ "ผานกแอ่น" แต่ฝนถล่มกันตั้งแต่ออกเดินทาง ก็เป็นอีกหนึ่งบรรยากาศ นั่งชมธรรมชาติท่ามกลางสายฝน เสียดายที่วันนั้นร้านกาแฟยังไม่พร้อม ถ้าได้กาแฟร้อน ๆ สักถ้วยคงจะดีมิใช่น้อย


          ฝนตกมันก็ได้อารมณ์ไปอีกบรรยากาศ แต่มันทำให้การถ่ายภาพยากขึ้นมาก ๆๆๆ เพราะฉะนั้นยามฝนตกเราก็เก็บบรรยากาศมาด้วยสมองและสองตา


          "น้ำตกถ้ำใหญ่" น้ำเยอะมาก น้ำบนฟ้าก็หล่นมาเยอะมาก บางน้ำตกเราได้แค่ยืนมองท่ามกลางสายฝน จะนั่งเล่นชิล ๆ นี่ห้ามเด็ดขาด ทากเยอะมากเดี๋ยวมันจะรุมเอา


          ใบเมเปิลที่ล่วงหล่น แม้จะไม่มากมายแต่ก็พอมีให้ได้ชมกันในหน้าฝน


          "น้ำตกถ้ำสอเหนือ" จากการเดินทางคนเดียว ท้ายสุดสุดท้ายเราก็ไม่ได้โดดเดี่ยว มิตรภาพดี ๆ พร้อมจะเกิดขึ้นเสมอบนเส้นทางที่ไม่เร่งรีบ จากเดินคนเดียวก็จะมีเพื่อนร่วมทาง เดินไป คุยกันไป แล้วเราก็กลายเป็นเพื่อนกัน ทริปนี้ผมไปคนเดียว แต่ขากลับผมได้เพื่อน พี่ น้อง กลับมามากมาย ขอบคุณภูกระดึง และเพื่อนใหม่ทุก ๆ คน


          บนเส้นทางอันมีจุดมุ่งหมายปลายทางกันที่ "ผาหล่มสัก" เดินกันไป คุยกันไป เดี๋ยวเราก็ไปถึง แล้วฟ้าก็เริ่มทำให้มีกำลังใจ เมฆฝนเริ่มจางหาย ปล่อยให้ฟ้าสีฟ้าได้ทำหน้าที่


          ชะง่อนหินที่ทุก ๆ คนหมายปองว่าจะต้องไปยืน ไปนอน ไปนั่ง ณ จุดนี้ "ผาหล่มสัก"


          แต่กับน้อง ๆ กลุ่มนี้ท่านั่งมันธรรมดาไป ผมก็เลยเข้าร่วมกันน้อง ๆ เขาหน่อย (ไม่ได้มีความเสี่ยง ความหวาดเสียวใด ๆ พวกน้อง ๆ เขาอยู่ไกลจากหน้าผาพอสมควร)


          น้องคนนี้บอกท่าโดนมันธรรมดาไปอีก เอาท่ายากกว่า หกสูงไปเลย น้องเสนอพี่ก็เลยสนอง


          อีกหนึ่งเพื่อนร่วมทางของทริปนี้ใครไม่เจอถือว่าเป็นไปไม่ได้ ไม่โดนดูดก็ต้องโดนเกาะ โดนไต่กันไม่มากก็น้อย สงสัยคงอดอยากกันมานาน เราคือกลุ่มแรกที่ขึ้นไปในวันเปิดภู ทากน้อยก็เลยฉลองกันใหญ่ ทริปนี้ผมโดนไปหนึ่งตัว มารู้ตัวเมื่อเปลี่ยนชุดจะไปอาบน้ำ โอ้โห !! ตัวอ้วนเลย ไหน ๆ ก็มาด้วยกันแล้วก็เลย จับอาบน้ำ ปะแป้ง ก่อนเอาไปปล่อย


          บนเส้นทางที่เราไม่รู้จักกันมาก่อน แล้วเราก็รู้จักกัน แบ่งปันแลกเปลี่ยนประสบการณ์ซึ่งกันและกัน "ทางสายนี้มีเพื่อนเสมอ"


          สำหรับนักปั่น บนภูก็มีรถให้เช่า คงประหยัดพลังงาน ประหยัดเวลาไปได้เยอะ แต่ผมมีเวลาเหลือเฟือ ไม่เร่งรีบ ผมเดิน เดิน เดิน แล้วก็เดินอย่างเดียว


          สามคืนบนภูกระดึง คืนนี้คืนเดียวที่ฟ้าเปิดให้ได้เก็บภาพ เก็บแสง เก็บดวงดาวกัน เมื่อโอกาสมีไม่มากเก็บมาแบบจุใจ



          "ทางช้างเผือก" ในตอนที่เห็นแทบไม่เชื่อสายตา เพราะก่อนหน้านั้นไม่กี่นาทีเมฆยังคงเต็มฟ้าอยู่เลย สมใจที่เฝ้ารอ คืนแรกผมไปเฝ้ารออยู่คนเดียว ด้วยความอยากแล้วก็แห้วเมฆเต็มฟ้า ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร คิดว่าจะรออีกสักหน่อย ด้วยความดื้อด้านแต่ไม่เป็นผล ฟ้าไม่เป็นใจ จดจ่ออยู่กับท้องฟ้าไม่ได้นึกถึงขากลับ นึกว่าจะมีเพื่อนเดินกลับสักคน รอแล้ว รอเล่า ถ่ายไป รอไป ก็ไม่มีใครเดินมาสักคน สุดท้ายท้ายสุด 2 กิโลเมตร ผมเดินฝ่าความมืดกลับเต็นท์คนเดียว เปล่าเปลี่ยวอุรา เป็นประสบการณ์ใหม่ที่ไม่กล้าทำอีกแล้ววววววววว


          ผู้ชายในสายหมอก เช้าวันก่อนกลับก็เดินเล่นชิล ๆ แถว ๆ ที่กางเต็นท์เก็บบรรยากาศไปเรื่อย ๆ


          โดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดาย


          ที่พักที่สุดแสนจะธรรมดา...แต่ไม่ธรรมดา


          เห็ดมากมายหลากสีสัน แต่ถ่ายมาได้ได้ดังใจเท่าไร ปกติเห็ดเล็ก ๆ ผมมักจะนอนถ่าย แต่กับที่นี่ ฤดูนี้ นอนถ่ายไม่ได้เด็ดขาด...อันตราย


          บ๊ายบาย...ภูกระดึง ไว้มีเวลาจะมาหาใหม่ รักนะภูกระดึง ปิดท้ายด้วยภาพลูกหาบ ผู้ซึ่งอยู่คู่ภูกระดึงมาเนินนาน


ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณ pencil สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม และ เฟซบุ๊ก anake.seenadee